Σαν απόκληρος γυρίζω στην κακούργα την πόλη μου…

Μιχάλης Τριανταφυλλίδης 05 Φεβ 2016

Μιαν αντίστοιχη εικόνα, με αυτήν που είδα σήμερα, στη Θεσσαλονίκη, μπορώ να θυμηθώ μόνον, τις πρώτες μέρες της ερήμωσης, μετά το σεισμό.

Τα πάντα κλειστά και δεν κυκλοφορούσε ψυχή.

Όταν λέμε ψυχή. όμως….

Συνέχισα να περιδιαβαίνω στην πόλη,  για να καταλάβω, τι στον κόρακα,συμβαίνει.

Ποιος πανηγυρίζει τελικά γι αυτό;

Εάν πήρατε χαμπάρι, οι πάντες.

Περισσότερο σαν μια έκρηξη, απελπισίας, μοιάζει, παρά σαν απεργιακή κινητοποίηση,  που δεν λέει τίποτε σε κανέναν.

Κυρίως δε, στους νεότευκτους εκ των συμμετεχόντων.

Ρε άθλιε τύπε, από το βλαχόμπαρο, καβατζώνεις κάθε μέρα το ΦΠΑ, κλέβεις τ’ άντερα σου από το ΙΚΑ και το ξέρεις κι εσύ και οι γειτόνοι σου και οι πάντες. Στην απεργία τι βγαίνεις να πεις;

Ξήγα μας και εμάς για να καταλάβουμε.

Σαυτήν τη φενάκη, σαυτήν την απάτη και κινούμενη άμμο, που υποτίθεται  λέγεται πολιτική συνείδηση, έχει κανένας τα κότσια, να αντισταθεί και να πει «όπα φτάνει πια το καλαμπούρι και η κοροϊδία».

Οι αγρότες τώρα, έξυπνα φερόμενοι, ζήτησαν αύριο στη Βουλή, να συναντηθούν με όλα τα κόμματα και να τους πουν, όλα τα κόμματα, τι σκέφτονται.

Πράγμα που σημαίνει  ότι η ολίγη δίκιο έχετε και βάλτε και μιά σκέτη από το μη κλείνετε τους δρόμους, δεν παίζει.

Οι αερολογίες και τα φληναφήματα, δεν αποτελούν απάντηση.

Τι θα πουν τα κόμματα δηλαδή; Οτι έχει δίκιο ο Κοντέλης, δώστε παράδες να πάρουν μηχανές και αλόγατα οι αγρότες μας και να πανηγυρίζουμε γι αυτό;

Ή θα τους πει κάποιος, εκ των πολιτικών κομμάτων εννοώ, « όπα μάγκες μέχρις εδώ, από εδώ και  εμπρός 1, 2, 3 όχι 43».

Μια πλήρης εξήγηση, για το τι σημαίνει αναζωογόνηση της υπαίθρου και τι σημαίνει ξεχνάμε τα πάρτι με τα «σχέδια βελτίωσης» που ο άθλιος της Αγροτικής Τραπέζης, υπουργός τους,  τα έχει έτοιμα σχεδιασμένα στο συρτάρι, για να φλομώσει τους ημέτερους, με χαρτί.

Ναι, η επιδότηση  είναι εισόδημα. Και άρα φορολογείται.

Για να διούμε ποιοι είναι  έτοιμοι, να ανοίξουν αυτό το μέτωπο τώρα.

Ένα όμως είναι αυτό το οποίο με προβληματίζει, όλο αυτό το τελευταίο διάστημα.

Ένας βαθύς διχασμός, σε τελείως λάθος και ανόητη βάση, στηριγμένος, ο οποίος έχει αρχίσει διαμορφώνει, συνθήκες πόλωσης, που δεν ελέγχονται.

Είναι δε μερικές φορές, που τρομάζεις γιατί η αθλιότητα του επιχειρήματος και το ύφος, θυμίζουν άλλες πολύ δύσκολες εποχές.

Δεν ξέρω ποιοι και πως τις θυμούνται, αλλά εγώ προσωπικά, δεν θα συναινέσω με τίποτε, στο να αναβιώσει ένα ακόμη ερζάτς κλίμα πόλωσης, με πλαστικούς, εμμονικούς, δήθεν ηγέτες.

