Πολύς λόγος έγινε τις τελευταίες ημέρες για την αναγκαιότητα συναίνεσης, κυρίως στο Ασφαλιστικό, με αφορμή την σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και η οποία απέτυχε παταγωδώς.
Το πραγματικό ερώτημα που τίθεται είναι εάν ο πρωθυπουργός που κίνησε τις διαδικασίες για την σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών, επιθυμούσε πραγματικά την συναίνεση σε μια σειρά από σοβαρά εθνικά θέματα ή απλώς επιδόθηκε για άλλη μια φορά σε ένα παιχνίδι τακτικής, με στόχο όχι την συναίνεση, αλλά την συσπείρωση της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας, μετά τις διαρροές στην τελευταία κρίσιμη ψηφοφορία.
Έτσι, λοιπόν προκάλεσε την σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών. Είχε φροντίσει ώστε η συνάντηση στο Προεδρικό Μέγαρο, να γινεί χωρίς καμμιά προετοιμασία, κανένα σχέδιο και οποιαδήποτε προκαταρκτική διαβούλευση. Ούτε καν στη συνάντηση, παρουσίασε κάποιο σχέδιο για το Ασφαλιστικό, για το οποίο ζητούσε τη συναίνεση της φιλοευρωπαϊκής αντιπολίτευσης.
Για να κάνει το μόνο που έχει μάθει να κάνει σε όλη την πολιτική του πορεία. Να ανοίξει και πάλι χαρακώματα, μεταξύ εαυτού του και των συμμάχων του ΑΝΕΛ από τη μια και από την άλλη όλων των υπολοίπων κομμάτων της φιλοευρωπαϊκής αντιπολίτευσης.
Να τους καταγγείλει ότι σε συνεργασία ή ως υποχείρια «εξωθεσμικών κέντρων» και των «εχθρών της Ελλάδας», δεν επιθυμούν συναίνεση, ότι ζητούν μείωση των συντάξεων και επιδιώκουν την κατάρρευση της «Αριστερής» κυβέρνησης.
Το είπε, εξάλλου επόμενη ημέρα στην Κοινοβουλευτική του Ομάδα, αλλά και στη Βουλή κατά τη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό.
Έτσι προειδοποίησε τους βουλευτές του πως όποιος δεν ψηφίσει τα επόμενα μέτρα της κυβέρνησης, που αφορούν στη μείωση των συντάξεων, την αυξημένη φορολόγηση των αγροτών και άλλα, ουσιαστικά θα συμμαχήσουν με τους «εχθρούς» για την ανατροπή της «Πρώτη Φορά Αριστερής Κυβέρνησης».
Σε μια εκπομπή του το BBC βάζει τον Αλ Τσίπρα, δίπλα στη Λεπέν και τον υποψήφιο των Ρεπουμπλικανών στις ΗΠΑ, Donald Trump ως τους κορυφαίους εκφραστές του λαϊκισμού και κύριους εχθρούς της συναίνεσης στις χώρες της Δύσης
Η αλήθεια είναι πως ο Αλ. Τσίπρας παίζει μόνος του στο πολιτικό γήπεδο. Με μια ΝΔ που παραπαίει, αναζητώντας το νέο αρχηγό της και τον χώρο του φιλοευρωπαϊκού κέντρου και της σοσιαλδημοκρατίας κατακερματισμένο που επίσης απεγνωσμένα αναζητά μια νέα ανανεωμένη έκφραση. Ένα σύστημα που συγκροτήθηκε στα χρόνια της μεταπολίτευσης σε πήλινα πόδια, οδηγήθηκε στην οικονομική κρίση και στην δική του κατάρρευση. Και άφησε ολάκερο γήπεδο ελεύθερο σε έναν επικίνδυνο λαϊκιστή που γνωρίζει πως όπλο του είναι ο διχασμός…