—του Ηλία Μαγκλίνη*—

Υπέρ τίνος γαρ, ειπέ μοι, και περιπίπτοις ταχέως εις μάχην;
Ευαγρίου Μοναχού, Κεφάλαια Περί Διακρίσεως Παθών και Λογισμών

Στον Θανάση Βαλτινό

Στην Αμερική της δεκαετίας του ’50 ήταν της μόδας μια έκφραση αναφορικά με τη γυναίκα που διάγει άστατο ερωτικό βίο: «Γυρνάει με τον Τομ, τον Ντικ και τον Χάρρυ». Με τον πάσα ένα, δηλαδή. Σήμερα ένα τέτοιο σχόλιο θα κρινόταν σεξιστικό. Τότε όμως, τέτοια ζητήματα ήταν ψιλά γράμματα. Τόσο που, στην εμπόλεμη Κορέα, το 1953, τρία γειτονικά υψώματα βαπτίστηκαν από την αμερικανική στρατιωτική διοίκηση με αυτές ακριβώς τις κωδικές ονομασίες: Τομ, Ντικ και Χάρρυ.

Στρατιωτικό χιούμορ; Ας πούμε. Οι τρεις αυτοί λόφοι, οι οποίοι βρίσκονταν εκατό περίπου χιλιόμετρα βορείως της Σεούλ, αποτέλεσαν το αιματηρό θέατρο πολεμικών επιχειρήσεων ανάμεσα στους Κινέζους «Εθελοντές» του Μάο και το 15^ο Σύνταγμα της 3^ης Αμερικανικής Μεραρχίας Πεζικού, όπου υπάγονταν και το ενισχυμένο Τάγμα του Ελληνικού Εκστρατευτικού Σώματος Κορέας (ΕΚΣΕ)

Για την ακρίβεια: το εν λόγω αμερικανικό σύνταγμα διέθετε τέσσερα τάγματα, δύο αμιγώς αμερικανικά, ένα που αποτελείτο από Αμερικανούς πορτορικανικής καταγωγής και το ελληνικό. Από τις 10 έως τις 18 Ιουνίου του ’53, οι συγκρούσεις στις οποίες πήραν μέρος λόχοι αυτών των τεσσάρων ταγμάτων επικεντρώθηκαν στο ένα από τα τρία υψώματα, το Χάρρυ. Outpost Harry, στα αγγλικά, δηλαδή: Προφυλακή Χάρρυ. Όπου «προφυλακή», κατά τη στρατιωτική ορολογία: τμήμα ασφαλείας που ενεργεί μπροστά από το μέτωπο, με αποστολή να παρέχει προστασία από εχθρική επίγεια παρατήρηση, από εχθρικά πυρά και από αιφνιδιαστική επίθεση.

Συνέχεια στο DimArt