ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ, στις 17 Δεκεμβρίου 1967, κυκλοφόρησε η ιδρυτική διακήρυξη της Πανελλήνιας Αντιδικτατορικής Οργάνωσης Σπουδαστών «Ρήγας Φεραίος».

Το dim/art τιμά την επέτειο της ιδρυτικής διακήρυξης του Ρήγα με ένα μικρό αφιέρωμα που δεν φιλοδοξεί να καλύψει πλήρως την πλούσια ιστορία της οργάνωσης — τη σημαντική αντιδικτατορική δράση της, τις διώξεις που υπέστησαν τα μέλη της και την πολιτική της δραστηριότητα στη μεταπολίτευση. Προσπαθήσαμε (τελευταία στιγμή, είναι η αλήθεια, για να κάνουμε και την αυτοκριτική μας) να επικοινωνήσουμε με στελέχη και μέλη του Ρήγα, μιλήσαμε με ανθρώπους που μας έστειλαν υλικό και μας είπαν ιστορίες από τις πρώτες μέρες της οργάνωσης — και ακόμη νωρίτερα. Νεότεροι ρηγάδες, μας έστειλαν αναμνήσεις και αποτιμήσεις από τα χρόνια της μεταπολίτευσης. Ευχαριστούμε τον Γιώργο Ζεβελάκη, τον Γιάννη Καούνη, τον Μπάμπη Γεωργούλα, τον Νικηφόρο Σταματάκη και τον Μιχάλη Σαμπατακάκη για τη βοήθεια και την καθοδήγηση, και δεσμευόμαστε, πέραν της σημερινής επετείου, να επανέλθουμε, οργανωμένα και αναλυτικά, στην καταγραφή και την ανάδειξη της ιστορίας μιας οργάνωσης που πρωταγωνίστησε στον αντιδικτατορικό αγώνα και, εν συνεχεία, στη μεταπολίτευση ως ΕΚΟΝ (αρχικά ΠΟΝ) Ρήγας Φεραίος, δηλαδή ως η πολιτική νεολαία στην οποία, ως γνωστόν, εντασσόταν «κάθε νέος, σέξι και ωραίος».

Το αφιέρωμα στον Ρήγα Φεραίο περιλαμβάνει:
Εισαγωγή 
Μανώλης Συμβουλάκης (1944-1969), ο πρώτος Πρόεδρος του Ρήγα (του Γιώργου Ζεβελάκη)
Το μειδίαμα του Ρήγα Φεραίου (του Μιχάλη Σαμπατακάκη)
Τελικά ήθελε και τρέλα και χιούμορ για ν’ αντέξεις μέχρι τέλους (του Μιχάλη Τριανταφυλλίδη)
Από τον Ταύρο στο Παλαιό Ψυχικό (της Ρούλας Καλαρά)
Μια σύλληψη που δεν έγινε ποτέ (του Μάκη Διόγου)
Ηγεμονεύοντας πολιτικά, ηττηθήκαμε κατά κράτος (της Ντόρας Τσικαρδάνη)

* * *

Λίγους μήνες μετά την 21η Απριλίου του 1967, μια ομάδα τεσσάρων σπουδαστών, μελών του Πανελληνίου Αντιδικτατορικού Μετώπου και πρώην μελών της Νεολαίας Λαμπράκη, συναντήθηκε σε ένα ημιυπόγειο στην οδό Σπύρου Ολυμπίου στα Πατήσια και αποφάσισε την ίδρυση μιας αντιδικτατορικής οργάνωσης νέων. ΟΘανάσης Αθανασίου, ο Γιώργος Ζεβελάκης, ο Μπάμπης Θεοδωρίδης και ο Μίμης Μανωλάκος δανείστηκαν το όνομα του επαναστάτη και οραματιστή της βαλκανικής ομοσπονδίας: Ρήγας Φεραίος. Η νεόκοπη οργάνωση σύντομα συντονίστηκε με έναν άλλο αντιστασιακό πυρήνα σπουδαστών, που είχε ήδη αρχίσει τις ενέργειες κατά της χούντας.

Πριν ακόμα από την ιδρυτική διακήρυξη του Ρήγα, στις 17 Δεκεμβρίου του 1967, το όνομα της οργάνωσης είχε αρχίσει να εμφανίζεται στους τοίχους των πανεπιστημιακών χώρων, γραμμένο με μπογιά ή και με βερνίκι παπουτσιών από την «ομάδα εκδηλώσεων» του Ρ.Φ.: ο Γιάννης Καούνης και ο Δημήτρης Ντανάκας στη Νομική, ο Βασίλης Τζαβίδας και ο Θόδωρος Κομματάς στο Χημείο και ο Δημήτρης Ντοκόπουλος στο Πολυτεχνείο. Ο Καούνης, ένας από τους έντεκα σπουδαστές που οργάνωσαν την πρώτη αιφνιδιαστική διαδήλωση στην οδό Ερμού, τον Αύγουστο του 1967 (με υπεύθυνο τον Σωτήρη Αναστασιάδη), είχε επίσης επινοήσει ένα κόλπο για να ξεδιπλώνονται πανό με αντιστασιακά συνθήματα, αφού πρώτα προλάβουν να απομακρυνθούν οι δράστες: τύλιγαν το πανό με σπάγκο εμποτισμένο σε διάλυμα νιτρικού νατρίου και τον άναβαν με την κάφτρα του τσιγάρου (το κόλπο ήταν δανεισμένο από τις «σαΐτες», τα αυτοσχέδια βεγγαλικά της Καλαμάτας)…

Διαβάστε τη συνέχεια στο dim/art