Και μόνον η συμμετοχή, έχει τη δική της αξία, όπως αποδείχθηκε και την προηγούμενη Κυριακή...
Να είμαστε εκεί... με την όποια επιλογή μας...
Θα προσέλθουμε με τα δικά μας κριτήρια...
Έτσι και αλλιώς ο κάθε "οπαδισμός" μας απωθούσε… ήταν και θα είναι απέναντί μας...
Κριτικά θα στηρίξουμε την κυρίαρχη επιλογή, τουλάχιστον στα πρώτα της βήματα...
Η μόνη αγωνία είναι οι “παρατρεχάμενοι” που έτρεξαν να βρουν στασίδι δίπλα στους δυο υποψηφίους…
Όχι οι συνήθεις αυλοκόλακες και όσοι από αυτό ορίζεται η δική τους υπαρξιακή πολιτική παρουσία… πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν τέτοιοι/ες κακόμοιροι…
Αλλά αυτοί που εντάσσονται σε μια “συμμαχία εντεταλμένης και ετερόκλιτης παρέμβασης”…
Όσοι και όσες θέλουν να δημιουργήσουν, τελικά και στους δυο υποψηφίους, την “ανάγκη” προστασίας τους… Ιδιαιτέρως στον όποιον, από τους δυο, νικητή να τον “καπελώσουν”, ώστε να υποχρεωθεί να ακολουθήσει τον δικό τους δρόμο… Τον δρόμο της εξάρτησης από κάποιο από τα άλλα δυο κόμματα εξουσίας…
Είναι αυτοί με τον “τοξικό” λόγο, με τις προσβλητικές τους, για δημοκρατικούς πολίτες, παρεμβάσεις, με τις προκλήσεις λογικής και ήθους…
Οι περισσότεροι/ες δε από αυτούς/ες είχαν στηρίξει διαφορετικές επιλογές το 2019 και “χλεύαζαν”, όσο και όπως μπορούσαν, τις πολιτικές επιλογές στο ΚΙΝΑΛ του προηγούμενου διαστήματος και τώρα ως “μετανοούσες Μαγδαληνές” επιχειρούν την λήθη της συμπεριφοράς τους…
Είπαμε: Η δημοκρατική μας συνείδηση και παιδεία, επιβάλει την ανοχή και το δικαίωμα στην μεταστροφή των απόψεων…
Έτσι και αλλιώς ο κάθε κατεργάρης θα ξαναβρεθεί στον πάγκο του από Δευτέρα…
Μόλις αντιληφθούν πως η προοπτική “εξάρτησης” της Δημοκρατικής παράταξης, από το κόμμα της επιλογής τους, δεν θα ευοδωθεί…
Γιατί και οι δυο υποψήφιοι στηρίζουν την “αυτόνομη πορεία” και οι όποιες ενδεχόμενες προγραμματικές συγκλήσεις για αντιμετώπιση θέματος κυβερνησιμότητας της χώρας, θα είναι ως αποτέλεσμα των εκλογικών διαδικασιών στην κοινωνία, μετά από σκληρή προγραμματική αντιπαράθεση και με τους δυο σημερινούς κυρίαρχους. Η Δημοκρατική παράταξη δεν θα αποφύγει τις ευθύνες της αν έτσι αποφασίσει η κοινωνία μας...
Έτσι και αλλιώς, όμως, αυτοί/ες, είναι λίγοι/ες και απλώς αποτελούν ηχηρό αντίλαλο μιας τοξικής σχολής σκέψης στη πολιτική μας συζήτηση… Ιδιαιτέρως φωνασκούντες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, που είναι και η μοναδική τους παρέμβαση και υπαρξιακή τους αξία… Από Δευτέρα θα “την κάνουν” σιγά σιγά, όπως συμβαίνει πάντα και θα μας αφήσουν ήσυχους… Θα υποστούν μια ακόμη ήττα προσωπική (στον περίγυρο των γνωστών τους) και πολιτική (στο επίπεδο των επιλογών και της συμπεριφοράς τους), επιστρέφοντας εκεί που είναι προσανατολισμένοι, επιδιώκοντας μια ταπεινή και χωρίς προοπτική “δικαίωση” τους…