Έγραφα σε προηγούμενο σημείωμά μου με τίτλο «Tι συμβαίνει στην ΕΡΤ;», για την διαμάχη από την πρώτη ημέρα της «νέας» ΕΡΤ- δημιούργημα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ- μεταξύ των κομματικών και των συνδικαλιστών για τον έλεγχο της δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης. Μια διαπίστωση που επιβεβαίωθηκε από την παραίτηση του Δ. Τσακνή- επιλογή του κόμματος, ο οποίος μάλιστα κατήγγγειλε – ως θύμα πλέον- την «καλφαγιαννοποίηση» της ΕΡΤ. (Ο γνωστός Καλφαγιάννης είναι «ισόβιος» συνδικαλιστής και πρόεδρος της ΠΟΣΠΕΡΤ, της Ομοσπονδίας εργαζομένων στην ΕΡΤ).
Σημείωνα, επιπλέον ότι ο διορισμός του κ. Βασίλη Κωστόπουλου ως διευθύνοντα συμβούλου, αποτελεί νίκη των συνδικαλιστών, καθώς όπως καταγγέλλει και ο κ. Τσακνής- όχι αδίκως- η κυβέρνηση επέλεξε τον εναγκαλισμό του κρατικοδίαιτου συνδικαλισμού, βεβαίως όχι χωρίς ανταλλάγματα.
Ο «Καλφαγιανισμός» έχει μεγάλο παρελθόν στην ΕΡΤ, καθώς οι εργατοπατέρες, είχαν κατορθώσει να συνδιοικούν και ενίοτε να διοικούν την δημόσια Ραδιοτηλεόριση, προβαίνοντας ακόμη και σε ρουσφετολογικούς διορισμούς, ευνοιοκρατικές μετακινήσεις και τοποθετήσεις στην πυραμίδα της διοίκησης, σε αγαστή συνεργασία με το εκάστοτε κυβερνών κόμμα. Όσοι εργαστήκαμε στην ΕΡΤ έχουμε να διηγηθούμε πολλές τέτοιες ιστορίες. Αναφέρομσι μόνο σε μία χαρακτηριστική περίπτωση, ενός κλητήρα που είχαμε στην διεύθυνση ειδήσεων, ο οποίος μετακινήθηκε σε άλλη πιο «αραχτή» θέση. Όταν τον ρώτησα τι συνέβη, μου απάντησε: «Μα τώρα κυβερνούν οι δικοί μου»
Η δύναμη των εργατοπατέρων ανακόπηκε και μάλιστα εντυπωσιακά, κυρίως μετά το ’96, αλλά δεν εξαφανίστηκε.
Το 2015, επανήλθαν δριμύτεροι, αφού τα προηγούμενα χρόνια και κυρίως την περίοδο που με εκείνη την άστοχη και απαράδεκτη ενέργεια της κυβέρνησης Σαμαρά, έκλεισε η παλιά ΕΡΤ, ο ΣΥΡΙΖΑ φρόντισε να προσεταιριστεί τους συνδικαλιστές και να πλειοδοτεί σε όλα τους τα αιτήματα χωρίς φραγμό.
Η διαμάχη μαζί τους ξεκίνησε στο μοίρασμα της εξουσίας στην «νέα» ΕΡΤ, καθώς οι «αγωνιστές» εργατοπατέρες διεκδικούσαν πολύ μεγαλύτερη εξουσία από τους εγκάθετους κομματικούς. Αποδείχτηκε, μάλιστα στην πορεία πως πολλοί από αυτους αλληθώριζαν προς ΛΑΕ και Πλεύση μεριά, γεγονός που καθιστούσε ακόμη πιο δύσκολη τη συγκατοίκηση.
Οι τελευταίες αλλαγές στη κορυφή της ΕΡΤ, που οδήγησαν στην παραίτηση Τσακνή, συνιστούν την αποδοχή από τον κ. Παππά πως το σχέδιό του, όσον αφορά το εσωτερικό της ΕΡΤ και μόνο, ενδέχεται να λειτουργήσει μόνο αν είναι «αγκαλιά» με την ηγεσία της ΠΟΣΠΕΡΤ.
Από την αρχή της αναρρίχησής τους στην εξουσία, οι επιτελείς του Μαξίμου με επικεφαλής τον κ Παππά, είχαν στόχο τον ασφυκτικό εναγκαλισμό της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης και την μετατροπή της σε όργανο προπαγάνδας, αψηφώντας τους κανόνες που διέπουν τα δημόσια ΜΜΕ σε μια δημοκρατία. Και το έπραξαν χωρίς προσχήματα. Διόρισαν με αυστηρά κομματικά κριτήρια, χωρίς ίχνος αξιοκρατίας την ηγεσία της ΕΡΤ, και έστειλαν φουρνιές κομματικών δημοσιογράφων στην Αγία Παρασκευή, προς επίτευξιν του στόχου τους. Μάλιστα, δεν δίστασαν να παρίστανται σε φιέστες «τοποθέτησης» των διοικήσεων, όπως η προχθεσινή, ως να ζούμε σε μία τριτοκοσμική χώρα.
Και όταν τα πράγματα «κόλλησαν», δεν δίστασαν να συμμαχήσουν με τους «καλφαγιάνηδες». Διότι ο στόχος παραμένει ο ίδιος.
Ο Διονύσης Τσακνής έπαιξε από την αρχή τον ρόλο τον οποίο ανέλαβε. Ανέχθηκε τον κομματισμό, την απροκάλυπτη προπαγάνδα της κυβέρνησης μέσω του μέσου του οποίου προήδρευε. Τον είδαμε πολλές φορές αγκαλιά με τον Καλφαγιάννη. Θυμάστε εκείνη την απίστευτη φιέστα του «μνημείου των πεσόντων»…
Απλώς στην εσωτερική διαμάχη έχασε…
Και λοιπόν;
Με την παραίτησή του, δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι προς το καλύτερο στο κτήριο της ΕΡΤ και στην ενημέρωση των πολιτών…
Το τι συμβαίνει όμως στην ΕΡΤ, αφορά όλους τους πολίτες. Τους δημοκρατικούς πολίτες της χώρας. Διότι όλα αυτά που συμβαίνουν εκεί, δείχνουν πως η Δημόσια Ραδιοτηλεόραση που χρηματοδοτείται ακόμη και σε δύσκολους καιρούς από τους ίδιους, αποτελεί ντροπή για μια δημοκρατική χώρα. Μετατράπηκε σε αντίγραφο κρατικών μέσων απολυταρχικών και ανελεύθερων καθεστώτων.
Η δημόσια Ραδιοτηελόραση πρέπει να είναι σχολή ελεύθερης ενημέρωσης, αντικειμενικής, πλουραλιστικής και μέτρο αξιοπιστίας.
ΥΓ. Όλοι αυτοί οι αριστεροί διανοούμενοι που σε κάθε ευκαιρία υπέγραφαν κείμενα που κατήγγειλαν τον εναγκαλισμό της ΕΡΤ από την εκάστοτε εξουσία και απαιτούσαν ελεύθερη και πλουραλιστική Ραδιοτηλεόραση, πού να βρίσκονται άραγε;