Θα περίμενε κανείς ύστερα από τέσσερα χρόνια κρίσης, ύστερα από τόση απαξίωση που έχουν υποστεί, ότι οι πολιτικοί μας ταγοί θα είχαν συνειδητοποιήσει τις ευθύνες τους, ότι θα είχαν περιορίσει τουλάχιστον τους λαϊκισμούς και τις φτηνές μικροκομματικές πρακτικές πάνω στις οποίες είχαν οικοδομήσει την πολιτική τους καριέρα. Πού τέτοια τύχη όμως στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας. Από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ως τον τελευταίο βουλευτή ο χορός της λαϊκίστικης δημαγωγίας καλά κρατεί…

Ο κ. Παπούλιας θεωρεί ότι προασπίζεται τα εθνικά συμφέροντα χαϊδεύοντας τα αφτιά της πάλαι ποτέ εκλογικής πελατείας του. «Αν νομίζουν οι Ευρωπαίοι ότι μπορούν να μας εκβιάσουν, είναι γελασμένοι. Αυτός ο λαός δεν υποκύπτει σε εκβιασμούς» απεφάνθη… Προφανώς ο κ. Πρόεδρος πιστεύει ότι οι ευρωπαίοι εταίροι μας όφειλαν να μας δανείσουν τα 240 δισ., με τον ίδιο τρόπο που ο ίδιος δάνειζε τον αείμνηστο αρχηγό του για την περιβόητη βίλα της Εκάλης… Πάρτε λεφτά για να συνεχίσετε να κάνετε τα ίδια που κάνατε, χωρίς να δίνετε λογαριασμό σε κανέναν. Αν αυτό λέγεται υπεύθυνη πολιτική από τον ανώτατο άρχοντα της χώρας, τι μπορούμε να περιμένουμε από τους οργισμένους και πληγωμένους από την κρίση πολίτες; Και μετά αναρωτιόμαστε τι φταίει και ανθούν στη χώρα μας ο υπερεθνικισμός, η ξενοφοβία και ο αντιευρωπαϊσμός…

Ο λαός μπορεί λοιπόν να μην υποκύπτει στους εκβιασμούς, αλλά μπορεί να υποκύπτει η κυβέρνησή του. Με τόσους βουλευτές προστάτες των αγροτών, είναι πιο εύκολο να πέσει η κυβέρνηση από το να επιβληθεί ένας φόρος στα αγροτεμάχια. Δεν αμφιβάλλει κανείς ότι οι αγρότες ασκούν ένα δύσκολο επάγγελμα που υπόκειται σε πολλές αντιξοότητες. Οτι υπάρχουν μικροκτηματίες που δύσκολα τα βγάζουν πέρα. Υπάρχουν όμως κάμποσοι μεγαλοαγρότες και αρκετοί που καρπώνονται κάθε λογής επιδοτήσεις χωρίς να ρισκάρουν το παραμικρό. Οταν υπάρχουν χιλιάδες νέοι άνθρωποι που φορολογούνται για το 500άρικο που παίρνουν με ένα μπλοκάκι, γιατί είναι άδικο να πληρώσει ένα ελάχιστο τίμημα ένα μέρος τουλάχιστον των αγροτών; Να πριμοδοτηθούν όσοι πράγματι αγωνίζονται με τη γη, αλλά μήπως πρέπει να σκεφτούμε και τους εκατοντάδες χιλιάδες νέους στις πόλεις που συνθλίβονται μεταξύ ανεργίας και ημιαπασχόλησης; Οι ψήφοι των αγροτών όμως είναι δεδομένες και συνδεδεμένες με τον μηχανισμό των βουλευτών, ενώ των νέων κατακερματισμένες, για να αποτελέσουν αξιοποιήσιμη εκλογική πελατεία για τους κκ. βουλευτές…

Δυστυχώς το σύστημα εξουσίας στην Ελλάδα συμπεριφέρεται – με κάποιες εξαιρέσεις φυσικά – σαν να μη βρισκόμαστε στα Τάρταρα. Με τις ίδιες ιδεοληψίες, με τις ίδιες συνταγές πολιτικής πατρωνίας θεωρεί ακόμη ότι θα καταφέρει να σώσει την παρτίδα. Και βέβαια το μόνο που καταφέρνει είναι να ανακυκλώνει την κρίση…