Οι ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου 2024 επιβεβαίωσαν τις προβλέψεις εκείνων των αναλυτών που έβλεπαν άνοδο της ακροδεξιάς, όχι όμως τόσο μεγάλη που να απειλεί το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Η άνοδος αυτή είναι η τρίτη συνεχόμενη σε ευρωεκλογές και είναι σίγουρο ότι η αντιμετώπισή της πρέπει να είναι πρώτη σε προτεραιότητα για τα κόμματα που υποστηρίζουν τη φιλελεύθερη Δημοκρατία.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό των ευρωεκλογών είναι ότι τα συστημικά κόμματα (Λαϊκό Κόμμα, Σοσιαλιστές Φιλελεύθεροι, Πράσινοι) άντεξαν και, σε πολλές περιπτώσεις, βελτίωσαν ελαφρά τις επιδόσεις τους. Θα έχουν μια άνετη πλειοψηφία 450 εδρών στις 720. Αυτό δίνει μια μεγάλη ανάσα ιδίως στα σοσιαλιστικά κόμματα, δεδομένου ότι, όπως επισημαίνει ο Κας Μούντε, «σε διάφορες δυτικοευρωπαϊκές χώρες τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα δεν τα πάνε και τόσο άσχημα, ενώ σε μερικές περιπτώσεις έχουν μικρή άνοδο. Είναι όμως σημαντικό να θυμόμαστε ότι στις προηγούμενες ευρωεκλογές είχαν καταγράψει το χειρότερο αποτέλεσμα της ιστορίας τους».

Εάν επαληθευτούν αυτές οι προβλέψεις, τότε η πιθανή σύνθεση του ευρωκοινοβουλίου θα είναι ως εξής:

Κεντροδεξιό Λαϊκό Κόμμα – EPP: 185 έδρες

Σοσιαλιστές και Δημοκράτες – SD: 137 έδρες

Φιλελεύθερο Renew: 79 έδρες

Συντηρητικοί – ECR (λάιτ ακροδεξιά): 73 έδρες

Ταυτότητα και Δημοκρατία – ID (σκληροπυρηνική ακροδεξιά): 58 έδρες

Πράσινοι: 52 έδρες

Αριστερά: 36 έδρες

Οι αριθμοί αυτοί σημαίνουν ότι οι δύο βασικοί πυλώνες της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, Λαϊκό Κόμμα και σοσιαλδημοκράτες, θα μπορέσουν να συνεργαστούν είτε με τους Φιλελεύθερους είτε με τους Πράσινους, είτε και με τους δύο, περιθωριοποιώντας τις δύο ακροδεξιές ομάδες.

Η ακροδεξιά «επέλαση» αποσοβήθηκε. Όμως το πρόβλημα της ακροδεξιάς πολιτικής παρουσίας, αλλά και της ατζέντας της, παραμένει σοβαρό, ιδίως στη Γαλλία και τη Γερμανία, δηλαδή στους δύο στυλοβάτες της Ενωμένης Ευρώπης.

Οι ευρωεκλογές στην Ελλάδα είχαν ένα σημαντικό πολιτικό αποτέλεσμα. Η απώλεια περίπου 5 μονάδων από τη Νέα Δημοκρατία, σε σχέση με τις προηγούμενες ευρωεκλογές, συνοδεύτηκε από την άνοδο των κομμάτων που κινούνται στα δεξιά της από το 12% στο 20%. Φαίνεται ότι μορφοποιείται ένας χώρος που ζητάει ηγεσία και πολιτική προσφορά, χωρίς να την βρίσκει, μέχρι στιγμής. Περίπου το μισό αυτού του χώρου στεγάζεται στην Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου, ενώ το υπόλοιπο κατανέμεται σε 11(!) κόμματα που συμμετείχαν στις ευρωεκλογές, συν άλλα 10 που υπέβαλαν αίτηση συμμετοχής στις εκλογές, αλλά δεν είχαν τις τυπικές προϋποθέσεις, συν τους Σπαρτιάτες στους οποίους απαγορεύτηκε η συμμετοχή στις εκλογές.

Τα ακροδεξιά κόμματα που συμμετείχαν στις ευρωεκλογές είναι: Ελληνική Λύση – Κυριάκος Βελόπουλος, Νίκη, Φωνή Λογικής – Αφροδίτη Λατινοπούλου, Πατριώτες – Πρόδρομος Εμφιετζόγλου, Ελλήνων Συνέλευσις, ΛΑ.Ο.Σ., Συμμετέχω, Δημιουργία, Κίνημα 21, Εθνικό Μέτωπο, Κίνημα Εθνικής Ανεξαρτησίας, Συντηρητικοί.

Ένα πολύ μεγάλο τμήμα αυτού του κόσμου προέρχεται από τη Νέα Δημοκρατία. Πρόκειται για ψηφοφόρους που «αποευθυγραμμίστηκαν» από την πολιτική τους μήτρα και προσχώρησαν στον αντισυστημισμό. Το μεγάλο ερώτημα είναι εάν αυτό συνεπάγεται μόνιμη απομάκρυνση από τη Νέα Δημοκρατία ή προειδοποιητική βολή. Παράλληλα, αυτός ο αντισυστημισμός διαπερνά όλους τους πολιτικούς χώρους.

Αυτό θέτει στον Κυριάκο Μητσοτάκη και στη Νέα Δημοκρατία ένα στρατηγικό δίλημμα. Θα στραφεί προς τα δεξιά επιχειρώντας να επιστρέψουν τα απολωλότα πρόβατα στο μαντρί ή θα αντιπαρατεθεί ιδεολογικά και πολιτικά στην ακροδεξιά που απειλεί τον σκληρό πυρήνα της Δημοκρατίας μας;

Πηγή: www.tanea.gr