Ζούμε το τελευταίο διάστημα έντονες πολιτικές διεργασίες. Κορυφαίες πολιτικο-οικονομικές, πολύ περισσότερο, κοινωνικές ανακατατάξεις.
Η κοινωνία βρίσκεται δέσμια των πολιτικών που ακολουθούν την οικονομική κρίση και οι πολιτικοί μέσω απολίτικων λειτουργιών αδυνατούν να απαντήσουν σε βασικά καθημερινά θέματα. Η σκληρή αυτή πραγματικότητα της καθημερινότητας των πολιτών αναδεικνύει ότι δεν υπάρχει προσδοκία για λύσεις, από πολιτικούς σχηματισμούς που αποδεδειγμένα, ιστορικά και διαχρονικά, δεν έδιναν λύσεις προς όφελος της κοινωνικής πλειονότητας.
Δημοσκοπικές μάχες καταγράφουν πρωτιά της αδιευκρίνιστης ψήφου και ισχνή εκλογική νίκη, πότε για τη ΝΔ και πότε για τον ΣΥΡΙΖΑ αποτυπώνοντας την πολιτική ρευστότητα στο Ελληνικό πολιτικό τοπίο, που, δεν διαφοροποιείται από το Ευρωπαϊκό….
Δεν ξέρω πόσο προβληματίζει τους μονομάχους και όσους τους ακολουθούν δημοσκοπικά, ότι ο «κανένας» είναι ο καταλληλότερος για πρωθυπουργός (και μάλιστα με 36%) στις τελευταίες δημοσκοπήσεις και ότι το «αυγό του φιδιού» με τη φαιδρή αντιμετώπισή του, μεταλλάχθηκε σε Λερναία Ύδρα, διατηρώντας σταθερά τα ποσοστά του.
Από την άλλη, η Ευρώπη που «έχτισαν» οι σημερινοί ηγέτες της, ως ενιαία διοικητική οντότητα, απέδειξε πόσο ανέτοιμη ήταν και κατά τη γνώμη μου εξακολουθεί να είναι, στο να θωρακίσει τις Ευρωπαϊκές χώρες, τις οικονομίες και τις κοινωνίες, απέναντι στην παγκόσμια κρίση.
Η αποκάλυψη των γεγονότων, που αφορούν στην πολιτική συμπεριφορά των ισχυρών της Ευρώπης Μέρκελ-Σαρκοζί απέναντι στις χώρες του Νότου, από τον πρώην Πρωθυπουργό της Ισπανίας Θαπατέρο, το αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο.
Μέσα απ/αυτό αποδεικνύεται πόσο γράμμα κενό ήταν και είναι η επιμονή ορισμένων ότι δεν υπήρξε διαπραγμάτευση και πόσο δύσκολο, παράλληλα, ήταν να διαμορφωθεί η συμμαχία του Νότου στην Ευρώπη, αφού Ιταλία και Ισπανία αντιμετώπιζαν την κρίση, από εντελώς διαφορετική θέση και με διαφορετικά δεδομένα.
Την ίδια ώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ «σερφάρει» στις «αταξίες» κάποιων «ζωηρών» βουλευτών του, αλλά και ανεδαφικών πολλές φορές πολιτικών προτάσεων, το ΠΑΣΟΚ στο ποιος θα ηγηθεί του κόμματος στις Ευρωεκλογές και ποιες «θέσεις» μένουν κενές προκειμένου να συμπληρωθούν και η ΔΗΜΑΡ «τραβά» την πολιτική διελκυστίνδα ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ, τους 58 και τον ΣΥΡΙΖΑ.
«Αλλά με ξόβεργες μπορεί να πιάνεις πουλιά, δεν πιάνεις ποτέ το κελαηδητό τους. Χρειάζεται η άλλη βέργα, της μαγείας και ποιος μπορεί να την κατασκευάσει αν δε του ?χει από μιας αρχής δοθεί;» όπως μας λέει ο Οδυσσέας Ελύτης.
Οι εκλογές στο Τεχνικό Επιμελητήριο απέδειξαν ότι ο χώρος της Κεντροαριστεράς ψάχνει έκφραση. Όχι όμως έκφραση με περίβλημα την αθώα Κοκκινοσκουφίτσα και περιεχόμενο τον κακό τον λύκο…. Γι? αυτό χρειάζεται προσοχή!!
Όποιος από τους υπάρχοντες πολιτικούς σχηματισμούς προσπαθήσει με μικρόψυχες, πολιτικά, αναλύσεις να αποκρυπτογραφήσει το πολιτικό μήνυμα, δεν θα προσφέρει θετικές για την χώρα και την κοινωνία υπηρεσίες.
Η κοινωνία προσδοκά προοδευτική απάντηση στην κρίση. Η απάντηση αυτή δεν προϋποθέτει κατ? ανάγκη τη συνένωση εκ των άνω των πολιτικών δυνάμεων του κεντροαριστερού τόξου.
Μπορεί να δοθεί με υπέρβασή τους και με ρεαλιστική πολιτική πρόταση με όραμα για την κοινωνική συνοχή και την ανάταξη της οικονομίας και της χώρας, πετυχαίνοντας την δημιουργική ανατροπή.
Κι αυτό γιατί κανείς πολιτικός σχηματισμός της αριστεράς, σήμερα, δεν έχει το «πολιτικό έλα?πα» *. Έχει λαβωθεί το κύρος τους, κοινώς δεν αρέσουν….
Λείπει ο ελκυστικός πολιτικός λόγος, αυτός που θα δώσει ελπίδα, δίνοντας νέο νόημα και περιεχόμενο στη λέξη «δικαίωμα» και θα συμβαδίζει με το παράδειγμα ζωής εκείνων που τον εκφέρουν. Κοινή γλώσσα χρειαζόμαστε και έντιμο πολιτικό διάλογο.
Οι κινήσεις και οι πρωτοβουλίες που έχουν εμφανιστεί μέχρι σήμερα αυτές τις αδυναμίες έχουν και πάντως δεν έχουν όραμα! Άλλος επιδιώκει επιστροφή στο βολικό χθες και άλλος στο βολεμένο παρελθόν του, λες και το μέλλον των παιδιών μας αναζητεί αφετηρία και όχι προοπτική.
Όσο η αριστερά, μέσω των ηγεσιών που κατά καιρούς την έχουν διαχειριστεί, δε λέει να κατανοήσει ότι έχει χρέος να ορθώσει συλλογικά ΚΑΙ με αμοιβαίες υποχωρήσεις, τα «τείχη» της σωτηρίας της χώρας και της κοινωνίας, τόσο θα λεηλατείται η Χώρα, η Κοινωνία, η Δημοκρατία, οι κόποι και οι θυσίες του Ελληνικού λαού, στο όνομα της…..
*έλα?πα = ελκυστική εμφάνιση