Το κόστος της εξόδου από το ευρώ για την οικονομία είναι ήδη αυταπόδεικτα τεράστιο και μόνο από τις συνέπειες των υπονοιών. Πολύ περισσότερο για τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά που θα βιώσουν την απόλυτη κατάπτωση έως και διάλυση του παραγωγικού και βιοτικού τους επιπέδου. Ωστόσο, μια έξοδος από το ευρώ έχει και τεράστιες πολιτικές συνέπειες με διαστάσεις καθεστωτικής παρέμβασης.
Η αλλαγή του νομίσματος μιας χώρας δεν είναι ένα απλό τεχνικό ζήτημα. Το νόμισμα είναι η βασική συνιστώσα της διασύνδεσης τη χώρας με τις άλλες χώρες. Στις εμπορικές συναλλαγές, στην συγκριτική αποτίμηση της αξίας αγαθών και υπηρεσιών. Συμβάλλει αποφασιστικά στην προσπάθεια για την διεθνική συνολοκλήρωση της οικονομίας, ανά κλάδο και ειδικότητα. Στην επαφή των επιχειρήσεων με προμηθευτές και δίκτυα πωλήσεων στις διεθνείς αγορές. Στην παρακολούθηση των τεχνολογικών εξελίξεων και των καινοτομιών. Στην εκπαιδευτική ή επαγγελματική συνέχεια αυτών που επιθυμούν να μεταναστεύσουν. Στην ελκυστικότητα προς ξένους εργαζόμενους. Στην ευκολία της πρόσβασης και ανταλλαγής τουριστικών ρευμάτων. Στην ειρηνική συνύπαρξη μέσα από το σεβασμό των εμπορικών και οικονομικών εταίρων. Στην σύζευξη των πολισμών κάτω από ενιαίες αρχές. Το νόμισμα είναι το διεθνικό πρόσωπο και το διαβατήριο του οικονομικού και κοινωνικού πολιτισμού της κάθε χώρας.
Το ευρώ είναι η νομισματική απεικόνιση της πολιτικής απόφασης της ειρηνικής συνύπαρξης των ευρωπαϊκών χωρών μετά από 2 παγκόσμιους πολέμους και δεκάδες διακρατικές διαμάχες. Μιας συνύπαρξης κάτω από κοινές αρχές και αξίες που εκκινούν από το διαφωτισμό, το σεβασμό στα ατομικά δικαιώματα, στην ελευθερία των ιδεών και της έκφρασης, τη διασφάλιση της ιδιωτικής ιδιοκτησίας και την ελευθερία του επιχειρείν. Αρχές και αξίες που ειδικά στην Ευρώπη, έχουν επηρεαστεί καταλυτικά από τις έννοιες της κοινωνικής αλληλεγγύης, του κοινωνικού κράτους και των ίσων ευκαιριών, ενώ έχουν σφυρηλατήσει ένα αναβαθμισμένο επίπεδο δημοκρατικής διεθνικής συνύπαρξης σε δύσκολες συγκυρίες, όπως αυτή της πρόσφατης κρίσης. Η χρήση του ευρώ διασφαλίζει την ευρωπαϊκή πολιτισμική προοπτική, τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την οικονομική ελευθερία, τη διεθνοποίηση της χώρας και την τοποθέτηση της ανάμεσα στην ομάδα των αναπτυγμένων ως μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας, στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού δικαίου. Το ευρώ είναι μια κατάκτηση και μια παρακαταθήκη. Ένα δικαίωμα των μελλοντικών γενιών που ΚΑΝΕΝΑΣ δεν έχει το δικαίωμα να τους αποστερήσει. Ακόμα περισσότερο εάν η αμφισβήτηση του είναι αποτέλεσμα πολιτικής αβελτηρίας ή ιδεολογικής αγκύλωσης μη εγκριμένης από την πλειοψηφία του ελληνικού λαού.
Ο οποιοσδήποτε έχει κάθε δικαίωμα να διεκδικήσει το δικό του μέλλον στο δημοκρατικό καθεστώς και το πλαίσιο οικονομικής ελευθερίας που αντιπροσωπεύει και εγγυάται η συμμετοχή μας στην Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Πολύ δε περισσότερο, ο καθένας έχει το δικαίωμα να προσπαθήσει να αλλάξει την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Όμως κανείς δεν έχει το δικαίωμα να εγείρει έμμεσα ή άμεσα αμφισβήτηση για αυτή την Ευρωπαϊκή συνέχεια της χώρας μέσα από τα αποτελέσματα μιας κοινής εκλογικής διαδικασίας -όσο κρίσιμη και εάν είναι αυτή- και να τη μεταθέσει σε μια περιφερειακή και απομονωμένη «τύπου δημοκρατία», με αμφισβητούμενες αρχές και κανόνες δικαίου. Θα είναι ανοικτό πραξικόπημα κατά της δημοκρατίας και του συντάγματος που θα προκαλέσει την ευθύνη των πολιτών για την υπεράσπιση τους.
Το τετελεσμένο (τυχαίο ή μη), της εφαρμογής των προθέσεων των υποκρυπτόμενων (ή φιλοξενούμενων), εραστών της δραχμής που από καιρό υποσκάπτουν σταθερά τη συμμετοχή μας στο ευρώ, θα ισοδυναμεί με αναπόφευκτη σύγκρουση για την υπεράσπιση της δημοκρατίας.