Ο κ. Μητσοτάκης είχε αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία  στην συνέντευξη του. Επέμεινε στην ανάδειξη ενός κεντρώου προφίλ και στην εικόνα ενός υποψηφίου πρωθυπουργού που δεν τάζει πολλά, έχοντας συγκεκριμένες απαντήσεις για τη πολιτική αλλαγή που επαγγέλλεται επί συγκεκριμένων θεμάτων που αφορούν τη ζωή και καθημερινότητα των πολιτών. Η θέση του δε για τις πολιτικές νεολαίες στα πανεπιστήμια όσο και εάν αυτό δεν αρέσει σε ορισμένους, είναι μεταρρύθμιση …

Η δημοκρατική παράταξη πέραν της επικοινωνιακής προσπάθειας που καταβάλεται  -που όμως δεν καταγράφεται επί του παρόντος δημοσκοπικά- να πείσει ότι επιστρέφει, πρέπει ν’ απαντήσει πειστικά στους πολίτες που αγωνιούν, με δείγματα γραφής, δηλ, με την πολιτικοποίηση της εκλογικής διαδικασίας για την εκλογή του νέου της ηγέτη.

Τι αλλάζει στον χώρο και το πολιτικό σύστημα η εκλογή του ενός εκάστου υποψηφίου αρχηγού, πρέπει να γίνει διακριτό. Ποιος αξιόπιστα θα μπορέσει να μιλήσει επί των συγκεκριμένων χωρίς πελατειακές λογικές επιστροφής για ομάδες πολιτών και λανθάνουσες λογικές, είναι απαραίτητο. Τα χαμόγελα, η στοίχιση στελεχών, οι διαχωριστικές γραμμές «ψηφίστε με όσοι δεν θέλετε να συνεργαστούμε με αυτούς», δεν αποτελούν πειστική απάντηση , ή τη σύγχρονη πλειοψηφική πρόταση επιστροφής που αναμένουν από τη δημοκρατική παράταξη, όσοι πολίτες ακόμη δυσπιστούν, ή φλερτάρουν ακόμη και με την ιδέα ενός κεντρώου Μητσοτάκη με στόχο την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ.

Ήρθε η ώρα της οικοδόμησης μιας σύγχρονης προοδευτικής παράταξης… που απαντά στις ανάγκες συγκεκριμένα, δεν φοβάται να τα βάλει με λανθάνουσες αντιλήψεις και νοοτροπίες του χθες, που δεν θα δίνει χώρο λεηλασίας της και από τα δεξιά και τ’ αριστερά της, ακριβώς γιατί διαθέτει την αυτοπεποίθηση της αυτονομίας της, που μεταφράζεται στο δικό της πολιτικό και οικονομικό αφήγημα εξόδου της χώρας και των πολιτών από τη μέγγενη της κρίσης.»