Ο τίτλος δεν είναι δικής μου έμπνευσης. Είναι ο τίτλος ενός βιβλίου του Jason Stanley, καθηγητή φιλοσοφίας στο Yale University, και περιγράφει έναν από τους πυλώνες της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ. Πολιτική, που εφήρμοσε προ του 2015, κατά τη διάρκεια της κυβερνητικής θητείας του 2015-2019, αλλά και συνεχίζει να ακολουθεί, ως αξιωματική αντιπολίτευση. «Εμείς ή Αυτοί», «Τους Τελειώνουμε ή μας Τελειώνουν» και «εκείνοι με τις Ελίτ και εμείς με το Λαό» είναι τρεις από τους πολλούς πυλώνες της πολιτικής τους.
Ένας τέταρτος πυλώνας της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ είναι η λασπολογία. Η λάσπη, που εκτοξεύει εναντίον των πολιτικών του αντιπάλων, ελλείψει πολιτικών επιχειρημάτων για να τους αντιμετωπίσει. Κορωνίδα αυτού του πυλώνα υπήρξε το «Σκάνδαλο Novartis», δηλαδή η σπίλωση δέκα πολιτικών αντιπάλων του με πλαστές και έωλες κατηγορίες από κουκουλοφόρους – μάρτυρες. Ακόμη και αυτό, όμως, επισκιάστηκε από τη χθεσινή ανάρτηση του δημοσιογράφου και μέλους του στενού περιβάλλοντος του Αλέξη Τσίπρα Κώστα Βαξεβάνη, ο οποίος υπαινίχθη σεξουαλική παρενόχληση νέων μεταναστών από τον πρωθυπουργό. Σήμερα δε το πρωί σε ραδιοφωνική εκπομπή ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κ. Ζαχαριάδης ερωτηθείς για την οσμής υπονόμου ανάρτηση του Βαξεβάνη, απάντησε ότι δεν ασκεί κριτική σε δημοσιογράφους. Εάν αυτό δεν είναι έμμεση (πλην σαφής) συγκάλυψη, τότε τι είναι;
Δεν συνηθίζω να χρησιμοποιώ τέτοιες εκφράσεις. Αντιθέτως, τις στηλιτεύω. Όμως, θα το πράξω για μία και μόνη φορά. Άνοιξε ο βόθρος και πλημμυρίσαμε με λήμματα και εμετικές οσμές. Εννοώ τη γραφίδα του Κώστα Βαξεβάνη, συνεπικουρούμενου από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Έχοντες εγγενή αδυναμία να ασκήσουν αντιπολίτευση και να αντιπαραβάλουν δικές τους προτάσεις σε αυτές της κυβέρνησης, επιδίδονται σε βρώμικα και ανήθικα παιχνίδια για τις δήθεν σχέσεις του πρωθυπουργού με τον Δ. Λιγνάδη και με ασυνόδευτα παιδιά - μετανάστες.
