Η εκλογή του Ντόναλντ Τουσκ στο αξίωμα του νέου Πρωθυπουργού της Πολωνίας έδωσε, μετά από αρκετό καιρό, μια ανάσα αισιοδοξίας στην Ενωμένη Ευρώπη που βλέπει τα μαύρα σύννεφα της Ακροδεξιάς να πυκνώνουν ολοένα και περισσότερο στον ουρανό της. Ωστόσο, ο Ούγγρος Βίκτορ Όρμπαν βρήκε γρήγορα νέο συνεταίρο μιας και ο ακροδεξιός Βίντερς και το κόμμα του κέρδισαν τις εκλογές στην Ολλανδία επιβεβαιώνοντας τους χειρότερους φόβους για μια χώρα που βρίσκεται στον σκληρό, ιδρυτικό πυρήνα της Ευρωζώνης. Την ίδια στιγμή δεν μπορεί να υποτιμήσει κανείς ούτε την ακροδεξιά πρωθυπουργό της Ιταλίας ούτε το απειλητικά ανερχόμενο AfD στη Γερμανία ή το Αυστριακό Κόμμα της Ελευθερίας που προηγείται στις δημοσκοπήσεις. Η ενδεχόμενη είσοδος της Μαρίν Λεπέν στο Μέγαρο των Ηλυσίων θα αποτελέσει την τελευταία πράξη ενταφιασμού του οράματος της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Ο κίνδυνος να καθορίσει η Ακροδεξιά τις μελλοντικές εξελίξεις στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα κάθε άλλο παρά θεωρητικός είναι. Στο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ακροδεξιάς («Free Europe») που οργάνωσε στις αρχές Δεκεμβρίου ο αρχηγός της ιταλικής «Λέγκας του Βορά» Ματέο Σαλβίνι, στη Φλωρεντία, παρουσιάστηκε η ακροδεξιά πολιτική πλατφόρμα εν όψει των ευρωεκλογών του προσεχούς Ιουνίου. Τα ακροδεξιά κόμματα δώδεκα ευρωπαϊκών χωρών υιοθέτησαν μια καθαρά αντιευρωπαϊκή ατζέντα επικεντρώνοντας στο αντιμεταναστευτικό τους μένος αξιοποιώντας παράλληλα το αυξανόμενο κόστος ζωής και τον φόβο από τους πολέμους στην Ουκρανία και στη Γάζα. Ο στόχος που τέθηκε είναι χαρακτηριστικός των προθέσεών τους: Να αναδειχθεί η ευρωπαϊκή Ακροδεξιά σε ρυθμιστή της μετεκλογικής πορείας της Ευρώπης σπάζοντας τη συνεργασία Κεντροδεξιάς-Σοσιαλδημοκρατίας.
Οι Ευρωεκλογές του Ιουνίου του 2024 αποκτούν ακόμα κρισιμότερη σημασία αν συνυπολογίσει κανείς το δυσμενές παγκόσμιο περιβάλλον, όπως τουλάχιστον διαμορφώνεται μέχρι σήμερα. Η παράνομη εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία, που συμπληρώνει σε λίγο δύο χρόνια, φαίνεται να δημιουργεί ένα διπλό αδιέξοδο που παρατείνει την αβεβαιότητα στην περιοχή. Ο πόλεμος στη Γάζα οδηγείται σε μια σύγκρουση μέχρι τελικής πτώσης, μεταξύ ακραίων και φανατικών, με θύματα τους αμάχους και των δύο πλευρών. Η παγκόσμια «συμμαχία του κακού» (αυταρχισμός-σκοταδισμός-λαϊκισμός) απειλεί τις κατακτήσεις του δυτικού πολιτισμού την ώρα που η διεθνής κοινότητα αδυνατεί να αντιδράσει αποφασιστικά. Η ενδεχόμενη (επαν)εκλογή Τραμπ στην Προεδρία των ΗΠΑ θα γείρει οριστικά την πλάστιγγα στη σκοτεινή πλευρά της ιστορίας.
Στη χώρα μας, ο κίνδυνος της Ακροδεξιάς δεν έχει σημάνει ακόμα συναγερμό για τις δημοκρατικές πολιτικές δυνάμεις που φαίνεται να υποτιμούν τόσο το ποσοστό του 15% περίπου που συγκέντρωσαν τα κόμματα του ακροδεξιού χώρου όσο και το «Σπαρτιάτικο» μήνυμα που στάλθηκε από τα κελιά της εγκληματικής οργάνωσης. Η κυβέρνηση δείχνει, σε ορισμένες περιπτώσεις, ελαστικότητα στο ακροδεξιό εμπάργκο που είχε κηρύξει και ανοχή στις ακραίες φωνές στο εσωτερικό της που αμφισβητούν την πολιτική της επειδή θεωρεί ότι δρουν συσπειρωτικά. Η Αριστερά προσπαθεί να συνέλθει από την εκλογική της συντριβή ενώ το ΠΑΣΟΚ επιχειρεί να εδραιώσει την ανοδική του πορεία.
Ωστόσο, η κρισιμότητα των ερχόμενων ευρωεκλογών δεν προσφέρεται για την εκπλήρωση στενά κομματικών στόχων ή την ικανοποίηση προσωπικών φιλοδοξιών. Η χώρα μας πρέπει να στείλει στις Βρυξέλλες όσο γίνεται περισσότερους εκπροσώπους της φιλελεύθερης δημοκρατικής Ελλάδας αποφασισμένους να σταθούν όρθιοι απέναντι στο τσουνάμι του ακροδεξιού λαϊκισμού που σαρώνει την Ευρώπη.
Το άρθρο δημοσιεύεται στα ΝΕΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ 16/12/2023
Πηγή: www.tanea.gr