Μετά το Ωραιόκαστρο, η Φιλιππιάδα. Γονείς που δεν θέλουν προσφυγόπουλα στα σχολεία τους. Και πίσω τους ακροδεξιές και λαϊκιστικές δυνάμεις που περιμένουν να δρέψουν τους πολιτικούς καρπούς της διόγκωσης της ξενοφοβίας και του ρατσισμού.

‘Οσα φοβερά συμβαίνουν στην Λέσβο, με τις συμπλοκές μεταναστών, την καταστροφή του hot spot της Μόριας και την επίδειξη δύναμης ακροδεξιών στοιχείων, επιβεβαιώνουν ότι η διαχείριση του προσφυγικού είναι, το λιγότερο, ανεπαρκής. Ο κίνδυνος να γενικευθούν οι εντάσεις και η αναστάτωση σε επίπεδο τοπικών κοινωνιών είναι ορατός, ενώ η Χρυσή Αυγή καραδοκεί.

Ο παραιτηθείς γγ υποδοχής προσφύγων Οδ. Βουδούρης έκανε βαρύτατες καταγγελίες για έλλειψη σχεδιασμού και υπερκοστολογήσεις που έμειναν αναπάντητες από την πλευρά του αναπληρωτή υπουργού μεταναστευτικής πολιτικής και του Μεγάρου Μαξίμου.  Η υπεκφυγή είναι ο ασφαλέστερος δρόμος αποτυχίας της κυβέρνησης και σ αυτό το επίπεδο. Εχει, άλλωστε, ιδιαίτερη σημασία ότι η Γερμανίδα καγκελάριος Μέρκελ μετά την ήττα του κόμματός της στο Βερολίνο είπε mea culpa για την πολιτική ανοιχτών συνόρων που ακολούθησε στην πρώτη φάση.

Το ευρωπαϊκό και διεθνές περιβάλλον γίνεται όλο και πιο βαρύ. Η χώρα μας είναι, κυριολεκτικά, φτερό στον άνεμο. Δεν ξέρουμε καν με ακρίβεια πόσοι μετανάστες και πρόσφυγες βρίσκονται στους καταυλισμούς. πόσοι θα μείνουν μόνιμα εδώ, με ποιο τρόπο θα γίνει η μετάβαση από το έκτακτο στο οριστικό. Δεν υπάρχει άλλο περιθώριο για ερασιτεχνισμούς, πειράματα και μη διαχείριση.

Το τελευταίο που χρειαζόμαστε είναι η θυμική αντιμετώπιση ενός τόσο σοβαρού θέματος που θα δοκιμάσει τις αντοχές της κοινωνίας, του κράτους, του πολιτισμού μας – για πολλά χρόνια.