Εσείς αν είχατε από τη μια την κ. Γεωργαντά και από την άλλη τη Γιούροστατ και τον εκπρόσωπο της Κομισιόν ποιoν θα πιστεύατε; Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρώπης η απάντηση είναι αυτονόητη. Oχι όμως στην Ελλάδα όπου άνθρωποι πιστεύουν ότι ψεκάζονται και όπου ο κάθε πικραμένος, προβληματικός ή και εμφανώς διαταραγμένος έχει ακροατήριο αγανακτισμένων. Μόνο που το ακροατήριο μικραίνει και αυτό μεγαλώνει την ευθύνη εκείνων που έχουν θεσμικό ρόλο και, αντί να τον προστατεύσουν, επιτρέπουν να χρησιμοποιείται στο πολιτικό παιχνίδι. Επειδή δεν έχω στοιχεία που να στοιχειοθετούν δόλο, θα πω ότι κάνουν λάθος.
Μόνο που είναι πολλά τα λάθη από διαφορετικές αφετηρίες και με διαφορετικές καταλήξεις που μας δημιουργούν εύλογα την εντύπωση ότι πολιτικές σκοπιμότητες θολώνουν την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, η οποία απονέμεται ως γνωστόν από ανθρώπους. Για δείτε μια αλυσίδα περίεργων πράξεων και παραλείψεων…
1. Μια δικογραφία 120 σελίδων -χωρίς κανένα νέο στοιχείο αλλά έμφορτη μύθων και υποψιών- φτάνει στη Βουλή λίγο πριν από την κρίσιμη ψηφοφορία για τη σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής. Τυχαίο; Μπορεί.
2. Αθωώνονται στο Εφετείο οι αστυνομικοί της ζαρντινιέρας. Και υπάρχει video. Φανταστείτε να μην υπήρχε. Θα τους παρασημοφορούσαν.
3. Κατηγορούμενοι για τρομοκρατία με εμφανή και επιστημονικά τεκμηριωμένα στοιχεία (DNA) αφήνονται ελεύθεροι.
4. Κραυγαλέα καθυστέρηση εκδίκασης υποθέσεων ρατσιστικής βίας, την ώρα που οι εγκληματικές ενέργειες πολλαπλασιάζονται.
5. Η εισαγγελική δίωξη κατά των στελεχών της Στατιστικής Υπηρεσίας.
Η πολιτική στόχευση της τελευταίας δίωξης είναι προφανής. Είναι η κυβέρνηση Παπανδρέου που έβαλε τη χώρα στον Μηχανισμό Στήριξης, ενώ κατά την κ. Γεωργαντά το έλλειμμα το 2009 ήταν μόνο 3,9!! Με αυτά τα παραμύθια και τις συνακόλουθες διώξεις θα βγουν λάδι όσοι μετά το 2004 εκτόξευσαν το έλλειμμα και καταχρέωσαν τη χώρα. Ο Γ. Παπανδρέου ελέγχεται πολιτικά γιατί άργησε να αντιληφθεί το μέγεθος του προβλήματος και να πάρει μέτρα. Αν το είχε πράξει, τα μέτρα θα ήσαν ηπιότερα, αλλά πάντως μέτρα θα υπήρχαν γιατί οι προκάτοχοι είχαν ρίξει το σκάφος στα βράχια. Και μήπως δεν έχει ευθύνη ο σημερινός πρωθυπουργός που βρίσκει σήμερα μπροστά του τη χτεσινή αντιμνημονιακή ρητορική του;
Μόνο που όλα αυτά είναι πολιτικές ευθύνες. Και η ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής εκτός από τους διαταραγμένους εξυπηρετεί τους δημαγωγούς και τους εχθρούς της δημοκρατίας.