Εφυγε από τη ζωή σε ηλικία 88 ετών ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης.

Ο πρώην πρωθυπουργός διακομίστηκε στις 7.30 το πρωί της Κυριακής, στο νοσοκομείο της Κορίνθου, χωρίς τις αισθήσεις του. Σύμφωνα με τον διοικητή του νοσοκομείου, Γρηγόρη Καρπούζη, έγινε προσπάθεια ανάνηψης, χωρίς αποτέλεσμα και οι γιατροί διαπίστωσαν τον θάνατό του. 

Η διοίκηση του νοσοκομείου σε ανακοίνωσή της αναφέρει: .

Σήμερα και περί ώρα 7:30 περίπου διακομίστηκε στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών του Νοσοκομείου μας, με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ χωρίς τις αισθήσεις του ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης. Έγινε προσπάθεια ανάνηψης που δυστυχώς απέβη άκαρπη και διαπιστώθηκε ο θάνατός του. Η διοίκηση και το προσωπικό του Νοσοκομείου μας εκφράζουμε τα θερμά συλλυπητήριά μας στην οικογένεια και στους οικείους του.»

Με απόφαση της Κυβέρνησης, η κηδεία του Κώστα Σημίτη θα γίνει δημόσια δαπάνη, θα αποδοθούν τιμές εν ενεργεία Πρωθυπουργού και θα κηρυχθεί τετραήμερο εθνικό πένθος. Η κηδεία του θα γίνει στο Α΄ Νεκροταφείο  Αθηνών,  στις 12.00 

Ο πολιτικός κόσμος αποχαιρετά τον Κώστα Σημίτη

Τα διεθνή ΜΜΕ για τον θάνατο του Κώστα Σημίτη

Η ζωή του Κώστα Σημίτη- video

Ο Κώστας Σημίτης διετέλεσε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ από τις 30 Ιουνίου 1996 έως τις 8 Φεβρουαρίου 2004 και επίσης πρωθυπουργός της Ελληνικής Δημοκρατίας από τις 18 Ιανουαρίου 1996 έως τις 10 Μαρτίου 2004.

Ανάμεσα στις σημαντικότερες επιτυχίες της θητείας του θεωρείται η ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ, ενώ η οκτάχρονη πρωθυπουργική θητεία του συνδέθηκε επίσης με τα μεγάλα έργα υποδομής για την προετοιμασία των Ολυμπιακών Αγώνων και την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Όπως σημειώνεται στην επίσημη ιστοσελίδα του πρώην πρωθυπουργού, «επί πρωθυπουργίας του επεδίωξε τον εκσυγχρονισμό της ελληνικής κοινωνίας, ιδιαίτερα για τη σταθεροποίηση και την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας καθώς και την ενδυνάμωση της θέσης της Ελλάδας στην Ευρώπη και στον διεθνή περίγυρο της».

Η ζωή του

Ο Κώστας Σημίτης γεννήθηκε στον Πειραιά στις 23 Ιουνίου 1936. Σπούδασε νομικά και οικονομικά στη Γερμανία και στην Αγγλία, όπου γνώρισε τη σύζυγο του Δάφνη Σημίτη, το γένος Αρκαδίου, με την οποία απέκτησε δύο κόρες, τη Φιόνα και τη Μαριλένα.

Ζώντας στην Αθήνα ως δικηγόρος πρωτοστάτησε το 1965 στην ίδρυση του Ομίλου Πολιτικής Έρευνας «Αλέξανδρος Παπαναστασίου», του οποίου διετέλεσε γραμματέας. Ο Όμιλος Παπαναστασίου είχε ως στόχο τη συστηματική μελέτη των σημαντικότερων προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας και την ανάληψη πρωτοβουλιών για την αντιμετώπισή τους. Το 1967 ο όμιλος μετεξελίχθηκε στην αντιδικτατορική οργάνωση «Δημοκρατική Άμυνα», η οποία επτά χρόνια αργότερα συμμετείχε στην ίδρυση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Στη διάρκεια της δικτατορίας διέφυγε παράνομα στο εξωτερικό και παραπέμφθηκε ερήμην στο Στρατοδικείο για απόπειρα εμπρησμού και παράβαση του νόμου περί εκρηκτικών υλών. Σε αντίποινα συνελήφθη η σύζυγός του, Δάφνη Σημίτη και κρατήθηκε επί δύο μήνες σε απομόνωση. Από το 1970 ο Κώστας Σημίτης συμμετείχε στο Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα (Π.Α.Κ.) ως μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του.

Μετά την πτώση της Χούντας το 1974, υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και συμμετείχε στην πρώτη Κεντρική Επιτροπή και στο πρώτο Εκτελεστικό Γραφείο του Κινήματος.

