Αν ίσχυαν όσα είπε ο πρωθυπουργός στην πρώτη συνεδρίαση του νέου υπουργικού συμβουλίου, πολύ απλά θα είχαμε μια άλλη κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που θα συγκροτούταν με κριτήριο την καταλληλότητα κάθε προσώπου για τη συγκεκριμένη θέση και όχι στη βάση εσωκομματικών παζαριών και προσωπικών προτιμήσεων. Ο πρωθυπουργός ζήτησε «λιγότερα συνθήματα και πιο πολλή δουλειά» έχοντας αναθέσει κρίσιμα πόστα σε «παραθυράτους» αγωνιστές και αξέχαστους θαμώνες θερμών τηλεοπτικών πάνελ. Προανήγγειλε αξιολόγηση στο εξάμηνο, ενώ όσοι κρίθηκε ότι δεν τα πήγαν καλά στο προηγούμενο επτάμηνο (χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Αρ. Μπαλτάς) επιβραβεύτηκαν με άλλο υπουργείο, και κάποιοι που τιμωρήθηκαν (όπως ο Γ. Πανούσης) αυτό δεν συνέβη λόγω κακών επιδόσεων αλλά -πάλι- λόγω εσωκομματικών υπολογισμών. Ο κ. Α. Τσίπρας θύμισε στους υπουργούς ότι τα υπουργεία δεν τους ανήκουν, ενώ μέχρι τώρα διορίζονται συγγενείς, πολιτευτές και κομματικοί φίλοι σε όλα τα επίπεδα του κράτους με τον ίδιο να δίνει πρώτος το παράδειγμα επιλέγοντας με κριτήριο τους δεσμούς αίματος (εξάδελφος Γ. Τσίπρας) και τις οικογενειακές φιλίες (Α. Φλαμπουράρης).