Δεν ξέρει κανείς αν ήταν χειρότερα όσα συνέβησαν στη Βουλή την Παρασκευή, όπου παρά λίγο να πέσει ξύλο, πέρα από τις βρισιές και τους χουλιγκανισμούς, ή στο Eurogroup, όπου ο ΥΠΟΙΚ Γ. Βαρουφάκης βρέθηκε μόνος εναντίον όλων και μάλιστα σε κατάσταση οργής. Ακριβές είναι ότι και οι δύο όψεις της ελληνικής πραγματικότητας, τα μέσα και τα έξω, είναι άκρως απογοητευτικές και τίποτα καλό δεν προιωνίζονται για το μέλλον.
Η κυβέρνηση εκπέμπει -χωρίς επιχειρήματα- αισιοδοξία, διακινεί σενάρια για κάλπες που κανένα πρόβλημα δεν πρόκειται να λύσουν, και αδρανεί αντί να προχωρήσει σε γενναίες μεταρρυθμίσεις που θα μπορούσαν να δώσουν διέξοδο.
Αν δεν ανακτηθεί η εμπιστοσύνη των εταίρων μας, αν δεν κερδίσουμε συμμαχους, αν δεν πείσουμε ότι θέλουμε και μπορούμε να βελτιώσουμε τις δομές και την ανταγωνιστικότηα της οικονομίας μας, το καλύτερο που μπορεί να μας συμβεί είναι να βουλιάζουμε διαρκώς παραμένοντας στο ευρώ.
Οι κραυγές, οι απειλές, οι μπλόφες και οι εξυπνακισμοί δεν οδηγούν πουθενά. Ας το συνειδητοποιήσουν πριν να είναι -οριστικά- αργά.