.
Ήταν πολύ πιο βροντερό από ένα σύνθημα, πολύ πιο μελωδικό από ένα τραγούδι…
Ήταν μια πνοή ανέμου, που βγήκε από τα χείλη της Ιωάννας και ξεχύθηκε παντού, φωτίζοντας, από την ταράτσα της Νομικής, ολόκληρη την σκοτεινιασμένη Αθήνα!
.
Ο άνεμος δεν τιθασσεύεται… δυναμώνει!
.
Από στόμα σε στόμα, από σχολή σε σχολή, από πανεπιστήμιο σε πανεπιστήμιο..
.
Ο άνεμος δεν πιάνεται… ξεφεύγει απ? τις χαραμάδες!
.
.
.
.
Κι ας πιάσανε, μια νύχτα του Μάη του ?73, σαν χτες , δεκάδες πρωτοπόρους συντρόφους μας. Από την επομένη κιόλας, ξεκίνησε η προσπάθεια να κλείσουν οι πληγές, να ανασυγκροτηθούν οι οργανώσεις. Εκατοντάδες νέοι αγωνιστές πύκνωσαν τις γραμμές του αντιδικτατορικού αγώνα!
.
.
Ο άνεμος δεν μιλάει… σφίγγει τα δόντια μόνο!
.
Όσο κι αν τους βασάνισαν δεν έβγαλαν μια λέξη, δεν έδωσαν μια παραπάνω πληροφορία!
.
.
Κι όταν ο άνεμος έφτασε το Νοέμβρη μέχρι το Πολυτεχνείο, πήρε ολόκληρη τη χούντα και τη… σήκωσε!
.
Σήμερα, 9 Μαίου, η ανθρωπότητα γιορτάζει την οριστική -άνευ όρων- παράδοση των χιτλερικών στρατευμάτων, που σφράγισε, το 1945, την μεγάλη αντιφασιστική νίκη. Και ταυτόχρονα συμπληρώνονται 40 χρόνια από τη «νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου», όπως έμεινε στη μνήμη μας, τότε που τα κρατητήρια της ασφάλειας γέμισαν από συντρόφους αγωνιστές.
.
Νοιώθουμε να στροβιλιζόμαστε ξανά στη δίνη του ανέμου εκείνου! Άλλες συνθήκες, άλλες δυσκολίες, άλλες ηλικίες, άλλες διαδρομές στη πολιτική και στη ζωή… Η υπεράσπιση όμως της δημοκρατίας, της αξιοπρέπειας και της ανθρωπιάς, στην πρώτη γραμμή, όπως τότε! Τότε, που η αντίσταση στη δικτατορία ήταν… μαγκιά που κόστιζε, αλλά και θυσία που γινόταν παράδειγμα.
.
.
Τέτοια παραδειγματα χρειαζόμαστε και θα χρειαστούμε πολλά στο μέλλον, αν θέλουμε να πάμε μπροστα. Γι? αυτό και αξίζει ο σεβασμός στην αντίσταση της μαύρης εκείνης περιόδου, ανεξάρτητα από τις μετέπειτα περιπλανήσεις του καθενός μας..
.
.
Σ? αυτούς που ζουν και σ? αυτούς που πήρε από κοντά μας ο άνεμος με το τραγούδι στα χείλη…