Η Ελλάδα, δυστυχώς, παραμένει εγκλωβισμένη σε ένα αδιέξοδο πολυνομίας και ασυναρτησίας, με την οργανωτική αδυναμία να διαπερνά όλα τα επίπεδα της δημόσιας διοίκησης. Από την Αθηνοκεντρική κυβέρνηση που υποδύεται πως ηγείται, έως την τοπική αυτοδιοίκηση που ασκεί πρακτικά εξουσία σε τοπικό επίπεδο, το σύστημα πνίγεται στη γραφειοκρατία και την έλλειψη λογοδοσίας.

Πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η έκδοση οδηγιών από τον αρμόδιο υπουργό για τον καθαρισμό οικοπέδων από ιδιοκτήτες, στο πλαίσιο της πολιτικής προστασίας. Μία άνευ προηγουμένου κίνηση που επιβαρύνει οικονομικά τους πολίτες, αγνοώντας παράλληλα την ύπαρξη δημοτικών τελών που καλύπτουν, μεταξύ άλλων και την καθαριότητα.

Η λογική πίσω από την απόφαση παραμένει ασαφής, ενώ η εφαρμογή της φέρει έντονο άρωμα ανευθυνότητας. Πώς είναι δυνατόν να ζητείται από έναν ιδιοκτήτη στην Καβάλα να καθαρίσει ένα μικρό κληρονομημένο οικόπεδο στη Λακωνία, αγνοώντας την ύπαρξη τοπικών αρχών;

Επιπλέον, η ερώτηση τίθεται: Πώς ελέγχεται η αποτελεσματικότητα της τοπικής αυτοδιοίκησης, όταν οι ίδιοι οι αντιδήμαρχοι παραδέχονται την αδυναμία τους να ελέγξουν το έργο των υπαλλήλων τους; Οι ίδιοι αυτοδιοικητικά όταν ρωτάμε μάς απαντάνε:

"Δύσκολο να τον επιβάλουμε", "Πώς θα βγω στις επόμενες εκλογές; αν μαλώνουμε με τους δημότες;". "Προσπάθησα αλλά πήγαν στο Δήμαρχο με ψεύτικες καταγγελίες, συκοφαντίες για να με απαλλάξει των καθηκόντων μου", είναι μόνο μερικές από τις απαντήσεις που δόθηκαν από αντιδημάρχους σε διαφορετικές περιοχές.

Αυτή η νοοτροπία, συνδυασμένη με την παντοδυναμία των συνδικάτων, οδηγεί σε ένα φαύλο κύκλο αδιαφάνειας και σπατάλης. Εκατομμύρια ευρώ σπαταλώνται, ενώ οι "Βλαχοδήμαρχοι" ρίχνουν τις ευθύνες στις εκάστοτε κυβερνήσεις και την Ευρώπη, μιλώντας για υποχρηματοδότηση.

Η φράση του Κώστα Σημίτη, "αυτή είναι η Ελλάδα, αυτήν έχουμε, με αυτή θα πορευθούμε", δυστυχώς, παραμένει επίκαιρη. Η πολυνομία, η ασυνέπεια και η διαφθορά πνίγουν το σύστημα, φέρνοντας τους πολίτες σε αδιέξοδο.

Είναι επιτακτική η ανάγκη για ριζικές αλλαγές, για ένα σύστημα λογοδοσίας, διαφάνειας και αποτελεσματικότητας. Μόνο τότε η Ελλάδα θα μπορέσει να ξεφύγει από το τέλμα και να χτίσει ένα μέλλον βασισμένο στην ευθύνη και την πρόοδο.

Η μόνη διέξοδος στο παραπάνω πρόβλημα φαίνεται να είναι η πλήρης ψηφιοποίηση με ταυτόχρονη μείωση της γραφειοκρατίας, ώστε ο δημόσιος έλεγχος να βρίσκεται στη διάθεση του κάθε πολίτη που να συναποφασίζει στον σχεδιασμό και υλοποίηση της διακυβέρνησης σε όλα τα επίπεδα, μην αφήνοντας περιθώρια για προσωπικές συναλλαγές πελατειακού τύπου, διακρίσεις και διαφθορά.

H πλήρης ψηφιοποίηση αποτελεί την μοναδική διέξοδο από αυτό το τέλμα προς τον εκσυγχρονισμό της διοίκησης αλλά και την αλλαγή της κραταιάς ραγιάδικης νοοτροπίας. Μόνο μέσω της ψηφιακής μετάβασης μπορούμε να ελπίζουμε σε μια διαφανή, αποτελεσματική και λογοδοτική δημόσια διοίκηση.