Ο άλλος πυλώνας της πολιτικής τους είναι «Πρόοδος vs Συντήρηση». Όμως, η κοινωνία στην πλειονότητά της έχει πλέον αντιληφθεί ότι την πρόοδο, την μεταρρυθμιστική πολιτική, την προσήλωση στις ευρωπαϊκές αξίες, στον κοινοβουλευτισμό, στις αρχές του Διαφωτισμού και στο τρίπτυχο Αριστεία – Αξιολόγηση – Αξιοκρατία εκπροσωπεί σήμερα ο Κυριάκος Μητσοτάκης και τα στελέχη, που έχει επιλέξει να ασκήσουν την κυβερνητική εξουσία (αποφεύγω να αποδώσω αυτές τις προθέσεις στη ΝΔ ως κόμμα, δεδομένου ότι υπάρχουν στελέχη της, που αντιμάχονται τις επιλογές του πρωθυπουργού). Από την άλλη, έχει γίνει πλέον σαφές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εκπροσωπεί την συντήρηση των αβελτηριών των παρελθόντων δεκαετιών, την εμμονή στον κρατικοδίαιτο συνδικαλισμό, την μετριοκρατία, την απέχθεια στο διαχωρισμό των εξουσιών και τον συνεχή πόλεμο κατά της αριστείας, της αξιολόγησης και της αξιοκρατίας. Ιδιαίτερα το τελευταίο έγινε απολύτως φανερό και κατανοητό, ακόμη και στους πλέον δύσπιστους, κατά τη διάρκεια της συζήτησης στην Ολομέλεια της Βουλής για το νομοσχέδιο της παιδείας (νόμος 4777/17-2-2021). Με το πρόσχημα του αποκλεισμού χιλιάδων νέων από τα πανεπιστήμια, λόγω της εφαρμογής της βάσης εισαγωγής στα πανεπιστήμια και του ορίου φοίτησης, έδωσε ρεσιτάλ λαϊκισμού. Αρνήθηκε να κατανοήσει ότι νέοι με επιδόσεις πολύ κάτω της βάσης (2, 3 και 5/20) αδυνατούν να παρακολουθήσουν πανεπιστημιακού επιπέδου προγράμματα σπουδών και ότι για αυτούς υπάρχει η διέξοδος της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης. Αρνήθηκε την ύπαρξη ανομίας, τρομοκρατίας και καταστροφής της δημόσιας περιουσίας στα πανεπιστήμια και ψήφισε υπέρ της συνέχισης αυτής της υποβάθμισης στην Ανωτάτη Εκπαίδευση.
Ντρέπομαι να ανήκω σε μία κοινωνία, που σκυλεύει συλλήβδην καθημερινά τους πολιτικούς και που αποτάσσει τις ευθύνες από τις πλάτες της, επιρρίπτοντάς τις σε τρίτους. Θα ήθελα να μην έχω σχέση με μία κοινωνία, που καθημερινά ισοπεδώνει κάθε ηθική αξία και δηλώνει απέχθεια προς όλους ανεξαιρέτως τους καθηγητές πανεπιστημίου, τους πνευματικούς δημιουργούς, τους καλλιτέχνες, τους επιστήμονες. Ας αφήσουμε τη Δικαιοσύνη να αποφανθεί για όλες τις πολύ σοβαρές καταγγελίες σεξουαλικής παρενόχλησης, βιασμού, παιδεραστίας. Εμείς ας ασχοληθούμε με καθημερινές και εποικοδομητικές ασχολίες και ας μεριμνήσουμε να μην ξανασυμβούν. Διότι αυτή η έξη αποτελεί την απαρχή του ολοκληρωτισμού. Καταφέραμε και απομακρύναμε τον κίνδυνο του φασισμού με τον αποκλεισμό της Χ.Α. από τη Βουλή και την καταδίκη των στελεχών της από τη Δικαιοσύνη. Καταφέραμε να αποκλείσουμε από τα κυβερνητικά έδρανα την ομάδα του Αλέξη Τσίπρα, που φόρτωσε τη χώρα με 80-20 δις ευρώ, διέλυσε την οικονομία της, υποβάθμισε όλο το φάσμα της Εκπαίδευσης και μεθόδευσε την άλωση των ΜΜΕ και τη σπίλωση των πολιτικών της αντιπάλων. Προσωρινά όμως. Διότι αυτές οι τάσεις καλλιεργούνται από τον ΣΥΡΙΖΑ, που επιδίδεται στη σκανδαλολογία και στην πόλωση της κοινωνίας, ενώ ο αρχηγός του προσπαθεί να δείξει ένα άλλο πρόσωπο, που δεν εκφράζει τον εσωτερικό κόσμο του. Ο αγώνας για την υπεράσπιση της Δημοκρατίας, του φιλελευθερισμού και των αξιών, που εκπορεύονται από αυτόν, είναι καθημερινός.
Σας παροτρύνω, τέλος, να διαβάσετε το βιβλίο του Jason Stanley, καθηγητή φιλοσοφίας στο Yale University, με τίτλο «Πώς λειτουργεί ο Φασισμός: Η πολιτική του Εμείς ή Αυτοί», εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ. Σας θυμίζει κάτι ο τίτλος; Εμένα πολλά, Ελπίζω και σε εσάς.