Μετά το αποτέλεσμα των εκλογών της 21ης Μαΐου και με βάση το σύνολο των δημοσκοπήσεων που έχουν ακολουθήσει, η Ν.Δ. όχι μόνο θα κερδίσει την αναμέτρηση της Κυριακής, αλλά έχει εξασφαλίσει την αυτοδυναμία. Τα περί “άδειας κάλπης” δεν είναι τίποτα περισσότερο από προσπάθεια του Κυριάκου Μητσοτάκη να αποτρέψει ενδεχόμενο εφησυχασμό στους ψηφοφόρους του κόμματος.

Του πήγαν… δεξιά

Από Δευτέρα, λοιπόν, η χώρα θα έχει μονοκομματική και αυτοδύναμη κυβέρνηση κεντροδεξιάς κατεύθυνσης με πιτσιλιές… κεντροαριστεράς, αφού όπως έχει πολλές φορές πει ο ίδιος ο πρόεδρος της Ν.Δ., στους σχεδιασμούς του είναι να συνεχίσει τον “δανεισμό” στελεχών από άλλους πολιτικούς χώρους. Με λίγα λόγια, όλα θα γίνουν όπως από την αρχή ήθελε ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης να γίνουν. Θα είναι ένας αυτοδύναμος και ανεξέλεγκτος κυβερνήτης, που θα αποφασίζει και θα νομοθετεί απαλλαγμένος από τη βάσανο της διαβούλευσης. Ανεξέλεγκτος όχι μόνο γιατί θα τον ακολουθεί μια μπετόν αρμέ Κοινοβουλευτική Ομάδα, αλλά και γιατί απέναντί του ίσως να μην υπάρχει μια ικανή και αποτελεσματική αντιπολίτευση.

Θετική ψήφος

Μας έχουν “πάρει τα αφτιά” τα φιλικά προς τη Ν.Δ. μέσα ενημέρωσης ότι οι ψηφοφόροι στις εκλογές επιλέγουν μόνο κυβέρνηση. Πράγματι η θετική ψήφος προς ένα κόμμα θα έπρεπε να είναι ο κανόνας. Δηλαδή να κάνουμε επιλογή ψηφοδελτίου, όχι για να εκφράσουμε οργή, αγανάκτηση και αντίδραση προς μία υπάρχουσα κατάσταση, αλλά με βάση την κατεύθυνση που θα θέλαμε να πάρει η χώρα. Για παράδειγμα, η ψήφος στην εξωκοινοβουλευτική αριστερά να γίνεται επειδή ο εν λόγω ψηφοφόρος συνειδητά θέλει οι συγκεκριμένες δυνάμεις να γίνουν πλειοψηφία, που εφαρμόζοντας το πρόγραμμά τους, να βγάλουν τη χώρα από την Ε.Ε., και όχι απλά για να πέσει η “χούντα του Μητσοτάκη”.

Αντίπαλον δέος

Από μια τέτοια σκοπιά, λοιπόν, όλοι μας -θα έπρεπε να- ψηφίζουμε για κυβέρνηση. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε στο μυαλό μας και τη σύνθεση των δυνάμεων της αντιπολίτευσης. Ειδικά τώρα που θα βρεθούμε ξανά στο παραβάν, μόλις ένα μήνα από την τελευταία αναμέτρηση στην οποία υπήρξε ξεκάθαρο αποτέλεσμα. Άρα σε αυτές τις εκλογές ως κριτήριο ψήφου υπάρχει και η ανάγκη απέναντι σε μια -πιθανή- πανίσχυρη Ν.Δ., να εντοπιστεί η εναλλακτική δύναμη η οποία, κατά το κοινοβουλευτικό σύστημα, παίζει τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Αδιέξοδη επιλογή

Με βάση και πάλι τα αποτελέσματα της 21ης Μαΐου και τις δημοσκοπήσεις, ο πολλαπλά ηττημένος ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσει -πιθανά- να είναι η δεύτερη δύναμη και ο επικεφαλής του θα εξακολουθήσει να λογίζεται ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Το κόμμα δηλαδή που καθ’ όλη τη διάρκεια της προηγούμενης τετραετίας απέδειξε ότι δεν μπορεί να σταθεί ως σοβαρή και αξιόπιστη αντιπολίτευση απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη, θα συνεχίσει να παίζει τον ίδιο ρόλο. Καθόλου ενθαρρυντικό για το μέλλον του τόπου.

Πρόταση εξουσίας

Η χώρα από Δευτέρα δεν χρειάζεται μόνο να κυβερνηθεί, αλλά και να αποκτήσει επιτέλους εναλλακτική πρόταση εξουσίας. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε, για ακόμα τέσσερα χρόνια, στο σύστημα του “ενάμιση κόμματος”. Είναι ανάγκη τώρα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά στο πρόσφατο παρελθόν, απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη να υπάρξει μια σοβαρή δύναμη προγραμματικής αντιπολίτευσης, που ταυτόχρονα να έχει τη διάθεση για συνεννοήσεις και συγκλίσεις, όταν αυτές είναι αναγκαίες.

Αξιόπιστη εναλλακτική

Για να παραφράσουμε ένα παλαιότερο σύνθημα του ΚΚΕ εσωτερικού, τη Ν.Δ. τη γνωρίσαμε, τον ΣΥΡΙΖΑ τον ζήσαμε. Είναι καιρός οι προοδευτικοί πολίτες της χώρας να συσπειρωθούν γύρω από τη σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία, που με τις κατάλληλες συμμαχίες, θα καταφέρει να γίνει σύντομα η αξιόπιστη εναλλακτική των ρεαλιστικών απαντήσεων που έχει ανάγκη η χώρα, προκειμένου να ξεφύγουμε επιτέλους από τα συντηρητικά και ιδεοληπτικά αδιέξοδα.