Ο Κώστας Καραμανλής πριν από μερικά χρόνια, φορώντας το μπουφάν του αεροπόρου μέσα στο κατακαλόκαιρο, προσπαθούσε να μας πείσει ότι είναι ο υπερήρωας, που αν δεν είχε απλώσει τις προστατευτικές του φτερούγες πάνω από την Πελοπόνησσο τότε δεν θα είχε καεί μόνο η μισή, αλλά ολόκληρη.
.
Ο Γιώργος Παπανδρέου πήρε το πιο θλιμμένο ύφος, που μπορούσε να πετύχει για να στήσει το κάδρο του Καστελόριζου, της εσχατιάς αυτής της ελληνικής γης, θέλοντας να μας κάνει να καταλάβουμε, ότι είχε παλέψει μέχρις εσχάτων για να αποτρέψει την υπαγωγή μας σε ένα ακόμα πιο επώδυνο μνημονιακό καθεστώς. Υπερήρωας κι αυτός.
.
Ο Αντώνης Σαμαράς συνεχίζει τώρα την παράδοση των υπερηρώων. Εχει βαλθεί να μας πείσει ότι θα… διώξει την Τρόικα από την Ελλάδα, για να μην ενοχλείται άλλο η αισθητική μας, αφού προφανώς το πρόβλημα δεν ήταν τι συζητούσαν τόσο καιρό με τους εκπροσώπους των δανειστών μας, αλλά το πού το συζητούσαν. Θα τους… ξαποστείλει λοιπόν στο Παρίσι και ίσως μάλιστα κάποια μεσάνυχτα, σαν ένας νέος ήρωας μιας γουντυαλενικής ταινίας να μπορέσει να κάνει άμεσα το άλμα στο χρόνο και να πετάξει σε μια άλλη εποχή, που όλα θα είναι καλύτερα πια και η ιστορία θα έχει κατοχυρώσει γραπτώς το μεγαλείο του.
.
Ο επικοινωνισμός, η προσέγγιση της πολιτικής, που δίνει σημασία αποκλειστικά στις “εικόνες”, μακριά από την ουσία των πραγμάτων, αποτελεί μπούσουλα των κυβερνώντων εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Επικουρούμενοι από μέσα εξημέρωσης οι πολιτικοί μας έχουν πλέον αναγάγει σε επιστήμη αυτού του είδους την προπαγάνδα. Δεν διστάζουν να επιστρατεύσουν ακόμα και μέσα στο κατακαλόκαιρο στα τηλεοπτικά παράθυρα τους δικούς τους ήρωες, για να μας περιγράψουν αυτοί ως ιδανικοί “εκπαιδευτές” τις υποτιθέμενες χίλιες λέξεις, που όπως λέει η παλιά ρήση “αξίζει μια εικόνα”, την οποία προφανώς και δε μπορούμε να “ερμηνεύσουμε” αποκλειστικά μόνοι μας εμείς οι ανειδίκευτοι,
.
Αυτό φυσικά δεν περιορίζεται μόνο στους κυβερνώντες. Επεκτείνεται και στους αντιπολιτευόμενους, που όσο πιο καλά μπορούν να παίξουν αυτό το παιχνίδι των εικόνων, αποφεύγοντας την ουσία τόσο πιο χαρωπά ευπρόσδεκτοι γίνονται στη μεγάλη παρέα των κλασικών εικονογραφημένων στιγμών μεγαλείου του έθνους μας. Το ζούμε καθημερινά. Τέτοιους υπέρ-ήρωες της εικόνας αναζητούν και πάλι οι εκπαιδευτές μας για να νοστιμίσουν την καθημερινή μας “ενημέρωση”. Εναν τέτοιο υπέρ-ήρωα της εικόνας αναζητούν και τώρα στον χώρο της πολυσυζητημένης Κεντροαριστεράς για να μας προσφέρουν μια χαρούμενη διέξοδο από την ανιαρή μνημονιακή μας καθημερινότητα. Χαμογελαστό, λαμπερό, καλοξυρισμένο, τρέντυ… Που θα κοιτάει πρώτα πώς θα ποζάρει και μετά θα σκέφτεται τι θα λέει. Που θα αποτελεί τον τρίτο δρόμο ανάμεσα στις θλιμμένες συντηρητικές γραβάτες του Αντώνη και τα παλαιστινιακά επαναστατικά φουλάρια του Αλέξη. Ναι, ο διάλογος για την Κεντροαριστερά έχει αρχίσει. Εικόνες, χάπενινγκ, ατάκες. Το μενού είναι πλήρες. Και όπως κάθε μιντιακό ριάλιτυ, που σέβεται την κυριαρχία του “φαίνεσθαι” είναι σίγουρο πώς θα δώσει αποτελέσματα, που θα ικανοποιούν τον ψηφοφόρο-τηλεθεατή. Ακόμα και αν στην πορεία έχει υποχρεώσει σε “αποχώρηση” κάποιους από τους πιο ελπιδοφόρους υποψήφιους.
.