Όχι άλλες εκπλήξεις παρακαλώ

Λίγη πλήξη επιτέλους σας ζητώ

Έλσα  Κορνέτη,Ημερολόγιο φιλοσοφικής ήττας

Εδώ και καιρό η ελληνική κοινωνία προσπαθεί να παρ-ακολουθήσει τις πολιτικές δια-υπο-κατα-στροφές με αποτέλεσμα να έχει απωλέσει κι η ίδια τον μπούσουλα.

Όλα και όλοι κινούνται με τον αρύθμιστο αυτόματο πιλότο,όλοι είναι ταυτόγχρονα και μαζί και χώρια ,όλοι αρνούνται να κατανοήσουν ότι στο παράλογο δεν χωρεί λογική εξήγηση.

Οι παλαιότεροι έλεγαν πως’’το ψωμί δεν τρώγεται και δεν κόβεται όταν είναι ζεστό.Το αφήνεις να κρυώσει’’.

Τί απ’όλα συμβαίνει σήμερα στη χώρα;

Κανείς δεν μπορεί να δώσει απάντηση στο απλό ερώτημα’’Ποιός είσαι;Ποιός είναι ο άλλος;’’

Μεγαλοπιανώμενοι και μικροφοβισμένοι [περι]πλανώνται στον ίδιο αστερισμό της αβεβαιότητας και της διακινδύνευσης ανακυκλώνοντας την ψευδαίσθηση της εθνικής και πολιτικής αναγέννησης.

Όλοι  περιμένουν κάτι να γίνει.Κάποιος να τους ειδοποιήσει ότι ‘κρύωσε το ψωμί’’

Μάταια .

Χωρίς αιδώ [και δίχως Θεό] είναι γνωστό ότι όλα επιτρέπονται[Ντοστογιέφσκι]

Ξεχνούν όμως ότι μ’αυτή την αντίληψη /πρακτική και όλα καταστρέφονται.

ΥΓ.’’Με οδηγούν στην πείνα κι εγώ τότε νηστεύω για να μετατρέψω το ακούσιο σε αναγκαστικό εκούσιο’’[Βασίλης  Καραποστόλης,Το θάρρος που κοιμάται]