Πολλοί συγγραφείς αφιερώνουν βιβλία τους σε αγαπημενα τους προσωπα. Ο πανεπιστημιακός δάσκαλος Ε. Σκουβαράς έδωσε άλλη διάσταση στις επιλογές. Το βιβλίο του «Τα Νεοελληνικά Γράμματα», το αφιέρωσε «Στους φοιτητές μας, τους αυριανούς δασκάλους των παιδιών του λαού μας».
Έτσι και στα Πρόσωπα της Χρονιάς. Ψηφίζονται, επιλέγονται. Κατά κανόνα, η επιλογή ή η ψήφιση βγαίνει από τα πρόσωπα της πρώτης σελίδας-θεμιτό, καθώς αυτά πρωταγωνιστούν στη συστηματική επικαιρότητα και η κοινή γνώμη τα αναγνωρίζει με την πρώτη ματιά. Αλλά πρόσωπα της χρονιάς είναι και οι καθημερινοί άνθρωποι-που κανένα πρωτοσέλιδο δεν τους πρόσεξε, αλλά έδειξαν με τη διαδρομή τους πως η λάμψη τους βρίσκεται στο βάθος, όχι στο λαμπερό της επιφάνειας. Στη δική μου κρίση ότι «Πρόσωπο της Χρονιάς» 2022, είναι μια φωτογραφία-πρόσωπο, ίδια η Κύπρος- Παναγιώτα Παύλου Σολωμή.
Μια συγκλονιστικά βουβή φώτο, που λέει τόσα πολλά με το βλέμμα της, τις βαθιές γραμμές στο πρόσωπο, το μαντόν που το τριγυρίζει. Πρόσωπο που παραπέμπει σε κάποια μεγάλη φυσιογνωμία από το χώρο που κόσμισαν μεγάλες τραγωδοί. Κουβάλησε το προσωπικό της δράμα-σύζυγος, μητέρα αγνοούμενων- με αξιοπρέπεια, με εσωτερικό σθένος, με εξαιρετική σεμνότητα. Με το παραδειγμά της έδωσε εύρος στην έννοια της δημιουργικής μνήμης και του πόνου που βαδίζει πέρα από τη μνησικακία-έννοια που κωδικοποίησε στο νησί ο Ν. Κιζίλγιουρεκ. Μια συγκλονιστική ιστορία από το παρελθόν-μια συγκλονιστική υπόθεση για το μέλλον, όπως μάς έμαθε η κόρη της Χριστίνα, με την συνεργασία της με την Σιεφκούλ Ουλουτάγκ.
Μια τέτοια φωτογραφία θα έπρεπε να έχουν μπροστά τους, στα γραφεία τους, οι πολιτικοί ηγετες της νήσου. Για να θυμούνται πως πίσω από καριέρες και δόξες, υπάρχουν οι άνθρωποι που ολοκληρώνουν τον κύκλο της ζωής τους αδικαίωτοι, που φεύγουν, έτσι, μόνο με τα χαράγματα στο πρόσωπο. Η Παναγιώτα Παύλου Σολωμή στάθηκε με τη δημιουργική πλευρά της ιστορίας. Με τη στάση ζωής της είδε πως το μέλλον ανασυγκροτείται εφόσον εξηγήσουμε το παρελθόν και του δώσουμε την προωθητική του δύναμη σήμερα.
Ο επίλογος, μια συγκλονιστική φράση που έγραψε στις 13/12 ο σκηνοθέτης Χρήστος Ζάνος βλέποντας τη φωτογραφία της:
«Κοιτάξτε καλά τα μάτια και το βλέμμα της! Τι βάθος ο Άνθρωπος, θεέ μου!»
Καλή και Δημιουργική Χρονιά!