Το ευτύχημα είναι ότι στα χρόνια που δολοφονούσαν οι τρομοκράτες της «17 Νοέμβρη» ουδείς τηλεοπτικός σταθμός είχε τη φαεινή ιδέα να κάνει γκάλοπ με το ερώτημα: «Εκανε καλά η οργάνωση που σκότωσε τον α΄ ή τον β΄;». Σε αυτή την περίπτωση τα ποσοστά θετικής απάντησης ίσως ήταν υψηλότερα από τα ευρήματα της πανελλαδικής έρευνας της MRB (Star 10.10.2017) για το αν πρέπει να υπάρξει νομική αλλαγή φύλου. Για άτομα άνω των 17 ετών, το 58,6% των ερωτηθέντων απάντησε «σίγουρα/μάλλον διαφωνώ», το 39,3% «σίγουρα/μάλλον συμφωνώ», ενώ το 2,1% δήλωσε «δεν ξέρω/δεν απαντώ».
Το δικαίωμα στη ζωή οποιουδήποτε ατόμου είναι υπεράνω της άποψης που έχει η πλειοψηφία και επομένως μια τέτοια δημοσκόπηση δεν είναι απλώς επικίνδυνη αλλά περιττή. Η μόνη χρησιμότητα είναι να τρομάζει αδαείς και πονηρούς πολιτικούς που πάνε στην Κρήτη (ή ακόμη μακρύτερα, στη Βραζιλία) για να μην τους δει το πανελλήνιο να ψηφίζουν κάποια αυτονόητη αλλά αντιδημοφιλή πρόταση.
Σε ό,τι αφορά το δικαίωμα όλων των ανθρώπων στην αναζήτηση της προσωπικής τους ευτυχίας ισχύει το ίδιο ακριβώς. Ομως, στη συζήτηση περί «αλλαγής ταυτότητας φύλου» διακινούνται πολλές παρεξηγήσεις. Η πρώτη έχει να κάνει με το ερώτημα: «Πόσοι είναι οι διεμφυλικοί για να γίνεται τόσο μεγάλη φασαρία;». Οσοι το λένε έχουν κατά μία άποψη απόλυτο δίκιο. Είναι τόσοι που δεν έπρεπε να γίνει καν συζήτηση στη Βουλή. Το νομοσχέδιο έπρεπε να είχε περάσει εδώ και καιρό χωρίς κραυγές και περιττές κορώνες.
Η δεύτερη και μεγάλη παρεξήγηση είναι αυτό που ακούστηκε πολλάκις στη Βουλή ακόμη και από ανοιχτόμυαλους πολιτικούς και αφορά την «παραχώρηση δικαιώματος σε κάποια άτομα να ορίζουν το φύλο τους». Λάθος. Τα δικαιώματα προϋπάρχουν. Τα περιορίζει το κράτος, τα ακρωτηριάζει για να χωρέσουν σε αυθαίρετα κουτάκια. Συνεπώς, αυτό που έγινε προχθές στη Βουλή ήταν η αποκατάσταση και ουχί η παραχώρηση δικαιώματος.
Για την ιστορία πρέπει να σημειώσουμε πως οι περιττές δημοσκοπήσεις δεν είναι καινοτομία. Και η «Ελευθεροτυπία» το 2003 είχε κάνει δημοσκόπηση για τη δίκη της «17 Νοέμβρη» με ερώτημα: «Πιστεύετε ότι οι κατηγορούμενοι είναι ένοχοι ή αθώοι»; Το 78% απάντησε ένοχοι και το 2,3% αθώοι. Γράφαμε τότε (7.10.2003) πως «η κρίση περί ενοχής ή αθωότητας κάποιου κατηγορουμένου προϋποθέτει τέλεια γνώση της δικογραφίας και… η μόνη σοβαρή απάντηση ήταν το “δεν μπορώ να γνωρίζω σε τόσο βάθος την υπόθεση, δεν απαντώ”».
Το ίδιο (και πολύ περισσότερο, επειδή έχει να κάνει με ένα καταπατημένο ανθρώπινο δικαίωμα) ισχύει για το ερώτημα: «Εσείς προσωπικά συμφωνείτε ή όχι με το νομοσχέδιο που δίνει τη δυνατότητα σε ένα άτομο να προβεί σε νομική αλλαγή φύλου;».