Επειδή είδα πρόσφατα ανάμεσα στα άρθρα της Μεταρρύθμισης, ένα κείμενο που αναφερόταν στην πτώση του Ποταμιού και στο σκόρπισμα των στελεχών που είχαν μαζευτεί σε αυτό, θα προσπαθήσω να εξηγήσω τι συνέβηκε σχετικά με την αποτυχία του Ποταμιού.
1), Το Ποτάμι απέτυχε λόγω της πολιτικής ανεπάρκειας (ή ασχετοσύνης) του Στ.Θεοδωράκη. Ο Στ.Θ. πίστευε πως το κόμμα που είχε φτιάξει, βιαστικά βιαστικά, και το ακολούθησαν πολλοί καλόπιστοι προοδευτικοί διανοούμενοι, μπορούσε να λειτουργήσει πραγματικά και να χωρέσει μάλιστα, μέσα στο τεχνικά προηγμένο κινητό του! Δηλαδή δεν είχε καθόλου καταλάβει πως έπρεπε το κόμμα του να αποκτήσει μια έστω στοιχειώδη οργανωτική δομή, τουλάχιστον για να αντιμετωπίσει εκλογικά τους μηχανισμούς των παραδοσιακών, παλιών κομμάτων. Η άποψή του για την ανάγκη ορισμένων οργανωτικών δομών στο κόμμα του, περιορίστηκε στη δημιουργία μιας έντονα πολυμελούς, παντελώς δυσκίνητης βέβαια, συμβουλευτικής Επιτροπής συνεργαζόμενων, υποτίθεται, διανοουμένων, που ήταν εξίσου εξαερωμένη κι εξαϋλωμένη με τους περίφημους μετανάστες που κάποτε κάποτε λιάζονταν, της κυρίας Χριστοδουλοπούλου.
2). Οι αμφιταλαντεύσεις κι οι παλινωδίες, τη μια προς τα αριστερά και τον ΣΥΡΙΖΑ, την άλλη προς το ΚΙΝΑΛ, και την τρίτη προς τη μητσοτακική ΝΔ, τεμάχισαν και υποδιαίρεσαν τη δύναμη και δυναμική του Ποταμιού και επιπλέον κλόνισαν συθέμελα την πολιτική ομοψυχία του. Τη μια, ο Στ.Θ. έστριβε το τιμόνι προς τα δεξιά, μα επειδή πολλοί αντιδρούσαν το έστρεφε μετά, απότομα, προς τα αριστερά. Μετά τις νέες διαμαρτυρίες μελών, το ξαναπήγαινε δεξιά, μα τότε αγανακτούσαν τα αριστερίζοντα μέλη, κ.ο.κ., χωρίς να μπορεί ποτέ να βρει τη χρυσή τομή. Ορισμένα έμπειρα στελέχη είχαν προειδοποιήσει τον Στ.Θεοδωράκη για τις επερχόμενες συνέπειες των πολιτικών παλινωδιών του, μα αυτός επειδή δεν καταλάβαινε και δεν σκάμπαζε πολλά από πολιτική (ήξερε από δημοσιογραφία), αγνόησε τις δικαιολογημένες αιτιάσεις τους. Ώσπου η μπίλια κάθισε στο ΚΙΝΑΛ, επιλογή που από μόνη της δεν ήταν κακή... Το κακό όμως προέκυψε όταν ο Στ.Θ. βγήκε, απογοητευτικά, τέταρτος στις εκλογές των μελών και φίλων του ΚΙΝΑΛ για την επιλογή προέδρου. Ουσιαστικά η ήττα αυτή τον αποδυνάμωσε πολύ στο εσωτερικό του ΚΙΝΑΛ και δεν μπόρεσε να την χωνέψει, γι' αυτό έμεινε μέχρι να αποχωρήσει παραπονεμένος και δυσαρεστημένος...
3). Όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα, πχ ΔΗΜΑΡ με επικεφαλής μια άλλη, ελαφρά μεθυσμένη, μεγαλοφυία της πολιτικής, τον κ.Κουβέλη, τη Χριστιανική Δημοκρατία υπό τον κ.Ψαρουδάκη, το ΔΗΚΚΙ του κ.Τσοβόλα, την ΕΔΗΚ του κ.Ζίγδη, το Ποτάμι υπό τον κ.Θεοδωράκη, το ΚΙΔΗΣΟ υπό τον κ.Γιωργάκη Παπανδρέου, και άλλα ανερμάτιστα, σχετικά έωλα σχήματα, τον τρώνε οι κότες και οι κόκορες τύπου Φ.Γεννηματά και Τσίπρα... Και εις άλλα με υγεία. Βενσερέμος!
Υ.Γ. Το παραπάνω άρθρο έχει συνταχτεί με αρκετή πίκρα κι απογοήτευση γιατί υπήρξα ψηφοφόρος του Ποταμιού.