Μακριά από κάθε ιδιαίτερη σχέση με τους μεν και τους δε, παρακολουθώ με εξαιρετικό ενδιαφέρον τον καταιγισμό υποθέσεων και φημών που συνοδεύουν την προσπάθεια εκλογίκευσης του κόστους της φαρμακευτικής δαπάνης.
Το σημείωμα αφορά στην κατηγορηματική βεβαιότητα που διακατέχει τους «ειδικούς συνεργάτες» της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ως προς την σχέση πολιτικής ηγεσίας του Υ.Υ&Κ.Α. με παραγωγούς –κυρίως- γενοσήμων φαρμάκων.
Χωρίς αμβλύνσεις, έστω με την αίρεση της λανθασμένης (ή και στοχευμένης) πληροφόρησης, κατηγορούνται κάποιοι από κάποιους πως μεσολαβούν για την προώθηση συμφερόντων αλλοδαπών και εκτός Ελλάδος παραγομένων φαρμακευτικών προϊόντων.
Το ερώτημα που τίθεται είναι εάν και κατά πόσον ο θόρυβος ωφελεί ή βλάπτει τον ταλαίπωρο καταναλωτή φαρμάκων, με την σαφή αναφορά περί «επικινδυνότητας» των συνταγογραφουμένων ειδών.
Το γεγονός πως ,όσο τουλάχιστον γνωρίζει ο αδαής πολίτης, δεν υπάρχουν –ή δεν έχουν δημοσιοποιηθεί- στοιχεία που να επισημαίνουν τον κίνδυνο λήψης εγχωρίως κυκλοφορούντων φαρμάκων (δηλ. μέσω φαρμακείων και όχι Διαδικτύου), από το σύστημα Φαρμακευτικής Επαγρύπνησης του Ε.Ο.Φ, προφανώς δεν απασχολεί τους κατά τα άλλα «φίλους του λαού».
Η υιοθέτηση συνθημάτων και επιχειρημάτων των σφοδρότερων πολεμίων της «στροφής» προς αύξηση των γενοσήμων έναντι των off-patent φαρμάκων, μάλλον επιβαιώνει το κλασσικό «ο εχθρός του εχθρού μου είναι σύμμαχός μου».
Η «απάνθρωπη» φαρμακευτική πολιτική που έχει μειώσει τις τιμές σε όλα σχεδόν τα φάρμακα, ελαφρύνοντας το κόστος, τόσο για τα Ασφαλιστικά Ταμεία όσο και για τους ασφαλισμένους, απαξιώνεται εντοπίζοντας το πρόβλημα σε μερικές εκατοντάδες σκευάσματα, αρκετά εκ των οποίων ανήκουν σε life-style κατηγορίες (ξέρετε τώρα….) που εντάχθηκαν στην «αρνητική» λίστα.
Το «τσουβάλιασμα» του συνόλου όλων των φαρμάκων και της αναγωγής τους σε επίπεδο πραγματικού κόστους για τους ασφαλισμένους, όντως αυξάνει την –θεωρητική- συμμετοχή σε περίπου 25% της λιανικής τιμής. Από την άλλη, «αμελείται» η αναφορά της μείωσης σε χιλιάδες σκευάσματα, on/off-patent και γενόσημα, τα περισσότερα από τα οποία παράγονται στην Ελλάδα, από επιχειρήσεις 100% Ελληνικές. Η διεύρυνση της συνταγογράφησης των τελευταίων, έστω και με χαμηλότερες τιμές, είναι αρεστή ή μήπως μη επιθυμητή στους «προστάτες των λαϊκών συμφερόντων»;
Αν, παρόλα αυτά, κάποιοι επιμένουν για «πράκτορες», «dealers» ή «κολλητούς», απλώς τρομοκρατούμαι στην ιδέα της μετατροπής τους σε «εισπράκτορες» απαντήσεων. Τέλος, αν κάποιος, επενδύoντας σε μετοχικά κεφάλαια παραγωγών γενοσήμων στοχοποιείται ως «εθνικά επικίνδυνος» από έντυπα και ιστοσελίδες αμφιβόλου λογικής και μειωμένης σοβαρότητας, αυτό υπερβαίνει τα όρια και αυτής της ίδιας της ελαφρότητας.
Τέλος, για όσους γνωρίζουν τα της Υγειονομικής «Ιερουσαλήμ» και όσους επιμελούνται των σχετικών δημοσιευμάτων, υπενθυμίζω το «δυοιν κύριοις ου δουλεύειν»…