Η Αυστριακή Δημοκρατία βρίσκεται σε πολιτική κρίση εδώ και πολλούς μήνες. Παρά το γεγονός ότι ο πρώην Καγκελάριος Κουρτς αποδείχτηκε εξαιρετικά δημοφιλής, τολμηρός και αποτελεσματικός, αναγκάστηκε να παραιτηθεί από την θέση του, όταν ο αντικαγκελάριος Στράχε της ακροδεξιάς παράταξης αποδείχτηκε όχι μόνο φιλορώσος, αλλά και προφανώς διαπλεκόμενος. Σε βίντεο που είχε γυριστεί σε ανύποπτο χρόνο φέρετε να συνομιλεί σε βίλα στο νησί πολυτελείας Ίμπιζα -εξ ού και ‘’Ibiza gate’’- με νεαρή Ρωσίδα εκπρόσωπο Ρώσου ολιγάρχη. Το περιεχόμενο της συνομιλίας ήταν ανατριχιαστικό. Ο ακροδεξιός ηγέτης των Φιλελεύθερων Δημοκρατών ( FPO) παζάρευε την επικείμενη συμμετοχή του σε κυβέρνηση συνασπισμού με την εξαγορά μεγάλης κυκλοφορίας αυστριακής εφημερίδας με προϋπόθεση την υποστήριξη του κόμματός του από αυτήν και διάφορες άλλες..μικροεξυπηρετήσεις.
Στις εκλογές το κόμμα του πονηρούλη, παρά τις δημοσκοπήσεις, είχε ψηφιστεί τρίτο. Ο Κούρτς, με μια καμπάνια άριστη πέρασε στην πρώτη θέση και επέλεξε να συμμαχήσει με τους ακροδεξιούς και όχι με τους σοσιαλδημοκράτες, όπως συνέβαινε τα τελευταία πολλά χρόνια. Αλλά υπό τον όρο ότι στα θέματα εξωτερικής πολιτικής και στα θέματα της σχέσης με την Ευρώπη καθώς και στα θέματα φιλελευθεροποίησης της οικονομίας, δεν θα είχαν λόγο οι αντιευρωπαϊστές συνεταίροι του.
Βλέπετε ο πρώην καγκελάριος είναι σταθερά φιλοευρωπαίος και μάλιστα πολλές φορές πιο αποτελεσματικός και σκληρός με τους ομολόγους των χωρών του Βίζεγκραντ. Και πέρναγαν καλά, ώσπου έσκασε η βόμβα. Αναπάντεχα το περιοδικό DER SPIEGEL δημοσίευσε το βίντεο και ακολούθησε παραίτηση της Κυβέρνησης, ορισμός υπηρεσιακής κυβέρνησης και νέες εκλογές. Οι ακροδεξιοί καταβαραθρώθηκαν, ο Κούρτς μακράν πρώτος, αλλά όχι αυτοδύναμος. Από τότε προσπαθεί να σχηματίσει κυβέρνηση με τους πράσινους.
Στην κεφαλή της υπηρεσιακής κυβέρνησης , ο κεντροαριστερός Πρόεδρος της Δημοκρατίας τοποθέτηση την Πρόεδρο του Ανωτάτου Δικαστηρίου, που σχημάτισε κυβέρνηση «τεχνοκρατών». Στην δική μας περίπτωση μετά την κωλοτούμπα Πρόεδρος, αν θυμάστε, είχε επιλεγεί η κ. Θάνου. Κι αυτή πρόεδρος του Αρείου Πάγου.
Μιλώντας με Αυστριακούς φίλους, αλλά και διαβάζοντας τον Τύπο, φαίνεται ότι η διακυβέρνησης της υπηρεσιακής Καγκελαρίου υπήρξε όχι μόνο επιτυχής, αλλά πολλοί ψηφοφόροι διακομματικά εύχονται την συνέχιση της διακυβέρνησής της, κορεσμένοι από την πολιτική των πολιτικών των τελευταίων πολλών ετών. Σκάνδαλα, πολιτικές συγκρούσεις χωρίς νόημα, συμμαχίες αντιφατικές και νεποτισμός-τα ‘’δικά μας παιδιά’’ είναι μερικά από τα στοιχεία του κορεσμού.
Καταλαβαίνετε βέβαια ότι όλα αυτά τα θυμήθηκα πριν λίγους μήνες, όταν άρχισε η συζήτηση για το πρόσωπο του Προέδρου της Δημοκρατίας. Και η σκέψη μου πήγε σε μια αντίστοιχη περίπτωση στην χώρα, που δεν είναι άλλο από την σημερινή Πρόεδρο του δικού μας Ανωτάτου Δικαστηρίου (ΣτΕ). Τα επιστημονικά προσόντα της, η δυναμική της παρουσία στα συνδικαλιστικά των δικαστών, η κοινή αποδοχή από τα κόμματα -την επέλεξαν ομόφωνα ύστερα από πρόταση το ΣΥΡΙΖΑ-, το γεγονός ότι είναι γυναίκα, αλλά και οι ζυγισμένες αποφάσεις του ΣτΕ , ήταν μερικά από τα στοιχεία που με γαργαλούσαν να δημοσιεύσω αυτό το άρθρο, αλλά συγκρατήθηκα φοβούμενος ότι μπορεί να «κάψω» τυχόν υποψηφιότητά της από τον κ. Μητσοτάκη.
Ώσπου…ώσπου η «ΕΣΤΙΑ» την περασμένη εβδομάδα σε πρωτοσέλιδο μάλιστα, την υπέδειξε ως υποψήφια. Μήπως λοιπόν τα κόμματά μας σκεφτούν, και μάλιστα σε περίοδο κρίσης της Τρίτης Εξουσίας, να συζητήσουν την περίπτωση και το κάνουν όπως η Αυστρία;