Το θέμα του διαχωρισμού των πολιτών μιας χώρας σε «εσωτερικού» και «εξωτερικού» αποτελεί μια αυθεντική ελληνική αντισυνταγματική πρωτοτυπία στο σύγχρονο κόσμο. Όλοι οι Έλληνες πολίτες που είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους έχουν δικαίωμα να ψηφίσουν για την εκλογή της κυβέρνησης της χώρας τους, αρκεί να προσέλθουν στο εκλογικό τους κέντρο στην Ελλάδα. Αρκεί, δηλαδή, να μπορούν να έχουν τη δυνατότητα και τα μέσα να μετακινηθούν την ημέρα των εκλογών, λες και το εκλογικό δικαίωμα εξαρτάται από την απόσταση που βρίσκεται ο ψηφοφόρος και όχι από τη βούλησή το να ψηφίσει.
Ο τελευταίος... ιστορικός «συμβιβασμός» που ψηφίστηκε με πρωτοβουλία της κυβέρνησης από όλες σχεδόν τις πλευρές της Βουλής, πρόσθεσε και νέες «πρωτοτυπίες»- εμπόδια προκειμένου να εμποδίσει τους Έλληνες ψηφοφόρους που ζουν και εργάζονται στο εξωτερικό να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα στο μέρος που βρίσκονται, όπως είναι οι φορολογικές προϋποθέσεις, η ελάχιστη παραμονή στη χώρα κατά τα τελευταία χρόνια κλπ. Μερικά κόμματα έφθασαν μάλιστα στο σημείο, προκειμένου να συμφωνήσουν με το σύνταγμα της χώρας, να απαιτήσουν η «ισότιμη» ψήφος των Ελλήνων του εξωτερικού να μην προσμετράται στο συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα!
Παλιότερα, στα ένδοξα χρόνια της Ολυμπιακής το θέμα αυτό αντιμετωπιζόταν με έναν επίσης γνήσια ελληνικό τρόπο. «Βαφόντουσαν» τα αεροπλάνα μπλε, πράσινα και κόκκινα και μετέφεραν δωρεάν τους ψηφοφόρους του του κάθε κόμματος που συνδύαζαν το τερπνόν της εκδρομής μετά της ωφελίμου. Μέχρι που, εντελώς φυσιολογικά και για πολλούς άλλους ακόμα λόγους, έπεσε έξω ο εθνικός μας αερομεταφορέας μια και τα χρέη των κομμάτων γραφόντουσαν κοινή συναινέσει στο χιόνι...
Η νέα κυβερνητική πρωτοβουλία, βοηθούσης της ανεκδιήγητης κ. Τζάκρη, για την ουσιαστική αποκατάσταση ενός συνταγματικά προβλεπόμενου δικαιώματος, κινδυνεύει να προσκρούσει ξανά στις κατεστημένες διακρίσεις, μια και τα κόμματα δεν φαίνονται έτοιμα να συναινέσουν σε μια διεύρυνση του εκλογικού σώματος που δεν ελέγχουν οι μηχανισμοί τους. Και όλα αυτά τη στιγμή που θέλουμε, υποτίθεται, να κρατήσουμε επαφή με όλους τους πολίτες που κατέφυγαν στο εξωτερικό για να ζήσουν και που θέλουμε να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για να γυρίσουν πίσω κάποια στιγμή.
Την εποχή της ψηφιακής κοινωνίας κι ενώ σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες έχει καθιερωθεί - και κατοχυρωθεί - η δυνατότητα της ηλεκτρονικής συμμετοχής στην εκλογική διαδικασία με τρόπο μοναδικό και διαφανή που δεν επιδέχεται καμιά απολύτως αμφισβήτηση - και όχι μόνο για τους κατοίκους του εξωτερικού - η χώρα μας μοιάζει, όπως πάντα, φοβισμένη και διστακτική μπροστά στις μεγάλες αλλαγές που συντελούνται στον κόσμο. Δεν μπορούν να ξεφύγουν κάποιοι, θεωρητικά «προοδευτικοί» από την εποχή που οι γιαγιάδες φυλάγανε τα ψηφοδέλτια στο εικονοστάσι μέχρι να φτάσει η μέρα να τα ρίξουν στο κουτί...