Ο τούρκος συνεργάτης και φίλος μου Γιουσούφ υποδέχτηκε το τηλεφώνημά μου μ’ αυτή τη φράση: «Πίσω στο μέλλον». Δεν τον χώνεψε ποτέ τον Ερντογάν ούτε και τον ψήφισε φυσικά – παραδοσιακός Κεμαλιστής βλέπεις – αλλά δεν φάνηκε και να πανηγυρίζει για τις εξελίξεις. Η εμπειρία της Τουρκίας από τα στρατιωτικά πραξικοπήματα δεν άφηνε τέτοια περιθώρια.
Ο Ερντογάν εξελίχτηκε γρήγορα σε έναν αυταρχικό κι επικίνδυνο σουλτάνο που έγραψε προκλητικά στα παλιά του τα παπούτσια κάθε έννοια δημοκρατίας και οδήγησε τη χώρα στην πιο βαθιά διαφθορά την οποία υποτίθεται ότι θα καταπολεμούσε όταν ανέλαβε την εξουσία. Το κυριότερο όμως ήταν πως ενώ χρησιμοποίησε, στην αρχή ιδιαίτερα, ένα φιλοευρωπαϊκό προσωπείο, αποδείχτηκε ένας σκληρός και αδίστακτος ισλαμιστής που γύρισε την Τουρκία πολλά χρόνια πίσω. Η πλήρης αποτυχία της εξωτερικής πολιτικής του σε ένα φλεγόμενο σταυροδρόμι του πλανήτη  και οι αμφιλεγόμενες σχέσεις του με το ισλαμιστικό κράτος αποτέλεσαν ίσως και το κύκνειο άσμα του.
Κατά τα άλλα, τα γνωστά. Η χώρα διοικείται πια από ένα στρατιωτικό «συμβούλιο ειρήνης» που ανέλαβε την εξουσία για «να αποκαταστήσει τη δημοκρατική τάξη και τα ανθρώπινα δικαιώματα». Τα έχουμε ξαναδιαβάσει και ζήσει κι εμείς…
Μακάρι η μεγάλη και φίλη γειτόνισσα να ξαναβρεί σύντομα τον δρόμο προς τη δημοκρατία και την ομαλότητα. Και γιατί όχι και προς την Ευρώπη!

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το πραξικόπημα απέτυχε, ο σουλτάνος παραμένει και ο Γιουσούφ θα συνεχίσει τον αγώνα για τη δημοκρατική ανατροπή του. Οι ευχές μας για την Τουρκία ισχύουν και τον συνοδεύουν.