Οι θριαμβολογίες των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ για τα αποτελέσματα της χθεσινής συζήτησης στη Βουλή για το σκάνδαλο Novartis και την παραπομπή των δέκα πολιτικών στελεχών στην προανακριτική επιτροπή είναι η καλύτερη απόδειξη του διαζυγίου που έχουν πάρει με την πραγματικότητα.

Τα σκυμμένα κεφάλια που περίμεναν καρτερικά να τελειώσει η βασανιστική διαδικασία για να ρίξουν τα δέκα προαποφασισμένα φακελάκια στις κάλπες, μαρτυρούν την διάχυτη απογοήτευση στα έδρανα της πλειοψηφίας. Η όλη διαδικασία που στήθηκε με κυβερνητική πρωτοβουλία και ευθύνη δεν ήταν παρά ένα ακόμα απαξιωτικό βήμα στον κατήφορο που έχει πάρει η πολιτική ζωή της χώρας, από αυτά που εξηγούν την απομάκρυνση των πολιτών και την αδιαφορία της νέας γενιάς.

Στόχος του κυβερνητικού επιτελείου δεν είναι φυσικά η διαλεύκανση του σκανδάλου και η πάταξη της διαφθοράς. Τα σκάνδαλα και οι εμπλεκόμενοι σ’ αυτά δεν αποκαλύπτονται με φαστ τρακ διαδικασίες στην ολομέλεια και στις επιτροπές που απλώς διαπιστώνουν μια λασπωμένη παραγραφή. Μοναδικός στόχος είναι η αντιστροφή του αρνητικού κλίματος στην κοινωνία και η ανάκαμψη των δημοσκοπικών ποσοστών. Κι επειδή δεν υπάρχουν ενδείξεις για μια τέτοια ανάκαμψη, προσφορότερη λύση είναι η αναβίωση του φαντάσματος των Σαμαροβενιζέλων που παραμονεύουν…

Ακούστηκε – και γράφτηκε – ότι η όλη αντιπαράθεση παρέμεινε σε ανεκτά για ένα τέτοιο θέμα επίπεδα. Ίσως και να είναι, για όσους βέβαια είναι εθισμένοι στην αρρωστημένη ατμόσφαιρα της σπίλωσης των συνειδήσεων.

Υπάρχουν όμως και οι άλλοι, αυτοί που δεν έκαναν ποτέ τη συκοφαντία κομμάτι της ζωής τους. Αυτοί που υπηρέτησαν πρόθυμα και με αξιοπιστία τους θεσμούς, όποτε τους ζητήθηκε, χωρίς να ζητήσουν ανταλλάγματα πέρα από την ικανοποίηση της εκπλήρωσης των καθηκόντων τους προς όφελος του τόπου.

Υπάρχουν και οι Πικραμμένοι!