Όλα δείχνουν πως οι δύο επόμενοι μήνες θα είναι πολύ κρίσιμοι για την πορεία της χώρας και για αυτό πρέπει να επιδειχθεί από την πλευρά της κυβέρνησης μέγιστη προσοχή και εγρήγορση.
Ο κ. Τσίπρας εμφανίσθηκε σήμερα στη Βουλή, ιδιαίτερα στη δευτερολογία του, υπέρμετρα νευρικός. Κι αυτό συνέβη παρότι η απάντηση του πρωθυπουργού στην ερώτησή του ήταν μετριοπαθής, χαμηλών τόνων ενώ περιείχε και συγκεκριμένες προτάσεις για την αντιμετώπιση των τυχόν αστυνομικών αυθαιρεσιών.
Πως εξηγείται, λοιπόν, αυτή του η νευρικότητα, αφού δεν οφειλόταν σε αυτή καθ? αυτή την πρωθυπουργική απάντηση και την όλη συζήτηση;
Ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έκανε την ερώτηση στον πρωθυπουργό, αμέσως μετά το συμβάν της διερευνώμενης αστυνομικής αυθαιρεσίας της Κυριακής στη Νέα Σμύρνη αλλά πριν από όσα συνέβησαν στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας της Τρίτης.
Είχε, λοιπόν, εκ των προτέρων αντιληφθεί πως για μια ακόμα φορά εκεί που πήγαινε για μαλλί προσπαθώντας να εκμεταλλευθεί την Κυριακή βγήκε κουρεμένος εξαιτίας όσων συνέβησαν την Τρίτη στη διαμαρτυρία που συνδιοργάνωσε με Ρουβίκωνα, αντιεξουσιαστές, χουλιγκάνους και ΚΚΕ.
Δεν ήταν πρώτη φορά που συνέβαινε κάτι τέτοιο. Είχε προηγηθεί η υπόθεση Λιγνάδη και η υπεραντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ και του στρατού του στα social media, με αποτέλεσμα να μετατραπεί σε μπούμεραγκ. Ακολούθησε η ιστορία με τον Κουφοντίνα στην οποία, λόγω των αντιφάσεων της τακτικής των δικηγόρων του, των καθημερινών πορειών και των άθλιων συνθημάτων, γρήγορα σημειώθηκε νέο αυτογκόλ. Διαρκής, όλη την τελευταία περίοδο, η καταγγελία μιας εικονικής αστυνομοκρατίας πρώτα με το νέο νόμο για τα Πανεπιστήμια και ύστερα με το θέμα που αποτέλεσε το αντικείμενο της συζήτησης, με την προαναφερθείσα κατάληξη. Φυσικά συνεχιζόταν όλη αυτήν την περίοδο με αμείωτη ένταση η μηδενιστική κριτική όσον αφορά τον χειρισμό της πανδημίας, παρά την ιλιγγιώδη απόστασή της με την πραγματικότητα. Σχεδόν όλα τα προηγούμενα, δε, συνοδεύονταν από πορείες και συγκεντρώσεις εν μέσω πανδημίας.
Ισχυρίζομαι, λοιπόν, πως η νευρικότητα αφενός έχει να κάνει με τα αυτογκόλ στα οποία κατέληξαν όλες οι προσπάθειες του τελευταίου διαστήματος από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ και αφετέρου με τον χρόνο που τρέχει.
Παρότι η πανδημία δείχνει και πάλι τα δόντια της και οι πολίτες είναι -για πολλούς λόγους- κουρασμένοι είναι, πλέον, ορατή μια πρώτη έξοδος από το τούνελ σε δύο μήνες, περίπου, όταν θα έχει προχωρήσει το εμβολιαστικό πρόγραμμα, θα ανοίξει η οικονομία και οι κοινωνικές δραστηριότητες με σύμμαχο και τον καιρό και ένα κλίμα αισιοδοξίας θα διαδεχθεί τη μαυρίλα ενός χρόνου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αγχώνεται -ως μη όφειλε- από αυτή την προοπτική και με τον λίγο χρόνο που διαθέτει, ώστε, εκμεταλευόμενος την κώπωση του κόσμου, να γρατζουνίσει όσο περισσότερο μπορεί την κυβέρνηση και να αλλάξει έστω και λίγο τους πολιτικούς συσχετισμούς. Για αυτό, άλλωστε, «μίζαρε» όλο το προηγούμενο διάστημα με όσα προαναφέραμε. Και για αυτό θεωρώ πως την ερχόμενη περίοδο/δίμηνο θα τα δώσει όλα, αδιαφορώντας για τις συνέπειες στη χώρα μπας και προλάβει να πετύχει κάτι. Είναι σίγουρο, δε, πως θα χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα, όπως έχει κάνει στο παρελθόν αλλά και πρόσφατα.
Εξού και η εισαγωγική επισήμανση πως το επόμενο διάστημα πρέπει να επιδειχθεί από την πλευρά της κυβέρνησης μέγιστη προσοχή και εγρήγορση.
Από ανάρτηση στο facebook