Oταν αποδειχθεί ότι ένας γιατρός έχει επανειλημμένα ευθύνη για την ατυχή έκβαση της θεραπείας των ασθενών του, απομακρύνεται ή χάνει την άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος. Ανάλογες είναι οι προβλέψεις για όλα σχεδόν τα επαγγέλματα. Εκτός από αυτό του συμβούλου, του τραπεζίτη και του πολιτικού.
Εκεί, η ευθύνη της απομάκρυνσης χάνεται στις διαπλοκές της βούλησης κάποιων ανώνυμων σωμάτων εκλεκτόρων, μετόχων, συντεχνιών, της «αγοράς». Εκεί, η άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος ουδέποτε αφαιρείται. Σε αυτά τα πλαίσια άφεσης αμαρτιών προφανώς ο κ. Τόμσεν και οι συν αυτώ δεν χάνουν και τη δική τους άδεια.
Oπως εξάλλου, και τόσοι άλλοι πρωταγωνιστές της δημιουργίας και εξέλιξης της ελληνικής κρίσης. Επανέρχονται νικητές, παρότι ηττημένοι ιδεολογικά και επιστημονικά.
Επανέρχονται θεραπευτές στην αποτυχημένη θεραπεία επισκεπτόμενοι τα θύματα της αστοχίας τους. Καλούν επιχειρήσεις να αυξήσουν την παραγωγικότητα τους και να επενδύσουν την ίδια ώρα που μειώνονται τα εισοδήματα και η κατανάλωση, ενώ αυξάνονται οι φόροι, το κόστος των δημόσιων αγαθών και το κόστος εξυπηρέτησης των τραπεζών. Oταν από τις πολλές πτωχεύσεις χρεοκοπούν τράπεζες, τις δανείζει το δανειζόμενο κράτος για να μην κλείσουν, και να συνεχίσουν να αυξάνουν τις επιβαρύνσεις στις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά.
Oταν δεν βγαίνει το κράτος, το δανείζουν για να μην κλείσει, να αυξάνει τους φόρους και να περιορίζει τη ζήτηση και την κατανάλωση. Oλα καταλήγουν σε μειωμένα εισοδήματα, αύξηση φόρων, τόκων και δανείων. Και εντέλει, δυναμική ύφεση σε σύμπραξη με ένα πελατειακό πολιτικό σύστημα που μεριμνά για ειδικά συμφέροντα και την αναπαραγωγή της εξουσίας των ημετέρων. Ποιος δεν βλέπει την αποτυχία αυτής της επινόησης;
Ποιος δεν βλέπει την ανεργία, τη μετανάστευση ή την πολιτική αστάθεια; Ποιος δεν βλέπει τη διάλυση της Ευρώπης να παραμονεύει τροφοδοτούμενη από τη διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής; Ποιος δεν βλέπει την αποτυχία του ευρωπαϊκού μοντέλου στην αποτυχία και αυτού ακόμα του παράδοξου κρατικοδίαιτου και πελατειακού ελληνικού μοντέλου; Μόνο αυτοί που από επάγγελμα δεν θέλουν να κατανοούν την πραγματικότητα. Η διέξοδος είναι μία. Προσαρμογή θεσμών και πολιτικών για φθηνό χρήμα. Τώρα, παντού σε όλη την Ευρώπη. Ενεργοποίηση της ζήτησης. Πληθωρίστε την οικονομία πριν πληθωρισθούν οι πιέσεις διάλυσης της Ευρώπης!