Αν κάποιος ουδέτερος παρατηρητής παρακολουθούσε την προεκλογική εκστρατεία των κομμάτων εν όψει της ευρωκάλπης θα έφτανε αβίαστα στο συμπέρασμα ότι στη χώρα πρόκειται να διεξαχθούν νέες εθνικές εκλογές ή, τουλάχιστον, κάποιου είδους προκριματικές εκλογές εν όψει της επόμενης αναμέτρησης για τη διακυβέρνηση της χώρας. Από την αντιπαράθεση ανάμεσα στην «αλαζονική» κυβέρνηση από τη μια και την «αναξιόπιστη» αντιπολίτευση από την άλλη, απουσιάζει σχεδόν παντελώς το ευρωπαϊκό διακύβευμα αυτών των εκλογών.

Κι αυτό συμβαίνει σε μια χώρα που στηρίζει τις προσδοκίες της για ανάπτυξη αποκλειστικά σχεδόν στους πλουσιοπάροχους πόρους του Ταμείου Ανασυγκρότησης, σε μια περίοδο ιδιαίτερα κρίσιμη για την ασφάλεια της Ευρώπης και την πορεία της ενοποίησης. Το ευρωπαϊκό αυτό έλλειμμα στον προεκλογικό διάλογο θα το βρούμε γρήγορα μπροστά μας καθώς η χώρα θα κληθεί σύντομα να ανταποκριθεί στις μεγάλες προκλήσεις τόσο των δημοσιονομικών πλεονασμάτων που θα απαιτηθούν όσο και των γεωπολιτικών εκκρεμοτήτων που πυκνώνουν τελευταία.

Η «Ενωμένη Ευρώπη» βρίσκεται σήμερα αντιμέτωπη με κρίσιμα διλήμματα για το μέλλον της για πρώτη φορά μετά τον καταστροφικό Β’ παγκόσμιο πόλεμο. Οι απαντήσεις-επιλογές των ευρωπαίων πολιτών, αρχής γενομένης από τις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου, θα καθορίσουν αν θα συνεχιστεί η πορεία προς την ενοποίηση ή αν η Ευρώπη θα επιστρέψει στη λογική του τείχους που θα ακυρώσει στην πράξη το ευρωπαϊκό όραμα. Η έκβαση της αντιπαράθεσης ανάμεσα στις φιλελεύθερες δυνάμεις και τις δυνάμεις της ανερχόμενης Ακροδεξιάς θα είναι κρίσιμη και αποφασιστική.

Η άνοδος της Ακροδεξιάς δεν έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία. Οι δύο πόλεμοι που ξέσπασαν στα σύνορα της Ευρώπης, η έκρηξη του μεταναστευτικού ζητήματος και η επελαύνουσα κλιματική αλλαγή προκάλεσαν ένα λαϊκίστικο τσουνάμι που ευνόησε τις εθνικιστικές και ρατσιστικές απόψεις και τις δυνάμεις που τρέφονται από αυτές. Αυτός είναι και ο λόγος που σε μια σειρά χώρες-μέλη τα ακροδεξιά κόμματα κατέλαβαν ή απειλούν να καταλάβουν την εξουσία αλλάζοντας δραστικά τον πολιτικό χάρτη της Ευρώπης. Τα κόμματα αυτά στοχεύουν να αλλάξουν υπέρ τους τον συσχετισμό των δυνάμεων στο ευρωκοινοβούλιο διεκδικώντας ρυθμιστικό ρόλο από αυτές κιόλας τις ευρωεκλογές.

Διαβάστε τη συνέχεια

Πηγή: www.athensvoice.gr