Κάνοντας μια αναζήτηση σε πολλά λεξικά για να διευκρινίσω τι σημαίνει τελικά πολιτικός και πως περιγράφεται ως λήμμα, ομολογώ πως δεν διαφωτίστηκα. Πολιτικός είναι αυτός που ασκεί πολιτική. Κι εκεί αρχίζει το χάος. Συναντάς δεκάδες αμφιλεγόμενες ερμηνείες.
Ο πολιτικός όμως τι είναι;; Επάγγελμα; Λειτούργημα; Ανιδιοτελής προσφορά ; Κληρονομικό δικαίωμα ;
Αν ανοίξουμε την κουβέντα , είμαι βέβαιος πως πολλά θα ακουστούν για τα είδη πολιτικών που βιώσαμε τις τελευταίες δεκαετίες. Το ζητούμενο όμως είναι , ΠΩΣ θα πρέπει να είναι ο πολιτικός στις μέρες μας. Είναι χρήσιμη και διδακτική η εμπειρία του παρελθόντος . Σήμερα όμως οφείλουμε να τοποθετηθούμε και να το αποδείξουμε έμπρακτα επιλέγοντας τους πλέον κατάλληλους.
Ο Ρόμπερτ Στήβενσον , πικρόχολα μάλλον, σχολιάζει πως «η πολιτική είναι το μόνο επάγγελμα που δεν χρειάζεται εκπαίδευση». Οι παλιότεροι έλεγαν » στου κασίδη το κεφάλι «. Κι όμως όλοι μας ανεξαιρέτως, αποθεώσαμε, στηρίξαμε και συνάμα σιχτιρίσαμε και παρακαλέσαμε πολλούς .
Θα μπορούσα καλοπροαίρετα να δεχτώ πως οι περισσότεροι που αποφασίζουν να ασχοληθούν με την πολιτική πιστεύουν πως μπορούν να προσφέρουν στην πραγμάτωση του συλλογικού καλού. Ορισμένοι μάλιστα , κατά την κρίση μου πάντα, τα πήγαν σχετικά καλά στο παρελθόν. Ως μοναδιαίες όμως περιπτώσεις. Δεν μπόρεσαν να εκτρέψουν το εθνικό μας πλοίο απ τα βράχια.
Η πλειοψηφία ακολούθησε την λογική Μακιαβέλι που ισχυρίζεται πως « δίκαιος είναι ο ηγεμόνας όταν τον αναγκάζουν οι νόμοι και οι περιστάσεις».
Σήμερα όμως πως πορευόμαστε ; Η έξοδος από την κρίση δεν θα γίνει με ήπιες μεταβάσεις. Όλοι αναγνωρίζουμε τις βαρύτατες ευθύνες του πολιτικού συστήματος. Το οποίο όμως δεν είναι απρόσωπο. Έχει ονοματεπώνυμα. Οι πολιτικοί μας απέτυχαν. Είτε ως άτομα είτε και ως συμμετέχοντες σε κυβερνητικές λύσεις που συμμετείχαν ή στήριξαν.
Το εξοργιστικό όμως είναι πως κάνεις δεν προχωράει , έστω και καθυστερημένα , σε μια δημόσια αυτοκριτική. Δεν γνωρίζω τι εξομολογούνται στους πνευματικούς τους , αλλά δημόσια επιμένουν να υπερασπίζονται επιλογές τους που μόνο αποτελεσματικές δεν ήσαν.
Τα γεγονότα που μας πλήγωσαν τα τελευταία χρόνια μαρτυρούν μια παταγώδη αποτυχία. Είναι δυνατόν να περιμένουμε τη λύση από τους ίδιους ανθρώπους που μας έφεραν σε αυτή τη άθλια κατάσταση ;;
Τέως πρωθυπουργοί που κρύβονται , τέως υπουργοί που φιλοδοξούν να επανέλθουν ως σωτήρες , τέως βουλευτές που στριμώχνονται για μια θεσούλα στην κυβερνητική μοιρασιά ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ να αποτελούν λύση.
Η πιο προσφιλής τους έκφραση είναι » εγώ τους τάλεγα». Και η αφελής δική μου ερώτηση είναι : » γιατί δεν παραιτήθηκες ; Γιατί στήριξες μέχρις εσχάτων ; «.
Τελικά η ιδιότητα του πολιτικού αποκτάται ισόβια ;; Δεν αποχωρεί ποτέ κανείς από την ενεργό πολιτική ; Γιατί δυσκολεύονται να επιστρέψουν στα επαγγέλματα τους – εάν είχαν – και θεωρούν αναφαίρετο δικαίωμα τους να εμπλέκονται στα δημόσια πράγματα εσαεί ;
Ο Αριστοτέλης στα Πολιτικά διατυπώνει ένα ρητορικό ερώτημα : ποιος πρέπει να κυβερνά ; Ο λαός ; Οι πλούσιοι ; Οι γενικής αποδοχής ; Οι ικανότεροι ; Ένας φωτισμένος δικτάτορας ; Και σπεύδει να απαντήσει : » οι χρηστοί νόμοι «. Ένα δημοκρατικό πολίτευμα , ισχυρά θωρακισμένο με ένα ουσιαστικό Σύνταγμα και ένα πλέγμα δικαίων και σαφών νόμων , ελαχιστοποιεί τα περιθώρια αυθαιρεσίας και αυτοσχεδιασμού των κυβερνώντων.
Η διέξοδος θα έρθει από τα κάτω και θα είναι δημιουργικά βίαιη και ανατρεπτική. Οι κάθε λογής επώνυμοι ανήκουν στο παρελθόν . Δοκιμάστηκαν και κρίθηκαν. Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί θρασύτατα φιλοδοξούν να παραμένουν στο προσκήνιο.
Όλοι οι παλιοί στον Καιάδα λοιπόν ; Δυστυχώς στις ακραίες συνθήκες φτωχοποίησης που ζούμε , μαζί με τα ξερά θα καούν και τα ελάχιστα χλωρά. Παρ όλα αυτά, πρόσωπα που δεν έχουν ηθικές εμπλοκές , θα μπορούσαν να υποστηρίξουν καινοτόμες προσπάθειες χωρίς όμως να θέτουν προϋποθέσεις και ρόλους.
Κι εμείς όμως , αν θέλουμε να έχουμε συνέπεια λόγων και έργων , πρέπει να προχωρήσουμε στη νέα εποχή με νέα πρόσωπα. Θεωρώ πλαστό το επιχείρημα ότι δεν υπάρχει επικεφαλής προσωπικότητα να ηγηθεί. Έχουμε καεί από τις προσωπικότητες. Οι νέες ηγεσίες θα είναι – γιατί όχι – συλλογικές και θα ξεπηδήσουν μέσα από τις συλλογικές διαδικασίες των πολιτών. Αυτή τη φορά ας δοκιμάσουμε το άλλο σενάριο. Να μην στοιχηθούμε πίσω από κανέναν. Ας ξεκινήσουμε όλοι μαζί , σε πόλεις και περιφέρειες , και πιστέψτε με οι φυσικοί ηγέτες θα ξεπηδήσουν .
Η πολιτική είναι σαν το μπιλιάρδο. Φτάνεις στο στόχο μόνο με συγκρούσεις. ( αγνώστου ).