Πώς να το κάνουμε, με τρομάζει η παραγωγή αγανακτισμένων, από την πίσω μεριά του δίσκου.

Και βλέπω να παρελαύνουν, απεργώντας, διάφοροι, που την περίοδο των αφορολόγητων αποθεματικών και των επιδοτήσεων, μια χαρά τρέλα πουλούσαν.

Τώρα τι έγινε, παιδιά, ζόρισαν τα πράματα;;;

Κάποιοι καταγγέλλουν, ότι με τα μέτρα αυτά, οδηγούνται στη Βουλγαρία.

Βρε παιδιά μου διαβατάρικα, το παραμύθι αυτό το πουλάτε, στους ντιπ αγράμματους. Το ότι από το ‘ 90 και μετά, το πάρτι που στήθηκε στη Βουλγαρία δεν έχει τελειωμό, το γνωρίζουμε καλά…

Ποια Βουλγαρία και ξενιτιά  βρε απατεώνες;

Που οι μισοί Εβρίτες, μισθώνουν για λιγότερο από ένα κομμάτι ψωμί, τεράστιες εκτάσεις,  στη Βουλγαρία, κοντά στα σύνορα, και κονομάνε της παναγιάς τα ματια  με μηδενικό εργατικό .

Ποιοι μετανάστες, ρε παλικάρια, ποιόν κοροϊδεύετε, που ακόμα και τις κουρσάρες, τις πολυτελείς, με Βουλγάρικα  νουμερα, τις κυκλοφορείτε στη Θεσσαλονίκη και σε όλη τη Β. Ελλάδα, δήθεν  έχετε απασχόληση εκεί και η κουρσάρα ανήκει σε Βουλγάρικη  επιχείρηση.

Δηλαδή ποιος δουλεύει ποιόν σε αυτή την κοινωνία;

Είναι φορές που μερικούς, είναι αδύνατον πλέον να καταλάβεις εάν σοβαρολογούν ή είναι τόσο ηλίθιοι. γιατί εάν νομίζουν ότι σοβαρολογούν, αντιμετωπίζοντας εμάς σαν ηλιθίους, να τους κόψω και την καλημέρα.

Τελικά ποιος θα πρωτοπανηγυρίσει σήμερα;

Η Γεροβασίλη, με το σάπιο χαμόγελο, εκείνη η καρακαλτάκα, που ναι μεν όλοι τη  βρίζουν γιατί διόρισε τον άντρα της, την κόρη της, τα ανίψια της και τις συννυφάδες της, αλλά όποτε ανοίξεις την τηλεόραση, πρώτη μούρη είναι.

Αυτή μας είπε, ότι εμείς είμαστε φανατικά υπέρ της απεργίας. Απεργία και ξερό ψωμί.

Ή θα βγουν τρισχαρούμενοι οι «αγροτοσυνδικαλιστές» που πάγωσαν τα κωλομάγουλα τους και ένας δεν βγαίνει να τον ρωτήσει, τον άθλιο αυτόν, τον νονό, στην κυριολεξία, του κάμπου, όταν απειλούσε τους γεωπόνους, ότι θα βρεθούν σε κανα αποστραγγιστικό, τότε με τα παράνομα φάρμακα που πρωταγωνιστούσε, εννοώ, ήτανε με ποιους με το λαό ή με την τσεπάρα των δικών του;;;

Αυτοί όλοι, οι χλεχλέδες της ενημέρωσης, το λησμονήσανε;;;;

Αλλά ακόμη και το ότι αποφάσισαν τα μπλόκα, να λειτουργούν  ακριβώς με τα ωράρια των δελτίων ειδήσεων, δείχνει την κατάντια μας.

Και μια ρουφιάνα τηλεόραση, ένα κανάλι πρόστυχο, δεν είπε, όχι ρε μαλάκες, εγώ δεν σας δείχνω, το θεωρώ παραπληροφόρηση  το να λέω «ότι άδικα σας  φορολογούν». Ναι πρέπει να σας φορολογούν. Και θεωρώ ανεντιμη και προκλητική στάση το να κλείνετε τους δρόμους

Δυστυχώς όμως, αυτό το θεωρούν πολιτική ενημέρωση.

Εγώ δε στρέχω και λέω ότι θα είμαι απέναντι, έστω και μοναχός μου, γιατι έμαθα πως η πολιτική είναι άλλο πράμα…