Το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι η υποκρισία και η εξουσιομανία των κυβερνώντων. Είναι η άρνησή τους να παραδεχτούν, έστω αργά, κάποιες σκληρές αλήθειες. Να εξηγήσουν στην ελληνική κοινωνία ότι το παράλληλο (του μνημονίου) πρόγραμμα που υποσχέθηκαν δεν υπάρχει, ότι η κατάσταση της οικονομίας επιδεινώθηκε δραματικά από την ώρα που η χώρα μπήκε σε προεκλογική τροχιά και στη διάρκεια του 7μήνου της καταστροφικής διαπραγμάτευσης Βαρουφάκη, ότι οι συντάξεις θα μειωθούν λόγω χρεοκοπίας και όχι επειδή δεν υπέγραψαν κοινό ανακοινωθέν οι πολιτικοί αρχηγοί της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού.

Οσο επιμένουν να ανακυκλώνουν τα ίδια ψέματα με όλο και πιο αδύναμη οικονομία τόσο η χώρα θα βυθίζεται στο τέλμα, τόσο θα καθυστερεί η ανάκαμψη που μπορεί να έρθει μόνο αν υπάρξει ισχυρή συλλογική βούληση για άρση των αιτίων της ελληνικής παρακμής. Και για να συμβεί αυτό κάποια πράγματα πρέπει να ειπωθούν και οι μάσκες να πέσουν.