Η υπόθεση των προβληματικών «πόθεν έσχες» υπουργών είναι αποκαλυπτική του κυβερνητικού ήθους. Οχι μόνο δεν δημοσιοποιήθηκαν και δεν ελέγχθηκαν τα «πόθεν έσχες» στην ώρα τους, κατά τη διάρκεια του πρώτου επταμήνου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αλλά, αφού έγιναν γνωστές οι εκκρεμότητες των κ.κ. Φλαμπουράρη και Σταθάκη, ο πρόεδρος της Βουλής παρενέβη για να προεξοφλήσει το αποτέλεσμα του ελέγχου, προβλέποντας ότι θα εκπλαγούμε από το «πόσο καθαρά είναι όλα».
Ο ΣΥΡΙΖΑ έπαιξε δυνατά το χαρτί του «ηθικού πλεονεκτήματος» επενδύοντας στη συλλογική οργή για αμαρτίες των κομμάτων που κυβέρνησαν στη διάρκεια της μεταπολίτευσης. Πολύ σύντομα αποδεικνύει ότι η σχέση του με την εξουσία δεν έχει τίποτα νέο και τίποτα αθώο. Δεν έχουν καμία ηθική βάση οι διορισμοί στις ηγετικές θέσεις της διοίκησης συζύγων, εξαδέλφων και κομματικών φίλων, ούτε ασφαλώς οι καταθέσεις εξωτερικού υπουργών που δεν επαναπατρίζονται -και δεν είναι αυτά τα μόνα παραδείγματα ηθικού μειονεκτήματος.
Οι περιπέτειες του επιχειρηματία κ. Φλαμπουράρη και του εκατομμυριούχου κ. Σταθάκη φέρνουν σε δύσκολη θέση το Μέγαρο Μαξίμου γιατί είναι δύσκολο να εξηγηθεί στους πολίτες πως οι καταγγέλλοντες τον νεοφιλελευθερισμό και οι υποστηρίζοντες την υπερφορολόγηση της πλειοψηφίας έχουν λυμένα -και με το παραπάνω- τα δικά τους οικονομικά προβλήματα, προσπερνώντας με άνεση ασυμβίβαστα και θεσμικούς κανόνες.