Στις 18 Ιανουαρίου του 1996 διαδέχτηκε τον Ανδρέα Παπανδρέου στην πρωθυπουργία μετά από ψηφοφορία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος, εκπροσωπώντας τον «εκσυγχρονιστικό» πόλο εξουσίας με κύριο στόχο την οικονομική μεταρρύθμιση της ελληνικής οικονομίας και την κοινωνική σύγκλιση της ελληνικής κοινωνίας με την «ισχυρή» Ευρώπη.

Στις 30 Ιουνίου 1996, λίγες μέρες μετά τον θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου, ο Κώστας Σημίτης εξελέγη πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στο 4ο Συνέδριο του κόμματος.

Επανεξελέγη πρωθυπουργός μετά τη νίκη του στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 1996 και του Απριλίου 2000.

Κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του η Ελλάδα ενίσχυσε τη θέση της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Σχεδιάστηκε και ολοκληρώθηκε η ενταξιακή πορεία της Κύπρου. Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις εισήλθαν για πρώτη φορά σ΄ ένα πλαίσιο και μια προοπτική επ' ωφελεία και των δύο χωρών. Η Ελλάδα αναδείχθηκε σε πόλο ειρήνης και συνεργασίας στη νοτιοανατολική Ευρώπη, αντί να αποτελεί μέρος του βαλκανικού προβλήματος, όπως φαινόταν να είχε γίνει. Παράλληλα ενισχύθηκε η αποτρεπτική δύναμη των ενόπλων δυνάμεων.

Ο Κώστας Σημίτης, ως Πρωθυπουργός της Ελληνικής Δημοκρατίας, προήδρευσε του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου κατά το α΄ εξάμηνο του 2003. Κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Προεδρίας υπογράφηκε στις 14 Απριλίου 2003, στη στοά του Αττάλου στην Αθήνα, η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση των δέκα νέων κρατών μελών, μεταξύ των οποίων και η Κύπρος.

Παράλληλα, κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Προεδρίας ολοκληρώθηκαν οι διαδικασίες για το σχέδιο του Ευρωπαϊκού Συντάγματος. Προωθήθηκε η στρατηγική της Λισαβόνας για την ανάπτυξη και την απασχόληση. Αντιμετωπίστηκε ο διχασμός της Ένωσης απέναντι στα ζητήματα του πολέμου στο Ιράκ και κατέστη εφικτή η ενιαία στάση των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εισοδος στην ΟΝΕ

Την πρώτη περίοδο της πρωθυπουργίας του (1996-2000) ο κύριος στόχος της οικονομικής του πολιτικής ήταν η εξασφάλιση της συμμετοχή της χώρας στην ΟΝΕ. Πέρα από την επίτευξη των κριτηρίων του Μάαστριχ, στόχος ήταν και η κινητοποίηση των παραγωγικών δυνάμεων της χώρας, η εξασφάλιση ενός σταθερού οικονομικού και πολιτικού περιβάλλοντος με ευρύτερο κλίμα εμπιστοσύνης στις επιχειρήσεις και την κοινωνία, και μέσα από αυτό η ενίσχυση των επενδύσεων (μέσω αξιοποίησης και των κοινοτικών κονδυλίων), της παραγωγικότητας και η σύγκλιση του βιοτικού επιπέδου με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Στα πλαίσια αυτά η νομισματική και συναλλαγματική πολιτική είχαν ως πρωταρχικό σκοπό τη σταθερότητα και τη στήριξη της αντιπληθωριστικής πολιτικής.

Σύμφωνα με τα οικονομικά δεδομένα του 1996 η Ελλάδα θεωρούταν αδύνατο να καταφέρει να είναι στον πρώτο κύκλο των χωρών, που θα επιλέγονταν για να προχωρήσουν στην τρίτη φάση της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης. Προκειμένου να αποτελέσει τμήμα της υπό διαμόρφωση ΟΝΕ, η Ελλάδα έπρεπε να πραγματοποιήσει μεγάλη πρόοδο και μάλιστα κάτω από πιεστικά χρονικά περιθώρια. Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της Έκθεσης Σύγκλησης του Μαΐου 2000 με βάση την οποία εγκρίθηκε η υιοθέτηση του Ευρώ από την Ελλάδα: «…. η Ελλάδα πραγματοποίησε εντυπωσιακή πρόοδο προς τη σύγκλιση και η αξιολόγηση της παρούσας έκθεσης είναι θετική».

Στις 19 Ιουνίου 2000 στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Σάντα Μαρία ντα Φέιρα, αποφασίστηκε η υιοθέτηση του ευρωπαϊκού νομίσματος Ευρώ από την Ελλάδα.

