1-Παρά την μεγάλη συμμετοχή υποψηφίων και παρά την διελκυνστίδα για την εξ αποστάσεως ψηφοφορία, κι ακόμα παρά τις οιμωγές για το κάρο που μπαίνει μπροστά- το συνέδριο που έπρεπε να προηγηθεί -,την διπλή κάλπη με το πολυτασικό η πολυκομματικό , κλπ, η υπόθεση της κεντρο-αριστεράς, εξελίσσεται εκρηκτικά.
Πέρα από τις προεκλογικές θέσεις και ιδιαίτερες απόψεις, το όργωμα της χώρας απ τους υποψηφίους συντελεί στην ανάδυση μιας ολόκληρης νέας ηπείρου προσδοκιών που μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Είναι ότι είναι τόσο μεγάλη η απογοήτευση απ την ασύμβατη κυβέρνηση Συριζανελ αλλά και τέτοια η απόσταση από την προοπτική Μητσοτάκη που η αναζήτηση, για πολύ κόσμο, αξιόπιστης εναλλακτικής δυνατότητας διακυβέρνησης, καθίσταται πια επείγουσα.
Καθώς η αντιμνημονιακή υπερβολή καταρρέει, η βαθύτερη κατανόηση της κρίσης και η ψύχραιμη αποτίμηση της πραγματικής προσφοράς του χώρου της κεντρο-αριστεράς στην αντιμετώπιση της αξιολογείται πιο ώριμα. Ωστόσο μεγάλο μέρος της μέχρι τώρα πορείας έχει αναλωθεί σε διαδικαστικά θέματα, (προσχηματικά η μή),που υποκρύπτουν, αλλά και κάποτε εκφράζουν δυνατά, μια υφέρπουσα δυσπιστία και αμφιθυμία έως και ανοιχτή αμφισβήτηση προθέσεων.
2-Έχω ισχυρισθεί κατ επανάληψη ότι το μείζον στην τρέχουσα προσπάθεια είναι κυρίως η αποκατάσταση σχέσεων και όχι η εγκατάσταση νέων θέσεων. Είναι λογικό το γεγονός ότι, πολλοί απ τους φίλους που είναι στο Ποτάμι εκφράζουν μια δυσφορία για πρόσωπα και πρακτικές του χώρου που θέλουν να υπερβούν και να ξεπεράσουν, ορίζοντας το νέο . Αντίστοιχα πολλοί απ το Κηδισό θεωρούν ότι ο Γ, Παπανδρέου αδικήθηκε κατάφορα και για την προσπάθεια του στην διακυβέρνηση 10-11 άλλα και με την διαγραφή του, που ακολούθησε και το κομμάτι των οπαδών του είναι το πιο αυθεντικό. Ακόμα πολλά μέλη του οργανωμένου Πασοκ βλέπουν τους άλλους υποψήφιους σαν εισοδιστές που έρχονται να καταλάβουν τον χώρο –ιστορική κληρονομιά του Αντρέα –και λειτουργούν με παρωχημένα αντανακλαστικά, όχι αντάξια της σοβαρής προσπάθειας που έκανε το ίδιο το ΠΑΣΟΚ για την ουσιαστική διεύρυνση του χώρου. .Τέλος υπάρχει και η Δημάρ και οι άλλες κινήσεις και δίκτυα που θέλουν –και σωστά – να αισθάνονται ισότιμα μέλη μιας κοινής πορείας, και όχι μέλη «δεύτερης διαλογής». Πέρα από όλες αυτές τις οργανωμένες «συλλογικότητες» υπάρχει και ο κόσμος εκεί έξω που δεν αθροίζεται σε υπογραφές, που δεν συμμετέχει για ποσοστώσεις, που δεν είναι περιφερόμενοι οπαδοί, απογοητευμένοι ψηφοφόροι, αυτός ο κόσμος της γιγαντιαίας αποστράτευσης και τεράστιας αποχής των τελευταίων χρόνων.
3-Η τωρινή κινητικότητα, το ενδιαφέρον πολλών φίλων και η προφανής πρόθεση εμπλοκής τους ( 35.000 χιλιαδες υπογραφές –και όχι μόνο-) είναι μια τεράστια απόδειξη ότι όλα αυτά μπορεί και πρέπει να ξεπερασθούν. Ένα μεγάλο melting pot, μια ευρύτατη διαδικασία όσμωσης, συνάντησης, αλληλοπαραχώρησης, νέας εμπιστοσύνης, είναι το στοίχημα για όλους τους υποψηφίους.
Ξεπερνώντας πρόσφατα λάθη και έντονα πάθη, συνήθως προσωπικά, τεχνικές αντιπαραθέσεις που ιδεολογικοποιήθηκαν, αδυναμίες επί μέρους που ανάγονται σε κεντρικές διαμάχες, η συζήτηση πρέπει να πολιτικοποιηθεί άμεσα και απόλυτα. Να αφήσουμε να αναδειχθεί ότι το πρωτεύον είναι ο χώρος, η αναδημιουργία του ο νέος αυτοπροσδιορισμός του, η αυτοπεποίθηση του, και κυρίως η δέσμευση του, όπως και η δέσμευση όλων που θα συμμετάσχουν, στο συλλογικό στην κοινή μετά πορεία στις νέες συμπεριφορές αλλά και στις νέες προσωπικές πρακτικές. Αυτό νομίζω θα είναι το ισχυρότερο όπλο και από την εξ αποστάσεως ψηφοφορία και από το ανάθεμα για μηχανισμούς και κομματισμούς και από την βεβιασμένη επιδίωξη καινοτομίας για λόγους εντυπώσεων και απ τους εφήμερους εξυπνακισμούς. Και μόνο η γενικευμένη ανησυχία τόσο στα ΜΜΕ του Συριζα όσο και της ΝΔ. , οι διάφορες κασάνδρες και οι επαγγελματίες της αμφιβολίας όσο και προσπάθεια να επηρεάσουν και να αποδομήσουν το εγχείρημα είναι κραυγαλέα. Απέναντι σε αυτόν τον ορυμαγδό, άνθρωποι ευρέως κύρους και αδιαμφισβήτητης σοβαρότητας, σε κάθε δήμο και σε κάθε κάλπη, θα συνεργασθούν για την απόλυτη αξιοπιστία του αποτελέσματος . Και αυτό θα είναι το μεγάλο, το πραγματικό κέρδος αυτής της προσπάθειας: Ο τωρινός σχηματισμός μπορεί να μετασχηματισθεί σε μια ενωμένη και αξιόπιστη κεντρο-αριστερά, ικανή να αλλάξει την χώρα.