– Να μην σκεφτεται η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ότι το κράτος των ημετέρων είναι αυτό που μας έφερε ως  εδώ, ότι η ατζέντα των ακροδεξιών πολιτικών ανοίγει την όρεξη των…οραματιστών μιας νέας Βαϊμάρης;

– Να μην σκέφτεται το ΠΑΣΟΚ ότι, μαζί με τη μεταπολίτευση, έκλεισε και ο δικός του πολιτικός κύκλος – με τα θετικά και τα αρνητικά του – ότι το κύριο πρόβλημά του είναι το έλλειμα σε αξιοπιστία και κοινωνική απήχηση,  ότι χρειάζεται ένα νέο, διαφορετικό ξεκίνημα;

– Να μην σκέφτεται η ΔΗΜΑΡ ότι έχει μια μοναδική ευκαιρία να πάρει πρωτοβουλίες συσπείρωσης του δημοκρατικού και σοσιαλιστικού χώρου, ότι η δημιουργία ενός τρίτου προοδευτικού πόλου, αποτελεί μονόδρομο πολιτικής επιβίωσης μπροστά στο επερχόμενο εκλογικό δίλημμα;

– Να μην σκέφτεται ο ΣΥΡΙΖΑ ότι μπορεί να κληθεί σύντομα να κυβερνήσει και να βρεθεί αντιμέτωπος με τις αλλοπρόσαλλες διακηρύξεις και τη λαϊκίστικη πολιτική του;

ΝΑ  ΜΗΝ  ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ  ΟΤΙ  ΜΟΝΟ  ΜΕ  ΡΙΖΙΚΕΣ  ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ  ΠΑΝΤΟΥ ΘΑ  ΜΠΟΥΜΕ  ΣΤΟ  ΔΡΟΜΟ  ΤΗΣ  ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑΣ  ΚΑΙ  ΤΗΣ  ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ;