«Η 12η Νοεμβρίου 2017 υπήρξε αναμφίβολα ένα ορόσημο για τις πολιτικές εξελίξεις στην Κεντροαριστερά. Διακόσιες δέκα χιλιάδες πολίτες προσήλθαν στις κάλπες και τάραξαν τα μέχρι τότε στάσιμα νερά του πολιτικού μας χώρου. Γεννήθηκε η ελπίδα πως η Προοδευτική Παράταξη μπορεί να αποκτήσει ξανά πρωταγωνιστικό ρόλο.
Η 12η Νοεμβρίου είναι όμως ορόσημο και για την ίδια τη χώρα και το κομματικό της σύστημα, και μπορεί να σηματοδοτήσει την αρχή θετικών εξελίξεων, υπό την προϋπόθεση ότι θα αντλήσουμε τα απαραίτητα διδάγματα και ότι αυτή η μέρα δεν θα αποτελέσει άλλοθι ακινησίας. Γιατί αν αυτό συμβεί, τότε η Προοδευτική Παράταξη θα καταδικαστεί στην παρακμή, θα ξεπεραστεί. Ολοι εξάλλου πρόσεξαν ότι οι νέοι ήταν κατά βάση απόντες από τις εκλογές για την ανάδειξη της ηγεσίας του νέου φορέα. Οι νέοι στέκουν σήμερα μακριά από την πολιτική και έχουμε όλοι ευθύνη για αυτό. Και δεν είναι τυχαίο ότι οι νέοι απομακρύνθηκαν όχι μόνο από την πολιτική αλλά και από τη χώρα γενικότερα. Εφυγαν, γιατί βρίσκουν διαρκώς τείχη μπροστά τους.
Μπορούμε πάντως να τους επαναφέρουμε, εφόσον αποδείξουμε με το ήθος, τη συμπεριφορά μας, τις θέσεις μας, τη συνέπειά μας, την οργάνωσή μας και τη θεσμική μας λειτουργία ότι αξίζει να συμμετέχει κάποιος στην πολιτική. Κινητοποιείς τον ιδεαλισμό των νέων ανθρώπων όταν τους πείθεις ότι συμμετέχοντας σε μια κοινή προσπάθεια συνεισφέρεις στο γενικότερο καλό· και ότι αυτό δεν είναι κάτι που αφορά ένα αόριστο μέλλον μόνο, αλλά αφορά και τις ίδιες τις ζωές τους.
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι αναγκαία η παρουσία στο πολιτικό προσκήνιο των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που θα στηρίξουν ριζικές προοδευτικές μεταρρυθμίσεις στο κράτος, στην οικονομία, στην κοινωνία. Πρόοδος για όλους, Δικαιοσύνη και Δημοκρατία παντού πρέπει να είναι οι στόχοι μας.
Οχημά μας, ένα νέο προοδευτικό κόμμα το οποίο θα λειτουργεί με τρόπο ανοικτό, δημοκρατικό, διαφανή, με ορατή την ευθύνη, με λογοδοσία, με σύγχρονες μεθόδους άμεσης αλλά και ηλεκτρονικής επικοινωνίας και συμμετοχής, με θεσμοθετημένη τη λειτουργία των διαφορετικών τάσεων και ρευμάτων ιδεών στο εσωτερικό του. Ενα κόμμα που δεν θα έχει την αυστηρή μορφή πυραμίδας, με στεγανές ιεραρχίες. Γιατί αν θέλουμε μια κοινωνία ανοικτή, δεν μπορούμε παρά πρώτοι εμείς να είμαστε ανοικτοί, ανεκτικοί και υπόλογοι.
Ενα κόμμα που δεν θα εξαντλείται σε ατέρμονες εσωτερικές διαπραγματεύσεις πίσω από κλειστές πόρτες, ερήμην των μελών και των φίλων του. Ούτε βέβαια θα είναι ένας ασπόνδυλος προσωποπαγής μηχανισμός αποφάσεων. Γιατί αν θέλουμε η Δημοκρατία να βρίσκεται παντού, πρέπει να την επιβάλουμε πρωτίστως στον εαυτό μας. Ενα κόμμα με ενιαία ταυτότητα, που θα προσελκύσει νέους ανθρώπους στην πολιτική με όραμα για το μέλλον και δεν θα αρκείται στη νοσταλγική αναπόληση του παρελθόντος. Ενα τέτοιο κόμμα πρέπει να δείχνει, κυρίως όμως να είναι, φορέας ανανέωσης, ιδεών και προσώπων.
Και βέβαια θα είναι το κόμμα που θα προτείνει ένα σχέδιο ανασυγκρότησης της χώρας που θα συνδυάζει την παραγωγή πλούτου με την καταπολέμηση των κοινωνικών ανισοτήτων, την ποιότητα ζωής, την ενσωμάτωση πολιτικών για την κλιματική αλλαγή, την αποκέντρωση, τις αρχές της κοινωνικής συνοχής, της δικαιοσύνης, της αναδιανομής και αλληλεγγύης ανάμεσα στις γενιές και θα υπερασπίζεται ταυτόχρονα τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη διαφορετικότητα, τη διαφάνεια, τη συμμετοχή, την ανοικτή πρόσβαση στην τεχνολογία και την πληροφορία. Ενα κόμμα που ο πυρήνας της πολιτικής του θα υπηρετεί την ανάγκη να ξεκινούν οι άνθρωποι με ίσες ευκαιρίες τη ζωή τους. Και όσο αυτό δεν το κατορθώνουμε, να μην παύει ποτέ να είναι ένας διαρκής και αδιαπραγμάτευτος στόχος που θα πρέπει να κατακτήσουμε.
Αυτό μπορεί να αποτελέσει το αξιακό και προγραμματικό πλαίσιο του νέου κόμματος. Με ιδεολογικές και πολιτικές αναφορές που αποτελούν την πεμπτουσία της σύγχρονης ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Το Ιδρυτικό Συνέδριο του Μαρτίου ας είναι η αφετηρία για ένα νέο ξεκίνημα προοπτικής, με ενότητα και ανανέωση. Ας είναι η αφετηρία για να εμπνεύσουμε ξανά στους πολίτες εμπιστοσύνη».