Καιρό τώρα  υποστηρίζω επίμονα πως προϋπόθεση για να αντιμετωπισθούν τα χρόνια προβλήματα της Χώρας, είναι οι πολίτες να εμπιστευθούν το πολιτικό προσωπικό της.

Για να το πω πιο σωστά, χρειάζεται οι Κυβερνήτες μας να ανακτήσουν την εμπιστοσύνη εκείνου του τμήματος του λαού που αντιλαμβάνεται πως τα δικαιώματα, επισύρουν υποχρεώσεις.
Έτσι μόνο θα χτίσουμε μια ισχυρή συμμαχία πολιτών με αξιόπιστους πολιτικούς. Αν αυτό δεν συμβεί η Χώρα δεν έχει κανένα μέλλον.

Χαίρομαι που ο κος Πρωθυπουργός συμβάλλει με την πρόσφατη συμπεριφορά του προς την κατεύθυνση αυτή.

Χαίρομαι και ελπίζω έτσι να συνεχίσει.

Παράλληλα και ταυτόχρονα όμως παρακολουθώ με ανησυχία να καλλιεργείται από ορισμένους κύκλους, περισσότερο ή λιγότερο κοντά στο Μαξίμου, περιβάλλον μεσσιανισμού για το πρόσωπο του Πρωθυπουργού και αυτό είναι επικίνδυνο.

Εξηγούμαι.

Η συνεχής, μονότονη και σκηνοθετημένη αναφορά των ΜΜΕ στο πρόσωπό του Πρωθυπουργού και τις αποφάσεις του, αλλά και η σε κάθε ευκαιρία άκομψη, επαναλαμβανόμενη και τυποποιημένη επίκληση των σκέψεών του και των εντολών του από Υπουργούς και άλλα στελέχη της Κυβέρνησης, μάλλον σε πολίτευμα υβριδικής μοναρχίας προσιδιάζει παρά σε αυτό της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας μας παραπέμπει.

Πολλοί θα θεωρήσουν πως όλα αυτά δεν είναι παρά πολιτική αισθητική και ο καθένας δικαιούται να έχει τη δική του. Μπορεί να είναι και έτσι.

Άλλα όμως μας έχουν διδάξει τα λάθη του παρελθόντος μας.

Είναι απολύτως επικίνδυνο να φορτώσουμε τις ελπίδες μας και τις τύχες της Χώρας σε ένα μόνο πρόσωπο.
Θα αποβεί μοιραίο αν τελικώς αποδειχθεί ανεπαρκές για τις προκλήσεις που έρχονται.

Έρχονται πολλές και μεγάλες προκλήσεις.
Ικανό Πρωθυπουργό χρειαζόμαστε δεν χρειαζόμαστε Μεσσία.

Τι περιμένω λοιπόν ως πολίτης από τον Πρωθυπουργό στην τρέχουσα περίοδο.

Περιμένω να μου περιγράψει την πραγματική κατάσταση της Χώρας. Το καλό και το κακό σενάριο.

Να μου εξηγήσει το σχέδιο της Κυβέρνησης που θα μας βγάλει από αυτή την κατάσταση, τις μεσοπρόθεσμες και τις μακροπρόθεσμες προοπτικές.

Περιμένω να καθορίσει ρόλους και ευθύνες για κάθε κυβερνητικό στέλεχος και να ελέγχει με αυστηρότητα την επιτυχή ανταπόκρισή τους σε αυτούς, σε όρους δημοσίου συμφέροντος μόνον και όχι εσωκομματικών συσχετισμών.

Να μου περιγράψει με τόλμη και καθαρές κουβέντες τις προβλέψεις του για την επόμενη μέρα και να με καλέσει  να αναλάβω ως πολίτης τις ευθύνες που μου αναλογούν.

Ζητώ να κάνει πράξη και εδώ αυτό που ο ίδιος σωστά και με επιμονή υποστηρίζει για τα Ευρωπαϊκά θέματα:

«Είναι η ώρα της αμοιβαίας κατανόησης, της κοινής δράσης και των άμεσων πρωτοβουλιών. Η ώρα της μεγάλης ευθύνης με επίκεντρο τον άνθρωπο. Γιατί οι μεγάλες κρίσεις απαιτούν και γενναίες αποφάσεις. Ας τις πάρουμε!»