«Για ποιο βιβλίο που δεν έγραψα ευχαριστώ τον θεό της λογοτεχνίας;» — απαντά o συγγραφέας Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης

Στα χρόνια του Ασύστολου Ηλεκτρολεττρισμού (εκείνου του ανθυποσκανδαλώδους υποκινήματος που εμψύχωναν και επάνδρωναν κάτι ουτιδανοί αμετανόητοι μέθυσοι και χαραμοφάηδες), πάει να πει στις αρχές της Δεκαετίας του Ογδόντα (μιας δεκαετίας αχαΐρευτης, ελεεινής και τρισάθλιας), επηρεασμένος και εγώ από τα εξωφρενικά κελεύσματα του Ηλεκτρολεττριστικού Κινήματος, επιχείρησα να συνθέσω ένα ηλεκτρολεττριστικό έπος, ένα ντανταϊστικό μετανουάρ (είχε μόλις αρχίσει ο ήδη εκτροχιασμένος συρμός με το πρόθεμα «μετά»), το οποίο θα έλαμπε διά της απουσίας του αλλά θα άπλωνε την κατεργάρικη σκιά του στο corpus της ελληνικής γραμματείας, ανακηρύσσοντάς με στον διαβόητο Πρωτοεξαφανιζόμενο Συγγραφέα που εξυπαρχής λαχταρούσα από ανέκαθεν να γίνω.

Διαβάστε την συνέχεια στο dim/art