Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει πως ακριβώς θα εξελιχθούν τα γεγονότα και ποιες θα είναι οι πολιτικές τους επιπτώσεις, πάντως, κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις, μπορεί στο μέλλον να μιλάμε για πολιτικό σύστημα πριν και μετά τα «Τέμπη». Κι αυτό γιατί η τραγωδία των Τεμπών αποτέλεσε την κορύφωση μιας σειράς καταστροφών οι οποίες δοκίμασαν, τα τελευταία χρόνια, τις αντοχές της κοινωνίας αθροίζοντας ανθρώπινα θύματα και συσσωρεύοντας δικαιολογημένη οργή. Η χώρα διανύει μια περίοδο αντισυστημικής έκρηξης και θεσμικής αμφισβήτησης με τον καταλογισμό των ευθυνών και την τιμωρία των ενόχων, από τη Δικαιοσύνη, να αποτελεί τη μόνη θεσμική δημοκρατική διέξοδο.
Ωστόσο, πέραν των ποινικών υπάρχουν και οι πρόδηλες πολιτικές ευθύνες τις οποίες η κυβέρνηση αρνήθηκε πεισματικά να αναλάβει, καλύπτοντας με πέπλο προστασίας τα εμπλεκόμενα στελέχη της. Η απόφαση της ΝΔ να συμπεριλάβει στα ψηφοδέλτιά της τον παραιτηθέντα Υπουργό Μεταφορών και να αντιταχθεί στη σύσταση προανακριτικής επιτροπής - την οποία σήμερα υποχρεώθηκε να αποδεχθεί - καθώς και η βιασύνη της να κλείσει όπως όπως τις εργασίες της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής όξυναν το κλίμα των κοινωνικών αντιδράσεων. Μπορεί οι ευθύνες των προηγούμενων κυβερνήσεων να μην παραγράφονται - πολιτικά τουλάχιστον - αλλά δεν συμψηφίζονται και, κυρίως, δεν απαλλάσσουν τη σημερινή κυβέρνηση από τις δικές της βαριές ευθύνες.
Οι πρώτες έρευνες της κοινής γνώμης μετά τις τελευταίες μαζικές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας αποτελούν μια εκκωφαντική προειδοποίηση για το πολιτικό σύστημα. Τόσο η κυβέρνηση όσο και τα πολιτικά κόμματα που έχουν ασκήσει εξουσία στη μεταπολίτευση βλέπουν τις δυνάμεις τους να συρρικνώνονται σε αντίθεση με τα κόμματα του δεξιού και αριστερού «αντισυστημικού» λεγόμενου χώρου, ορισμένα εκ των οποίων βλέπουν τις δυνάμεις τους να εκτοξεύονται. Ο κίνδυνος να υποκύψουν και άλλες πολιτικές δυνάμεις στον πειρασμό του εύκολου λαϊκισμού, προκειμένου να αποφύγουν το διαφαινόμενο πολιτικό κόστος, είναι υπαρκτός. Μια τέτοια εξέλιξη μπορεί να αποβεί μοιραία για την πορεία της χώρας.
Η αντιστροφή του κλίματος θυμού και αμφισβήτησης, στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα είναι επιτακτική ανάγκη. Η χώρα χρειάζεται ισχυρούς δημοκρατικούς θεσμούς και αξιόπιστη δικαιοσύνη αντί για προσπάθειες βεβήλωσής της. Ωστόσο, η εμπέδωση της εμπιστοσύνης δεν μπορεί να έρθει παρά ως αποτέλεσμα συγκεκριμένων συμπεριφορών. Η εσπευσμένη απόπειρα αυτοκριτικής που έγινε από τον Πρωθυπουργό και η αποδοχή των λαθών της κυβέρνησής του πρέπει να εκφραστούν και έμπρακτα μέσα στη Βουλή. Αντίστοιχα πρέπει να εγκαταλειφθεί από όλες τις πλευρές και κάθε προσπάθεια εργαλειοποίησης της τραγωδίας. Η κάθαρση των Τεμπών περνάει μέσα από την κάθαρση του πολιτικού συστήματος.
Εδραιώνεται καθημερινά η πεποίθηση ότι η κυβέρνηση υφίσταται την καταλυτική φθορά της δεύτερης τετραετίας. Η πολιτική ζωή κινδυνεύει, ολοένα και περισσότερο, να βρεθεί όμηρος δύο αντισυστημικών συσπειρώσεων. Η μία είναι η συμμαχία των ραγδαία ανερχόμενων ακροδεξιών δυνάμεων με ένα τμήμα της συντηρητικής παράταξης που ήδη υιοθετεί ανοιχτά την ατζέντα τους. Η άλλη είναι η επιχείρηση επανασυγκόλλησης των σκόρπιων κομματιών της «Πρώτη φορά Αριστερά» σε συνδυασμό με την προαναγγελόμενη επικοινωνιακά επανάκαμψη της ηγεσίας της. Στις συνθήκες αυτές γίνεται επιτακτική η συγκρότηση εναλλακτικού πόλου εξουσίας από τις δυνάμεις της Σοσιαλδημοκρατίας, του φιλελεύθερου Κέντρου και της μεταρρυθμιστικής Κεντροαριστεράς ικανός να εγγυηθεί τη δημοκρατική ομαλότητα και την πολιτική σταθερότητα κρατώντας τη χώρα μακριά από νέες ολέθριες περιπέτειες.
Το άρθρο δημοσιεύεται στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ 15/02/2025
Πηγή: www.tanea.gr