Μου τηλεφώνησε ο Διευθυντής της Μεταρρύθμισης κ. Μιχάλης Κυριακίδης και μου ζήτησε να γράψω ένα άρθρο για την ανακοίνωση Ράμμου κατά Ντογιάκου.
Του απάντησα ότι επειδή είμαι δικηγόρος, δεν μπορώ να δημοσιεύσω νομική άποψη, προτού μελετήσω προσεκτικά τις σχετικές διατάξεις. Δεν τον έπεισα με την πρώτη. Το επόμενο επιχείρημά μου ήταν ότι αν ήμουν μπακάλης, ταξιτζής, κουρέας ή δημοσιογράφος, θα μπορούσα να έχω μέσα σε λίγη ώρα έτοιμη και "έγκυρη" νομική άποψη. Αλλά δεν είμαι.
Όταν το άκουσε, άρχισε να το σκέφτεται.
Τελικά του διηγήθηκα ένα περιστατικό, που συνέβη στον Δικηγορικό μας Σύλλογο πριν πολλά χρόνια: Εξεταζόταν η συνταγματικότητα ενός νόμου. Οι δικηγόροι που μετείχαν στη συζήτηση, πνιγμένοι στις βεβαιότητές τους και μπερδεύοντας την πίστη με την επιστήμη, εκτόξευαν μύδρους για την αντισυνταγματικότητα του νόμου.
(Σημείωση: Θύμιζαν το εξευτελιστικό θέαμα που είδαμε προσφάτως, όταν κάποιοι συνταγματολόγοι, χωρίς κανέναν αυτοσεβασμό, μπέρδεψαν την άσκηση της επιστήμης με την διαδήλωση και εκτόξευαν συνθήματα να παραιτηθεί ο πρωθυπουργός).
Ώσπου κλήθηκε στο βήμα ο κορυφαίος, τότε, συνταγματολόγος, για να πει την άποψή του. Όλη η εισήγησή του ήταν οι εξηγήσεις του για τους λόγους που δεν του επέτρεπαν να έχει άποψη για την συνταγματικότητα ή μη του νόμου, διότι υπήρχαν πτυχές του θέματος, που δεν ήταν σίγουρος ότι είχε μελετήσει σε βάθος...
Το τελευταίο παράδειγμα έπεισε απολύτως τον συνομιλητή μου.
Γιατί είναι σοβαρός άνθρωπος.
Από ανάρτηση στο Facebook