Το πρόβλημα δεν λύνεται με την κομματική αξιοποίηση της κοινωνικής αγωνίας για την ένταξη των προσφύγων και μεταναστών σε περιοχές που υποφέρουν από την ύφεση, την ανεργία, τη δυσλειτουργία του κράτους και την έλλειψη προοπτικής. Το πρόβλημα λύνεται με εφαρμογή του νόμου, ενημέρωση, διάλογο, αναβάθμιση των υπηρεσιών παιδείας και υγείας, πειστικά επιχειρήματα, οργανωμένη προσπάθεια για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής όλων.

Οι γονείς του δημοτικού σχολείου στο Ωραιόκαστρο που θέλησαν να αποκλείσουν τα προσφυγόπουλα με την επίκληση φόβων δημόσιας υγείας έχουν πίσω τους έναν δήμαρχο που τους εκπαίδευσε σε ξενοφοβικές αντιλήψεις, βουλευτές που ακόμη σήμερα σιωπούν για ψηφοθηρικούς λόγους, κόμματα που κρύβονται ή κάνουν χλιαρές ανακοινώσεις όπως εκείνη της ΝΔ, δυνάμεις της σκληρής Δεξιάς που καλλιεργούν το μίσος για τον ξένο και δυνάμεις της ανόητης Αριστεράς που λοιδορούν όποιον πολίτη ανησυχεί για τις επιπτώσεις του προσφυγικού-μεταναστευτικού.

Υπάρχουν πολλά Ωραιόκαστρα στη χώρα μας και θα γίνουν περισσότερα τα επόμενα χρόνια. Δεν έχει νόημα ούτε να εξαίρει κανείς την ελληνική γενναιοδωρία/μεγαλοθυμία απέναντι στους πρόσφυγες και μετανάστες, ούτε να επιχειρεί συγκρίσεις με ό,τι έχει συμβεί σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Αυτό που έχει αξία είναι η θωράκιση της ελληνικής δημοκρατίας (που αποδυναμώνεται με κυβερνητικές παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη και άλλα πολλά), η αυστηρή στάση απέναντι σε όσους εκφράζουν ρατσιστικές απόψεις και δεν σέβονται με απόλυτο τρόπο τη νομιμότητα (γιατί ο Κ. Μητσοτάκης δεν διέγραψε τον δήμαρχο Ωραιοκάστρου;), η διατήρηση της κοινωνικής ειρήνης και συνοχής μέσα από την άμβλυνση των ανισοτήτων και την καταπολέμηση του αποκλεισμού, η προστασία της δημόσιας υγείας και παιδείας με εξίσωση προς τα πάνω και όχι προς τα κάτω.