«Πόσες πυρκαγιές μπορούν να σβήσουν τα F-35»; Θέτω σκόπιμα το απλουστευτικό αυτό ερώτημα για να υπογραμμίσω τη σημασία των εσωτερικών απειλών και κινδύνων ασφάλειας υπαρξιακών διαστάσεων που αντιμετωπίζει η χώρα και που συνδέονται με την κλιματική αλλαγή σε αντίστηξη με την εξωτερική απειλή/κίνδυνο. Προφανώς η χώρα χρειάζεται να έχει ισχυρή αποτρεπτική δύναμη απέναντι στην εξωτερική απειλή. Και επομένως τα υπερσύγχρονα F-35 ενδεχομένως να είναι χρήσιμα και αναγκαία (αν και πολλοί αμφιβάλλουν). Αλλά οι εσωτερικές απειλές και κίνδυνοι της κλιματικής κρίσης που εφέτος το καλοκαίρι εκδηλώνονται εν τη πράξει με την πρωτοφανή βιαιότητα των μεγαπυρκαγιών προκαλούν τεράστιες, ανυπολόγιστες καταστροφές σε ανθρώπινες ζωές, στο φυσικό περιβάλλον, σε ιδιοκτησίες, στην απώλεια τόσων ζώων, σε υποδομές, κλπ. που η εξωτερική απειλή δεν έχει προκαλέσει ούτε κατ’ ελάχιστον τα τελευταία χρόνια. Και το ακόμη χειρότερο , η εσωτερική απειλή έχει ενσπείρει ένα αίσθημα βαθύτατης ανασφάλειας που λέγει ότι το κάθε καλοκαίρι μπορεί απ’ εδώ και πέρα να είναι ένας εφιάλτης που εάν στη διάρκειά του εκδηλωθεί μια πυρκαγιά το κράτος και οι μηχανισμοί του πιθανότατα δεν θα είναι σε θέση να την αντιμετωπίσουν σύντομα και αποτελεσματικά . Η εσωτερική απειλή των φυσικών καταστροφών και κυρίως των μεγα-πυρκαγιών έχει καταστεί πολύ πιο φονική πλέον. Και, όπως έχει τεκμηριωθεί, αυτοκρατορίες και κράτη κατέρρευσαν και διαλύθηκαν όχι γιατί δεν μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν τις εξωτερικές απειλές αλλά γιατί διαβρώθηκαν, υπονομεύτηκαν από τις εσωτερικές απειλές και τις συνέπειές τους (βλέπε P. Heather, J. Rapley, Why Empires Fall, Allen Lane, 2023).
Για την Ελλάδα, ενώ η εξωτερική απειλή μπορεί να είναι αντιμετωπίσιμη και τελικά ακυρώσιμη μέσα από μια ορθολογική προσέγγιση διαπραγμάτευσης, η απειλή και κίνδυνοι που προέρχονται από την κλιματική κρίση θα έχουν διάρκεια και ένταση εφ’ όσον δεν αντιμετωπίζεται συλλογικά σε παγκόσμια κλίμακα το φαινόμενο της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Αυτό που είναι όμως ιδιαίτερα εντυπωσιακό στην Ελλάδα είναι ότι, όπως γράφει η Chr. Lefteri στη Guardian( 14/8) , ενώ οι μεγα-πυρκαγιές σπέρνουν την καταστροφή, ο πληθυσμός γενικά δεν αποδίδει ευθύνη για το φαινόμενο στην κλιματική κρίση. Απουσιάζει δηλαδή η συνειδητοποίηση της απειλής που αντιπροσωπεύει η κλιματική αλλαγή και η υπερθέρμανση του πλανήτη που προκαλείται κυρίως από την χρήση των ορυκτών καύσίμων . Και ως εκ τούτου η ελληνική κυβέρνηση ενώ χρεώνει στην κλιματική κρίση τις μεγα-πυρκαγιές, προωθεί ταυτόχρονα την εξόρυξη ορυκτών καυσίμων που θα επιδεινώσουν το πρόβλημα. Ασυνέπεια στόχων.
Με δεδομένο επομένως ότι η κλιματική κρίση και οι συνέπειες που προκαλεί (μεγα-πυρακαγιές, κλπ.) θα έχουν διάρκεια, η πολιτική σε εθνικό επίπεδο, θα πρέπει να εστιάσει στα μέτρα πρόληψης και στη διασφάλιση επαρκών σύγχρονων μέσων καταστολής (αεροσκαφών, ελικοπτέρων, κλπ.). Και εδώ υπεισέρχεται στην εξίσωση ο παράγων F-35. Ή πόσους οικονομικούς πόρους μπορεί να διαθέσει μια χώρα για την αντιμετώπιση των εσωτερικών κινδύνων όταν δαπανά 3,86% του ΑΕΠ (υψηλότερο όλων των χωρών ΝΑΤΟ) για τον εξωτερικό κίνδυνο. Με άλλα λόγια, χρειάζεται μια συνολικότερη και συνεκτικότερη θεώρηση των εσωτερικών και εξωτερικών πτυχών της ασφάλειας (απειλών, κινδύνων, κλπ.) και η ανάλογη ορθολογική κατανομή πόρων. Για να μπορούμε τουλάχιστον να προστατεύσουμε την Πάρνηθα...
Πηγή: www.tanea.gr