Η ψηφιοποίηση φέρνει μαζί της πλήθος οφελών:

• Απλοποίηση διαδικασιών: Η γραφειοκρατία θα εκλείψει, καθώς οι πολίτες θα έχουν άμεση και εύκολη πρόσβαση σε πληροφορίες και υπηρεσίες μέσω διαδικτύου.

• Διαφάνεια: Κάθε πράξη και απόφαση θα καταγράφεται ψηφιακά, εξασφαλίζοντας διαφάνεια και λογοδοσία.

• Συμμετοχή: Οι πολίτες θα μπορούν να ενημερώνονται, να εκφράζουν την άποψή τους και να συμμετέχουν ενεργά στον σχεδιασμό και υλοποίηση πολιτικών σε όλα τα επίπεδα.

• Καταπολέμηση διαφθοράς: Η ψηφιοποίηση θα θέσει τέλος στις αθέμιτες πρακτικές και πελατειακές σχέσεις, καθώς κάθε συναλλαγή θα αφήνει ψηφιακό αποτύπωμα.

Φυσικά, η ψηφιοποίηση από μόνη της δεν αρκεί. Απαιτείται παράλληλα:

• Εκπαίδευση: Η ψηφιακή παιδεία αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την ομαλή υιοθέτηση των νέων τεχνολογιών από τους πολίτες.

• Καλή νομοθεσία: Το νομικό πλαίσιο οφείλει να προσαρμοστεί στις νέες απαιτήσεις, διασφαλίζοντας την προστασία των δεδομένων και την εύρυθμη λειτουργία της ψηφιακής διοίκησης.

• Πολιτική βούληση: Η υλοποίηση ενός ολοκληρωμένου ψηφιακού μετασχηματισμού απαιτεί ισχυρή πολιτική βούληση και δέσμευση από την ηγεσία της χώρας. Είναι καιρός να αφήσουμε πίσω μας τις παλαιωμένες πρακτικές και να αγκαλιάσουμε το μέλλον. Η πλήρης ψηφιοποίηση της δημόσιας διοίκησης αποτελεί μονόδρομο για μια Ελλάδα διαφανή, αποτελεσματική και δίκαιη για όλους.

• Κοινωνία Πολιτών: Απαιτείται μια συγκροτημένη, οργανωμένη παρέμβαση ενεργών πολιτών, σε όλα τα επίπεδα διαβούλευσης και διακυβέρνησης, σε όλες τις φάσεις της, με ανοιχτές διαδικασίες συμμετοχικής δημοκρατίας.

Ας ενώσουμε τις δυνάμεις μας και ας διεκδικήσουμε ψηφιακή δημοκρατία, ας γίνουμε ενεργοί πολίτες, ας αναλάβουμε πρωτοβουλίες αυτοοργάνωσης παντού ώστε οι κανονισμοί λειτουργίας, από το Σύνταγμα έως το τελευταίο καταστατικό τοπικού συλλόγου, να εμπνέεται από το πνεύμα της αυτονομίας του πολίτη και να προσανατολίζεται διαρκώς στις επιλογές του, στη σύνθεση ιδεών με τη ζύμωση από τα κάτω, σε γειτονιές, χωριά, χώρους εργασίας, δήμους, περιφέρειες, κεντρική κρατική διοίκηση και κυβέρνηση, εθνική και ευρωπαϊκή, χωρίς τον γνώριμο πατροπαράδοτο κοτζαμπασισμό και αυταρχισμό των επαγγελματιών πολιτικάντηδων που παρασιτούν ακριβώς σε αυτά τα τριτοκοσμικά δεδομένα διάχυτης νοοτροπίας της ιδιώτευσης και αδιαφορίας για τα κοινά! Που άλλωστε μετρά με με διαρκώς αυξανόμενη αποχή από τις θεσμικές εκλογές που μοιάζουν με κομματικές εντολές και κινήσεις μπουλουκιών για την άλωση της τοπικής εξουσίας.

Πηγές: facebook.com/groups/ellines.energoi.polites/posts/3522140241401924/

facebook.com/groups/ellines.energoi.polites/posts/3407146459567970/

facebook.com/groups/ellines.energoi.polites/posts/3405414309741185/

facebook.com/groups/peloponnisiaki.agora/posts/1541259853044503/

facebook.com/groups/peloponnisiaki.agora/posts/1544742002696288/