Φίλοι/ες Αμερικανοί θα πιέζατε το Ρούσβελτ λόγω κράσης, ηλικίας να αποσυρθεί από τις εκλογές το 1940; Το 1944;
Ποιος είναι ο υπογραφόμενος να συνθέσει Φιλιππικό; Ούτε Δημοσθένης ούτε Κικέρων. Αμφότεροι οι κορυφαίοι από κτίσεως ρήτορες. Δε βρήκαν τη θέση που τους έπρεπε στον ελληνορρωμαϊσμό. Εξάλλου, το ιδεολογικό αυτό σχήμα στάθηκε δημιούργημα της ηγεμονίας. Προτιμούμε το Δημοσθένη, αν και σε τεχνική ο έπηλυς της θεσσαλονίκειας λασπουριάς (εδώ συμφωνούμε σε όλα με τον Κοϊντιλιανό) ξεπέρασε τον αρχαιότερο. Παράδοξο: το δίδυμο συνιστά τη μόνη σύγκριση στην οποία ένας Λατίνος έμεινε πίσω στα ύψη τών συναισθημάτων. Η ποίηση μας προσφέρει πανταχόθεν παραδείγματα για το αντίστροφο.
Δημοσθένης και Κικέρων ηττήθηκαν. Οι δημοκρατίες τους δεν έπεσαν απόλυτα, όμως έφθισαν. Αντί Φιλίππου Αλέξανδρος, αντί Αντώνιου ο Αύγουστος. Σήμερα ανάλογη η απειλή κι ας μην ταιριάζει σε πολλούς/ές. Ο υποψήφιος των ρεπουμπλικανών Ντόναλντ Τραμπ επελαύνει για να καταστρέψει την αμερικανική res publica, και βοηθούντος του θηρίου τής Μόσχας, και τις ευρωπαϊκές δημοκρατίες. Το άμεσο παρελθόν μιλάει για αυτό. Τα γεγονότα τού Καπιτωλίου με σκιώδη τουλάχιστον υποκινητή τον ίδιο γιατί τόσοι και τόσες καλοθελητές τα λησμονούν και βάλλουν εναντίον του Μπάιντεν; Πώς γίνεται στη μεγάλη και πολύχρονη (παρωχημένη όντως σε πολλά και δυσκίνητη) αυτή δημοκρατία ο σφετεριστής να είναι υποψήφιος; Φανταστείτε στις εκλογές τού 1977 ο Γεώργιος Παπαδόπουλος να εμφανιζόταν υποψήφιος πρωθυπουργός! Στις ΗΠΑ δεν αμύνθηκαν με αντίστοιχη προστασία, για την οποία ακόμη και η δική μας μεταπολίτευση ευλόγως προνόησε.
Ας το θυμόμαστε αυτό, όταν κλείνουμε τα αυτιά στην υπεράσπιση της υποψηφιότητας Μπάιντεν. Ο Γέρος τής Δημοκρατίας τέτοιον αγώνα δίνει. Υπέρ της δημοκρατίας, και για τις δύο πλευρές τού Ατλαντικού. Μπορεί να τον κερδίσει. Όπως ενάντια στις προβλέψεις και παρά τις συμβουλές των ομοκομματικών του, περισπούδαστων ή μη, τέως, πρώην και των συναφών, τα κατάφερε το 2022 πετυχαίνοντας μεγάλη νίκη στις αμερικανικές ενδιάμεσες κοινοβουλευτικές εκλογές.
Γέρος αλλά δημοκράτης μαχητής, που πολύχρονος ή πολυχρονεμένος στάθηκε προσωπικά, τιμώντας το αξίωμά του και υπηρετώντας το λαό του και τον πλανήτη, στο ύψος τών περιστάσεων αντιστεκόμενος στον ανθρωποφάγο Μόσκοβο και στο μισάνθρωπο αντισημιτισμό. Αυτόν, το Γέρο τής Δημοκρατίας έβαλε στόχο ο επίδοξος δολοφόνος τού Τραμπ. Την υποψηφιότητα Μπάιντεν σκόπευσε. Μένει να δούμε αν πέτυχε ή όχι.
Όπως και ο δικός μας Γέρος ‒συζήτηση που αφήσαμε ανοικτή στην πρόσφατη παρουσία μας στην ευγενική, γόνιμη και φιλόξενη Μεταρρύθμιση‒ ενσάρκωσε το πρότυπο του διάπυρου πολέμιου των ολοκληρωτισμών: δεν έδωσε, μόνος από τα δύο μεγάλα τής εποχής κόμματα, ψήφο εμπιστοσύνης στο Μεταξά, απέφυγε αργότερα να ενδώσει στον αυταρχισμό κομμουνιστών κι εθνικοφρόνων, κέρδισε το παλάτι και επέφερε τρομακτικό πλήγμα στους συνταγματάρχες όχι μόνο με το θάνατο αλλά και με το ίδιο το μνημόσυνό του: αυτό του 1973, το οποίο κατέστη αφορμή κινητοποιήσεων σε μια σειρά γεγονότων, όσα οδήγησαν στο ηρωικό Πολυτεχνείο και στην αποφυγή τής κουτσής δημοκρατίας που προετοίμαζε η εφαρμοζόμενη τότε δήθεν πολιτικοποίηση του καθεστώτος τών Απριλιανών.
Πεθαίνουν οι δημοκρατίες; Βεβαιότατα. Καλύτερος ιστορικός ανέκυψε εν προκειμένω στις μέρες μας το θηρίο τής Μόσχας. Εμείς, αδαείς ή μη, ομνύουμε στην υγεία Μπάιντεν. Ζωντανός έως τις εκλογές θα θριαμβεύσει, γιατί οι Αμερικανοί πολίτες θα συμπεριφερθούν με τον πρόσφατο τρόπο τών Γάλλων εκλογέων. Και, κάποτε, ακόμη και από τον νεκρό τού Γέρου θα αντλούμε δύναμη οι Δημοκράτες/ισσες και ταπεινοί-ταπεινές, ενώ λεπενιστές πουτινικοί εναλλακτικοί κ.τ.τ. θα αισθάνονται σύγκορμα τον αποπνέοντα ζόφο. Γιάννη μου, Τσιμπουκίδη, σε ευχαριστώ για το διάλογο! Η Δημοκρατία θα νικήσει!