Λίγες ώρες πριν από τις εκλογές, τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Η ώρα της κρίσης έφτασε. Την Κυριακή το βράδυ θα ξέρουμε αν η Ελλάδα θα παραμείνει μια δημοκρατική χώρα, μέλος της ΕΕ και της Ευρωζώνης, που μέσα από δυσκολίες και θυσίες θα ξαναβρεί το δρόμο της, ή αν θα βυθιστεί στο χάος, την ακυβερνησία και την καταστροφή.
Στο μεταξύ, το κύμα του καταστροφικού ανορθολογισμού τυλίγει τη χώρα. Το φαιοκόκκινο μέτωπο έχει αποθρασυνθεί. Η καθαρόαιμα ναζιστική ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ καλπάζει, θα είναι αιώνιο στίγμα για την Ελλάδα αν μπει στην Βουλή.
Ο Καμένος μιλά ανοικτά για συνταγματική εκτροπή, με μόνιμους υπουργούς Αμύνης τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ, Ασφάλειας τον αρχηγό της Αστυνομίας, Δικαιοσύνης τον εισαγγελέα του Άρειου Πάγου, κ.λπ. Ταυτόχρονα, με μια ρητορική μίσους χωρίζει τους Έλληνες σε προδότες και μη.
Ο Καρατζαφερης εισηγείται την ελεύθερη οπλοφορία των πολιτών, αδιαφορώντας πέραν όλων των άλλων προβλημάτων, αν τα όπλα θα βρεθούν στα χέρια χρυσαυγών, δήθεν αναρχικών και τρομοκρατών που θα αιματοκυλίσουν τη χώρα.
Η Παπαρήγα υμνεί ανοικτα το καθεστώς της Βόρειας Κορέας και διακηρύσσει ότι δεν πρέπει να υπάρχει Βουλή.
Ο Τσίπας και ο ΣΥΡΙΖΑ φαντασιώνονται κάθοδο του λαού, δηλαδή οργανωμένων μειοψηφιών, στο δρόμο και επιβολή από αυτές κυβέρνησης της Αριστεράς. Θέλουν δηλαδή επανάληψη του πραξικοπήματος της Πράγας του 1948. Ξεχνώντας βέβαια ότι στα σύνορα δεν υπάρχουν σοβιετικά στρατεύματα. Παράλληλα, ο Τσίπρας επιθυμεί κυβέρνηση συνεργασίας με τον ακροδεξιό Καμένο.
Η ευθύνη των δημοκρατικών πολιτών μπροστά σε αυτά τα φαινόμενα, είναι τεράστια. Ίσως πρέπει να ανατρέξουμε στη Γαλλική Επανάσταση και να ξαναφωνάξουμε «ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΤΑ ΟΠΛΑ!». Όπου βέβαια όπλα είναι οι ψήφοι μας και η συνειδητή συμμετοχή μας στις εξελίξεις.
Από τις εκλογές, πρέπει να προκύψει συντριπτική πλειοψηφία των δυνάμεων του συνταγματικού τοξου,των δυνάμεων της Δημοκρατικής ομαλότητας. Και από αυτές να σχηματισθεί μια κυβέρνηση μεταρρυθμιστικής εθνικής ενότητας, που θα κρατήσει τη χώρα στο ευρώ, θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της χώρας, θα προσπαθήσει υπεύθυνα να αλλάξει, σε συνεννόηση με τους εταίρους μας, τα επαχθή σημεία της δανειακής σύμβασης, θα προχωρήσει στις αναγκαίες τολμηρές μεταρρυθμίσεις, θα πάρει μέτρα ανακούφισης των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, θα προασπίσει τη δημοκρατική ομαλότητα.
Και μια τέτοια κυβέρνηση χρειάζεται απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή και το λαό. Μια τέτοια εξέλιξη εγγυάται η ανάδειξη του ΠΑΣΟΚ σε πρώτο κόμμα, ή, εν πάση περιπτώσει, η πολύ ισχυρή παρουσία του.
Επίσης αναγκαία είναι η ύπαρξη μιας ισχυρής ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ για να παίξει το ρόλο της υπεύθυνης κυβερνώσας Αριστεράς. Βέβαια, από Δευτέρα η ΔΗΜΑΡ θα πρέπει να ξεχάσει τα περί αριστερού άλλοθι. Θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της. Δεν υπάρχουν εκ θεού ταγμένοι να κάνουν την αναγκαία βρώμικη δουλειά και άλλοι που κάνουν εργολαβικά την υψηλή κριτική.
Τέλος, για την κυβερνησιμοτητα της χώρας σε μεταρρυθμιστική κατεύθυνση, είναι αναγκαία η είσοδος στην Βουλή της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ, της ΔΡΑΣΗΣ-ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ και των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ.
Η Κυριακή έφτασε. Στην απαισιοδοξία των καταστάσεων, αντιτάσσουμε την αισιοδοξία της βούλησης, που έλεγε και ο Γκράμσι. Και προχωράμε.