Το θέμα των ταυτοτήτων

Το 2001 ξέσπασε σύγκρουση μεταξύ εκκλησίας και κράτους, όταν η ελληνική κυβέρνηση επιχείρησε, κατόπιν υποδείξεως της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων να αφαιρέσει την αναγραφή του θρησκεύματος από την αστυνομική ταυτότητα των Ελλήνων πολιτών. Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος αντιτάχθηκε σθεναρά στην απόφαση ισχυριζόμενος ότι προτάχθηκε "από νεο-διανοούμενους που θέλουν τον θρησκευτικό αποχρωματισμό της χώρας μας» Διοργάνωσε δύο συλλαλητήρια και συγκέντρωσε  περίπου 3 εκατ. υπογραφές μεταξύ άλλων και του τότε αρχηγού της ΝΔ Κώστα Καραμανλή, ζητώντας δημοψήφισμα, αίτημα που δεν έκανε δεκτό ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος

Ο Κ. Σημίτης, δεν υποχώρησε και τελικά, η αναγραφή του θρησκεύματος στις αστυνομικές ταυτότητες, ακόμα και σε εθελοντική βάση, όπως ζήτησε ο Χριστόδουλος, κρίθηκε αντισυνταγματική από τα ελληνικά δικαστήρια

Συγγραφικό έργο

Έχει γράψει πολλά κείμενα και βιβλία πολιτικού και επιστημονικού περιεχομένου.

Συγγραφικό έργο επιστημονικού περιεχομένου

• «Η προστασία του καταναλωτή», 1976 (Γερμανική έκδοση)
• «Το πλασματικό ενέχυρο», 1967
• «Το δικαίωμα επί της εφευρέσεως», 1967
• «Χρηστά ήθη και Δημόσια Τάξη», 1959 (Γερμανική έκδοση)

Συγγραφικό έργο πολιτικού περιεχομένου

• «Η δομική αντιπολίτευση», Αθήνα, 1979
• «Πολιτική, Κυβέρνηση και Δίκαιο», Αθήνα, 1981
• «Η Πολιτική της Οικονομικής Σταθεροποίησης», Ν. Γκαργκάνας, Τ. Θωμόπουλος, Κ. Σημίτης, Γ. Σπράος, εισαγωγή-πρόλογος Κ. Σημίτης, Αθήνα 1989, εκδόσεις ΓΝΩΣΗ
• «Λαϊκισμός και Πολιτική», Ν. Μουζέλης, Θ. Λίποβατς, Μ. Σπουρδαλάκης, εισαγωγή Κ. Σημίτης, Αθήνα 1989, εκδόσεις ΓΝΩΣΗ
• «Ανάπτυξη και εκσυγχρονισμός της ελληνικής κοινωνίας», Αθήνα 1989, εκδόσεις ΓΝΩΣΗ
• «Θέσεις για την πολιτική στρατηγική του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος», Αθήνα, 1990
• «Προτάσεις για μια άλλη πολιτική», Αθήνα 1992, εκδόσεις ΓΝΩΣΗ
• «Εθνικιστικός Λαϊκισμός ή Εθνική Στρατηγική;», Αθήνα 1992, εκδόσεις ΓΝΩΣΗ
• «Ενωμένοι να Τολμήσουμε», Αθήνα, 1994
• «Για μια Κοινωνία Ισχυρή για μια Ισχυρή Ελλάδα», Αθήνα 1995, εκδόσεις ΠΛΕΘΡΟΝ
• «Για μία Ελλάδα Οικονομικά Ισχυρή και Κοινωνικά Δίκαιη», Αθήνα 2002, Εκδόσεις Καστανιώτη
• «Για μία Ισχυρή Ελλάδα στην Ευρώπη και στον Κόσμο», Αθήνα 2002, Εκδόσεις Καστανιώτη
• «Για μία Ισχυρή Ελλάδα, Σύγχρονη και Δημοκρατική», Αθήνα 2002, Εκδόσεις Καστανιώτη
• «Πολιτική για μια Δημιουργική Ελλάδα 1996-2004»,Αθήνα 2005, Εκδόσεις Πόλις
• «Στόχοι, στρατηγική, προοπτικές. Κείμενα 2000-2006», Αθήνα 2007, Εκδόσεις Πόλις
• «Η δημοκρατία σε κρίση;», Αθήνα 2007, Εκδόσεις Πόλις
• «Σκέψεις για μια προοδευτική διακυβέρνηση», Αθήνα 2008, Εκδόσεις Πόλις
• «Η κρίση», Αθήνα 2008, Εκδόσεις Πόλις
• «Ο εκτροχιασμός», Αθήνα 2012, Εκδόσεις Πόλις
• «Δρόμοι ζωής», Αθήνα 2015, Εκδόσεις Πόλις. (Μια πολιτική αυτοβιογραφία).
• «Υπάρχει λύση; Συζήτηση με τον Γιάννη Πρετεντέρη», Αθήνα 2016, Εκδόσεις Πόλις