“Γαμώ την Επανάστασή μου, γαμώ”. Επέλεξα την περίπου εισαγωγική αυτή φράση (σελ. 6) πρώτον γιατί περιέχει το ρήμα που επαναλαμβάνεται σε περίπου κάθε σελίδα του βιβλίου και, δεύτερον, επειδή σκιαγραφεί, απολύτως πειστικά, το προφίλ του Φιλιμπέρτο Γκαρσία, αστυνομικού εν ενεργεία που “…δεν πιστεύει στην αλήθεια ούτε στη δικαιοσύνη, κατά τη συνήθεια του κλασικού αστυνομικού” (σελ. ΙΙΙ, του Προλόγου).

 Τι είναι “Η συνωμοσία της Μογγολίας”; Εάν -κατά τους κατά καιρούς εκδοθέντες Δεκαλόγους τού τι συνιστά “αστυνομικό” αφήγημα- θα πρέπει να υπάρχει τουλάχιστον ένας φόνος στην ιστορία, “Η συνωμοσία της Μογγολίας”, με τις 24 καταγεγραμμένες δολοφονίες, με δράστη τον Φιλιμπέρτο Γκαρσία, συνιστά την επιτομή του “αστυνομικού”.