Η συζήτηση περί επέκτασης του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου στους χώρους του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου είναι επίκαιρη. Το παραδοσιακό συγκρότημα της οδού Πατησίων είναι σε μεγάλο βαθμό εγκαταλελειμμένο, χρησιμοποιείται μόνον από την Σχολή Αρχιτεκτόνων, ενώ σπάνια γίνονται κάποιες εκδηλώσεις στην εμβληματική Αίθουσα Τελετών. Σχεδόν όλες οι εκπαιδευτικές και ερευνητικές δραστηριότητες έχουν μεταφερθεί στην Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου. Η εξωτερική και εσωτερική εικόνα των ιστορικών κτηρίων προκαλεί θλίψη. Απέραντοι χώροι έρημοι και λερωμένοι, πολλοί κατειλημμένοι από αντιεξουσιαστές και άτομα άσχετα με το ίδρυμα, ενώ, σύμφωνα με επανειλημμένες καταγγελίες, κατασκευάζονται και αποθηκεύονται εκεί βόμβες μολότωφ για επιθέσεις εναντίον αστυνομικών (ή τρόλεϋ!) στην ευρύτερη περιοχή.
Το γειτονικό Αρχαιολογικό Μουσείο, ένα από τα σημαντικότερα του κόσμου, γεμάτο με ξένους τουρίστες, ασφυκτιά λόγω έλλειψης χώρου. Αναρίθμητα εκθέματα υπερβολικά στριμωγμένα σε περιορισμένες προθήκες. Επιπλέον, χιλιάδες αξιόλογα αντικείμενα που δεν χωράνε παραμένουν στις αποθήκες. Χτυπητή η αντίθεση με το Μουσείο της Ακρόπολης, που έχει αποκτήσει μέσα σε λίγα χρόνια εξαιρετική φήμη, στην οποία συμβάλλει η πετυχημένη οργάνωση. Τα ελκυστικά εκθέματα, που αναδεικνύονται άνετα σε άφθονο χώρο, καλούν τον επισκέπτη να εστιάσει την προσοχή του.
Η μετατροπή του Πολυτεχνείου σε μουσείο θα έλυνε τον γόρδιο δεσμό ενός χρόνιου προβλήματος. Οι πρυτανείες αφήνουν να ρημάζει η περιουσία που διαχειρίζονται, προτιμώντας να μην συγκρουσθούν με το κατεστημένο των ακραίων ομάδων. Η εμπειρία δεκαετιών έδειξε ότι η ανομία εμμένει και συνεχώς επιστρέφει και καταστρέφει, ακυρώνοντας τις ελπίδες αναστροφής μιας απίστευτα ακαλαίσθητης πραγματικότητας. Οι κυβερνήσεις δεν τολμούν να παρέμβουν στο ίδρυμα, για να μην βρεθούν απέναντι στην μυθολογία του εξεγερμένου Πολυτεχνείου.
Η Σχολή Αρχιτεκτόνων οφείλει να είναι εγκατεστημένη στο κέντρο της πόλης; Μάλλον δεν φαίνεται απαραίτητο για την ποιότητα των σπουδών, εξυπηρετεί βέβαια άλλες δραστηριότητες ορισμένων διδασκόντων. Η αποδοτικότητα της εκπαίδευσης θα απαιτούσε ιδίως την συχνότερη πραγματοποίηση οργανωμένων επισκέψεων των φοιτητών σε διάφορες συνοικίες, προάστια, τουριστικές ή βιομηχανικές περιοχές, για την μελέτη πολεοδομικών και αρχιτεκτονικών ζητημάτων.
Εποικοδομητική εκπαιδευτικά και κοινωνικά είναι η πρόταση δημιουργίας στο ιστορικό συγκρότημα ενός Μουσείου του Πολυτεχνείου, που θα αναδείκνυε την συμβολή του στην τεχνολογική εξέλιξη της χώρας, επισημαίνοντας παράλληλα κάποιες αλόγιστες πλευρές της εγχώριας ανάπτυξης, στην οποία οι μηχανικοί του Πολυτεχνείου είχαν ενεργό ρόλο. Το Μουσείο αυτό δεν θα κατελάμβανε παρά ένα μέρος από την ατέλειωτη επιφάνεια των κτηρίων και πιθανώς θα διευκόλυνε την παραχώρηση της χρήσης του υπολοίπου στο Αρχαιολογικό Μουσείο, ώστε να τηρηθούν και οι όροι του κληροδοτήματος Τοσίτσα.
Η προτεινόμενη ενοποίηση Μουσείου και Πολυτεχνείου σε ένα τεράστιο χώρο πολιτισμού και τουριστικής δραστηριότητας θα δημιουργούσε μια εκτεταμένη περιοχή-κόσμημα για την πόλη. Θα αναβάθμιζε ολόκληρη την συνοικία, ενώ η παιδευτική απήχηση τόσο στους φοιτητές όσο και σε κάθε πολίτη θα ήταν καταπληκτική. Θα έβλεπαν μια τολμηρή προοδευτική αλλαγή που μετατρέπει την μόνιμη κατάσταση ντροπής σε χώρο πολιτιστικής ανάτασης.